inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 607):

Schattenberg

Koude december middag
een stille tocht naar Schattenberg
vooraf wordt duidelijk gemaakt
waarom ik daar sta.

Gelaten gaan wij die richting op
onderweg waait de herinnering
mij tegemoet.

De hoge bomen voor de huizen
de wasplaats, kerk en school
de bus vanuit de steden
de warmte van het mannenkoor.

De smaak van ritja ritja
de liefde voor een vrouw
de pinah radji bij vriend Pieter
't was precies zoals ik wou
sajang é in drentse bossen.

En 's nachts na het
late feesten
waar slaap ik nu vannacht
kom maar met mij, zei zij
kom maar met mij
haar zachte hand tegen mijn zij.

Bij 't hoge hek ben ik
weer werkelijkheid geworden
de grote stilte om ons heen
een traan die op het
asfalt klettert.

Als we daarna de weg terug
aanvaarden
doen we lacherig om niks
wel raken onze handen.

En laten in de kroeg
dan vraagt ie
wat vond je d'r nou van
ik zal het voor je
schrijven zeg ik
zoals het hier nu staat
aku selalu
simpan ini semua
dalam hatiku

Schrijver: Geert Loman, 13 augustus 2002


Geplaatst in de categorie: woonoord

4.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 1.023

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
mirjam
Datum:
13 augustus 2002
Email:
littlebitchylycos.nl
ik vind het prachtig, eerlijk waar, maar euh wat betekent dat laatste stukje
zie je kans mij dat ajb te vertellen?
liefs mirjam alsias tinkerbell

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)