54 resultaten.
Hij huilde
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 713 Liefde.
Voor jou en mij een simpel woord,
maar door hem nog nooit gehoord.
En ik zei:"Zeg het niet!"
Maar je zei het toch,
en je vertrok.
En ik bleef.
En ik heb hem zien huilen.
Ik heb zijn tranen zien vallen
op de grijze, grauwe stenen
waarnaar hij bleef staren.
Omdat jij vertrok.
Voelde je die dolk die je in zijn hart stak
ook in…
Dit huis
netgedicht
4.0 met 74 stemmen 880 Dit eenzame huis,
omringd door hoge eiken,
aangetast door de tand des tijds,
...ik sta nu al een uur te kijken...
Vervallen en leeg,
het verwilderde gras,
de gaten in het dak,
...het kapotte glas...
Met ogen dicht zie ik mijn ouders,
meen ze zelfs te horen,
dit emotioneel beladen huis,
...waar ik zo lang geleden,..ben geboren...…
Stilte
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 550 De nacht strijkt door mijn lange haren,
Mijn ziel bedekt mijn tere huid.
Het zet mij aan tot stil bedaren,
Na dat eenzame geluid.
De sterren doen mijn ogen glanzen.
Van geluk? of van verdriet?
'k denk aan alle verspeelde kansen.
Want zoveel kansen had ik niet.
Ik staar, zonder uitdrukkingen.
Naar mijn trouwe onderdaan....
De zoete rust…
liefde
netgedicht
4.0 met 42 stemmen 2.492 ~**~
In het begin was er helemaal niks
en God maakte de sterren en een planeet
Hij noemde het de Aarde
maar het was nog niet compleet
Het was er koud en donker
en God maakte de zon
Nog steeds was het er stil
en God maakte water en het leven begon
Toch was hij nog wat vergeten
er moest nog iets bij
Dus maakte God de liefde…
Kortstondig
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 562 Lopend zag ik je zitten
waar ik
verdwaalde en je ogen mij
vroegen
waar ik de wachtende
weg weer zou vinden
en zou gaan zitten
wachten tot jij wilde
verdwalen
waar onze onmoeting ooit verder
zou kunnen gaan…
Windekind
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 372 Wind door takken,
bladeren bewegen
in een onophoudend ritme.
Onzichtbare handen,
lichte aanrakingen
betasten met gevoel.
Zachte zonnestralen,
betoverende glimlach,
jij, het Windekind.…
Lik op stuk
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 568 VVD bracht het recht terug op straat
rijdende rechters trokken ten strijde
iedereen weet waar dat toen toe leidde:
Rijpstra veroordeeld en VVD kwaad.
Maar het hooggerechtshof sprak toch gedwee:
"VoetbalVanDalen is toch VVD?!"
--- DEN HAAG (ANP) - Voetbalsupporters die zich tijdens wedstrijden misdragen moeten liefst ter plekke…
Schattenberg
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 1.023 Koude december middag
een stille tocht naar Schattenberg
vooraf wordt duidelijk gemaakt
waarom ik daar sta.
Gelaten gaan wij die richting op
onderweg waait de herinnering
mij tegemoet.
De hoge bomen voor de huizen
de wasplaats, kerk en school
de bus vanuit de steden
de warmte van het mannenkoor.
De smaak van ritja ritja
de liefde…
De kroeg
netgedicht
4.0 met 42 stemmen 1.854 Ik zie ze al weer zitten
de koppen naar omlaag
vervreemd van lief en aanverwanten
met roos rondom hun kraag
Ze drinken snel hun bieren
alsof de tijd hen dat gebiedt
en lachen met hun tandeloze monden
en niemand die het ziet
En als ze dan de kroeg uitlopen
de koude nacht weer tegemoet
zou ik ze graag mijn jas meegeven
maar niemand die…
Vrijheid
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 761 Zomers fietst zij blij
met rare capriolen...
Daar is hij, de zon!…
Winter
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.320 De winter is vannacht gekomen.
