inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 610):

Het Zeeuwsch-Vlaamse platte land

Soms zit ik stilletjes op de dijk
en kijk naar het land beneden
dan zweven mijn gedachten weg
naar hoe het was in het verleden

Ik zie wel plaatjes in de boeken
maar dat is eigenlijk niet zo echt
en ik luister naar de verhalen
over wat men van vroeger zegt

Het heeft wel wat die nostalgie
al proeven we alleen de buitenkant
wij weten niet echt meer hoe het
was, dat geploeter op het ruwe land

Het doet soms pijn als ze verdwijnen
de mooie boerenhuisjes van weleer
dan denk ik: mensen wees toch zuinig
want ze komen niet terug, nooit meer

Soms dan zie je ze nog die schoven
in een mooi bruingeel patroon gezet
en dan vind ik het eigenlijk jammer
dat maar een enkeling daar nog op let

Als de boeren het land gaan ploegen
wie kijkt er nu nog naar die rollen klei
die zo schitteren in het lage zonlicht
eindigend in hoge bomen, zij aan zij

Ja, zo zit ik soms op mijn dijkje
en laat alles bezinken in mijn geest
ik weet best dat men niet terug kan
naar zoals het vroeger is geweest

Maar laat mij maar rustig mijmeren
over een verleden zoals dat er was
want morgen stap ik net als jullie
weer in de auto en geef vol gas

Schrijver: Titia Geertman, 14 augustus 2002


Geplaatst in de categorie: woonoord

3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 758

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
rob
Datum:
20 augustus 2002
Email:
embrechtmsn.be
Prachtig gedicht met hoge mate van inleving.
Ga zo verder in deze richting!
nb. ik deed zelf een poging over een aanverwant 'landschap' - nl. het Waasland

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)