Alle inzendingen, jaar 2003, week 25

Verdriet omdat ik je zo mis het lijkt of de band tussen ons verdwenen is Verdriet over de afstand die tussen ons is ontstaan wat heb ik je toch allemaal aangedaan Verdriet want ondanks dat ik heel veel van je hou ben ik misschien toch niet de ware voor jou Verdriet diep van binnen dat is een feit want het is mijn schuld dat jij nu lijd Verdriet…

Wie ziet niet soms zich liggen in de kist, Geroerd, dat zoveel schoons moest ondergaan? Wie hoort uit 't graf niet roemen, stil voldaan, Deugden die buiten hem geen sterv'ling wist? Wie denkt niet bij zichzelf: Wonderlijk is 't, Dat alles dan gewoon zijn gang zal gaan, En het heelal 't de moeite van 't bestaan Nog waard zal vinden, als 't zijn…

Nooit is iets alleen maar NEGATIEF. JIJ bent het, die het OM kunt draaien. Zorg zélf voor initiatief. Je bent je eigen ik, dus draai 't om naar POSITIEF.…

'k Wil lopen in een bloementuin In die serene rust Met kleuren groen en wit en geel Want in die zelfde bloementuin werd ik voor't eerst gekust... 'k Wil wandelen in het grote bos Waar bomen staan, heel hoog En vogels zingen op een tak Dan fluit ik er ook op los en houd ik in mijzelf een monoloog 'k Wil zwemmen in een heel groot meer…

Soms zou ik willen vertrekken Verder dan ogen kunnen reiken. Lopen tot aan het ongeweten eind. Vrij wezen is het hoogste wat ik kan bereiken Want dit leven is net Een kader zonder schilderij.…

Het is tijd om op te stappen het is tijd je moet nu gaan Waarom woon je ook zo ver, te ver bij mij vandaan? En thuis,thuis bij jou daar wacht nog iemand op je Daar thuis, daar wacht je vrouw Misschien ben ik vervelend, maar realistisch wel onze liefde mag niet groeien Het wordt dan zeker kommer en kwel Dus ga nu maar, ga…

Soms heel soms baalde ik ook wel van het feit, dat ze wéér om aandacht kwamen vragen. Zei dan automatisch... straks, ik heb even geen tijd, om het vervolgens te laten vervagen. Als bleek dat ik "straks" écht vergeten was, en er véél later pas weer aan dacht, ja, dan kon ik me bést schuldig voelen. En dat is nou precies, wat ze tegenwoordig…

Zo zacht als de wind Zo mooi als een vlinder Tippel je Mijn gedachten in Ik slik je door Vast gevangen In mijn emoties Donker en zwaar Kom je weer Uit mij Gesloten in richting Verzwaard zink je weg Je verdrinkt En ik kijk Toe…

misschien praat de mens teveel daar hij patent heeft op de beweging verplaats je monden gaan in proces meestal van elkaar…

beelden van hoe het ooit was verschijnen bij het zien van kinderen spelend in het gras vader en moeder dichtbij zo was dat ook voor mij maar nu nu het niet meer zo is ervaar ik steeds sterker het gemis van jou om mij heen want zonder vader of moeder ben je zo maar ineens half minder kind en een beetje meer alleen…

Een drankzuchtig schilder uit De Bilt is van de Van Gogh's helemaal wild de fles en Vincent zijn vast inherent zodat drank zijn talent niet verkilt.…

Een 'on'dankbaar bestaan voor vrouwen die zorgen dat aan alles wordt voldaan gisteren, vandaag en morgen. Stoffen, dweilen, schrobben een pleister voor een kind strijken en intussen tobben wanneer ze haar man bemind. Als ze 's avonds nà achten eindelijk neerploft op de bank zit ze niet op sex te wachten wel op een woord van dank.…

Ben al jaren op zoek naar de zin van het bestaan is het te vinden in een boek of moet je naar een ziener gaan. Kan eigenlijk niet bevatten dat de wereld nog steeds draait criminelen stelen onze schatten terwijl oorlog onrust zaait. Gelukkig is het bijna zomer bloeien rozen in de tuin ben dan even de dromer met wind rond mijn kruin.…

Hou mij nog één keertje vast Met je sterke armen Streel mij nog één keertje Met je zachte vingertoppen Bemin mij nog één keertje Met je goddelijke lijf Hou me nog één keertje vast En lees me voor Met je heerlijke warme stem Lach huil nog één keertje met mij Laat mezelf in jouw ogen zien Voor de laatste keer Als ik voorgoed mijn ogen sluit…

Zoektocht naar geluk Een pad om te vermijden Alles wat hij aanraakt gaat er stuk En iedereen die hem kent, moet lijden Geluk is niet om naar te zoeken Het kan er alleen maar zijn Laat hem gewikkeld in die doeken Laat hem ervaren die stekende pijn Alleen dan zal hij begrijpen Het zoeken naar geluk is slecht Hij moet zijn messen slijpen En…