Verdwaald in duizend dromen
zag ik een enig mooi ballet.
Ijselfjes, glinsterend van de pret,
schaatsten sierlijk over 't koude glas
en alsof het gisteren nog zomer was
dansten in vluchtige nevelzeeën
schaars geklede winterfeeën.
Verdwaald in duizend dromen
zag ik vannacht de winter komen.
En toch sta ik…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 2.268 Toen keerde ik me om
Mijn rug naar je toe.
En nog voel ik je ogen
In mijn rug boren,
Roepende: "Waarom wil je me niet horen!"
Ik probeerde weg te komen
Keek om.
Je stond er nog.
Een blik,
Een gedachte:
We waren niet bij machte
Om nog iets te beginnen
Nog een smoes te verzinnen
Om daar te kunnen zijn
Alleen dat gevoel
Van die naderende…
Verscheurend
netgedicht
3.0 met 36 stemmen 994 Smartelijke pijn van ’t zijn
Niet bij machte te veranderen
Het onlosmakelijke festijn
Wat “leven” heet voor anderen
Verwrongen verwachtingen
Verdwenen levensidealen
Keer op keer overpeinzingen
Doorlopen of verdwalen
Verloren geraakt in de tijd
Moe gestreden geest
Lichaam verliest de strijd
Verlaat te vroeg het feest
Tijd glijdt…
CULINARIGHEID
snelsonnet
3.0 met 31 stemmen 1.816 In Bangkok sprak een oude krokodil:
“De kok in dit hotel heeft weinig stijl,
zijn kookkunst is beneden alle peil.
’t Is bar, hoe of ik soms mijn honger stil.
De Thaise keuken is al niet zo fraai,
maar deze Thaise was wel héél erg Thai."…
17-07-02
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.634 Prachtig rode luchten
Langzaam gaat de dag
Zinkend zonder zuchten
Over in de koele nacht
Vier ogen vol ontzag gericht
Wachtend op wat komen gaat
De zon verliest haar felle licht
Slechts nog een dunne draad
Een dag als alle andere dagen
Miljoenen mensen keken reeds
met evenveel wensen als vragen
Niet beantwoord zoals steeds
Een dag…
Lieve mam
hartenkreet
3.0 met 55 stemmen 6.440 Ik wil je laten weten
Hoeveel ik van je hou
Ik zal nooit vergeten
Wat je allemaal voor me
doet en deed
Ik wil je laten weten
Wat een goede mam je bent
En bent geweest
Ik hoop dat het zo zal blijven
Weet dat ik voor eeuwig van je hou
Je hebt het zo verdiend
Want mam je bent een wereldvrouw…
vriend zijn
hartenkreet
3.0 met 31 stemmen 4.573 lieve ...
Je liet me zien hoe een vriend kan zijn
jij liet me lachen zonder pijn
Jij was mijn zonnetje in donkere dagen
Terwijl ik maar zat te klagen
In moeilijke tijden was je er voor mij
Ook al was je ver weg, je stond aan m'n zij
Maar die tijden zijn er niet meer
en dat doet zeer
Ik dacht...
Ja, wat dacht ik
Het maakt allemaal niet…
Bush contra Irak
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 336 Bush probeert zijn eigen volk te winnen
en keert zich dus gewoon tegen Irak
ook al gedraagt Saddam zich nog zo mak
toch hoogste tijd om weer eens te beginnen
En als er dan Arabisch bloed zal stromen
was dat toch zeker echt niet te voorkomen…
Gemis
poëzie
3.0 met 20 stemmen 2.765 Toen ik hem daaglijks sprak en zag –
Dat vriendlijk oog, die milde lach –
Beminden wij elkander;
Toch hield ik, zo verbeeldde ik mij,
Iets meer van menig ander;
Van jonger vrienden, dwaas en vrij,
Vol opgewonden jong gevoel,
Want hij was kalm en scheen wel koel...
Maar nu de vriend mij is ontvallen,
Nu voel ik ’t aan mijn lange smart…
Dorst
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 1.990 De kraan gaat dicht
en de wereld gaat open
vertwijfelde benen
dragen hun lot
De wereld waarin
dat lot werd begrepen
die zit weer voor enige
uren op slot…
We vlechten onze levensdraden
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 795 Ik begraaf me in haar armen
ze slokt me op als in een droom
Ik verken haar wereld sluimerend
en geef me over in haar stroom
Ze neemt me op in tussenpozen
ademt mij vluchtig door haar heen
Ze is mooi als duizend rozen
mijn hartje klopt voor haar alleen
Als een sluierende nevel
zweven we door ons droompaleis
Een winterse stilte omhult ons…
Het Zeeuwsch-Vlaamse platte land
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 758 Soms zit ik stilletjes op de dijk
en kijk naar het land beneden
dan zweven mijn gedachten weg
naar hoe het was in het verleden
Ik zie wel plaatjes in de boeken
maar dat is eigenlijk niet zo echt
en ik luister naar de verhalen
over wat men van vroeger zegt
Het heeft wel wat die nostalgie
al proeven we alleen de buitenkant
wij weten niet…
Autopech
snelsonnet
3.0 met 28 stemmen 1.847 Dat racen, meende Jason, dat kan sneller
En dus accelereerde zijn machien
Van negentig naar tweehonderd en tien
En hoger op de kilometerteller
En inderdaad brak hij toen vliegensvlug
Het baanrecord. En trouwens ook zijn rug...…
Woorden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 497 In mijn angst
zocht ik naar woorden
die boekdelen
zouden kunnen spreken
ik vond ze niet
mij restte slechts
een uitroepteken…
LOESJE
snelsonnet
3.0 met 24 stemmen 2.181 Ons nationaal affiche-fenomeen
wil dolgraag eigen plekken om te plakken.
Gemeenten moeten borden, prullenbakken
beschikbaar stellen, en dat wel meteen!
Ik heb hier mijn eigen prullenbak
waar ik nu dit speedsonnet op plak.…
boom
gedicht
3.0 met 112 stemmen 32.013 met mijn voeten in de aarde
en mijn armen wijd gespreid
voel ik mij een boom van waarde
een monument in eeuwigheid
met de vogels op mijn handen
en hun jongen op mijn kruin
groeit er mos tussen mijn tanden
ben ik het middelpunt van jouw tuin
met mijn vingers kromgetrokken
trotseer ik regen, wind en storm
blijf ik sterk en onverschrokken…
onbeschreven
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.023 haar hart en haar mond
hebben altijd gezwegen
haar ogen daarentegen
spraken de waarheid
keer op keer
verward en gewond
durfde zij zich niet te geven
bleef in liefde onbeschreven
eenzaam in haar strijd
telkens weer…
ZE ZIJN WEER WEG
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.622 De bal ligt nog op straat, de sok
naast eten dat niet lekker was.
En op de kast vindt ze het glas dat
op de uitgebeten kring en voor de
liters opgedronken cola staat.
Het scherpe zand veegt ze nog lijdzaam
van de tafel en de bank.
Een afgebroken rozenrank prikt
ingehouden woede in haar ogen
en zijn valse doornen in haar hand.
Ze haalt…
De Bestemming
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 882 De weg die ik bewandel is lang en zo krom,
de horizon lijkt maar niet dichtbij te komen.
Ik loop door, ik zie oorlogen, de misstanden,
ik tel de kruizen op godverlaten kerkhoven.
Ik kijk vooruit, ik kijk maar niet achterom,
dan zie ik weer al die doden in mijn dromen.
Kindsoldaten die vielen in vreemde landen,
die we geen toekomst meer kunnen…
schemering
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 687 Stil in de kamer bij de koude haard
langzaam donkert het om mij heen
De avond die lange schaduwen baart
Moeizaam priem ik er nog doorheen
Ik wil de dag nog niet verlaten
De warme zon de vrolijke vreugd
De drukte het gepraat op de straten
Het lawaai van de uitbundige jeugd
Toch wint het donker van het licht
Het komt op zijn vastgestelde…