Klein lief kindje Wat lig je daar nu Roerloos en zo wit Je lichaampje zo dun Handjes samengevouwen Klein lief kindje Je hebt het leven ingezogen Toen je geboren werd De wereld genoot van je Nu lig je daar zo stil Klein lief kindje In je kinderspel Rukte een auto je mee Daarna intense stilte... Je kinderleventje ingepikt door de dood…

Ik kan tegen heel veel dingen Maar ik kan niet tegen onrecht Dan moet ik me heel erg bedwingen en dat is dan nog zacht gezegd... Ik kan ook niet tegen mensen die zo makkelijk liegen En die zo doorzichtig zijn. Als ze liegen en bedriegen; dan ban ik ze maar uit mijn brein. Tegen onrecht wil ik vechten 'k weet alleen…

Ik wens je heel veel sterkte toe en hoop dat jij de kracht krijgt om met je leven door te gaan... Vraag niet over het waaróm Maar vraag alleen maar Waartoe!…

Ze zijn er, maar we zien ze niet Ze zijn er echt, in mijn verdriet... Want, er is meer tussen de hemel en de aarde Wij hebben alleen de juiste ogen niet... Het mysterie van dat alles, is geen hysterie Er is zoveel wat wij niet zien... Onze ogen zijn daarvoor gesloten Maar engelen bestaan wel, ook al heb ik ze nog niet gezien…

Ontluikend laat jij kleur zien de blaren nog in je opgevouwen. Dan ziet men heel misschien je pracht, helemaal ontloken. Geen geur die doet bedwelmen je mist de doornen der pijnen. Tot in een klap de windvlaag je schoonheid laat verdwijnen.…

de stilte van de avond rust geborgenheid veiligheid de stilte van de avond warmte bescherming samen de stilte van de avond lezen muziek alleen de stilte van de avond prettig totaal genieten…

gescheiden halmen vormen een pad, nietsontziend een gelopen gat mensen dwalen, vaakst over hei, wolken van pijn en traan' verbergen mij als de halmen waai ik, als de mensen dwaal ik als de wolken zweef ik, als de verborgen ik beleef ik…

Niemand is zo gelukkig, als zij die verblijven in het licht. Gestuurd door de liefde van deze of gene zijde. Kleuriger dan een regenboog. Helderder dan zonnestralen. Zij zijn en blijven bij ons. In ons hart en onze ziel. Kijken mee in onze dromen. wijzen ons de weg. Die ook wij ooit moeten gaan. Als we afscheid nemen van ons aardse bestaan…

Mijn eega voelde zich vandaag behoorlijk ge-geneerd, was wat ik deed, nou zo verkeerd? Een medewerker van de winkel waar ik boodschappen deed, parkeerde een krat, had hij duidelijk niet voor geleerd! Hij kwam op mijn tenen terecht en dat deed PIJN. Ik reageerde erop, door een vloek te slaken, waarop enkele dames hun winkelen onderbraken…

Je gelooft je ogen niet toch is het allemaal echt gebeurd als je terugkijkt en je ziet de aarde, die steeds roder kleurt. Daarbuiten in het open veld werd je van je onschuld beroofd. Drie jaar oud, met bruut geweld; daar lag je dan, totaal verdoofd. Uren later werd je gevonden in het donker, koud en bang. Aan handen en voeten gebonden,…

Wachten, wachten, uren, dagen, nachten Hoeveel tijd gaat er verloren met wachten Wachten op iets wat misschien niet komt Wacht even, ik zeg het zelf ook, verdomd ! Bij de bakker, bij de slager, aan de telefoon effe wachten, klinkt al heel gewoon Tegenwoordig krijg je er een muziekje bij dat veraangenaamt het wachten in de lange rij Maar…

'n Traan zoekt haar weg langs m'n wang naar beneden Waarom toch dat terugkijken ? Geniet van het heden ! Wanneer ze eenmaal stromen komen flitsen en gedachten Zelfs in mijn dromen Waarom nog langer wachten ? Laat nu maar gaan 't reinigt hart en geest Zelfs dit intense verdriet om wat ooit is geweest...…

Een ketting zoveel schakels zoveel parels Zoveel ! Waarom ? Niet vragen accepteren niet ontleden Geen verleden Parels tellen oneindig veel Vormen één ketting een geheel !…

je oogde verte maar je hand was warm naar mij toe je stem was vlak trekken diepten zonder tranen je gezicht zo moe we brachten haar de aarde die ze wenste, huilden voor de laatste keer de merel die we hoorden toen we kwamen floot niet meer…

Willie Wortel dacht weer slim te zijn. Dankzij wat knutselwerk en alchemie vond hij een nieuwe bron van energie. Zijn vinding liep al bijna als een trein. Hij riep “Eureka!” en ging uit zijn dak, waarmee hij ook zijn halve schuur afbrak.…