Alle inzendingen, jaar 2003, week 32

’t Is stil en donker nu in zoveel woningen. Heel even werd het warmer daar en zie: het leven stokt terstond; qua energie gaat níets meer boven, in, of onder Groningen. Zelfs Ome Loeks, de handen in het haar, verzucht: “Had ik m’n 1 PK nog maar”.…

De wereld is klaar voor de sloop Haar fundamenten zijn al weggeslagen Ik koester maar geen enkele hoop Hoe lang nog, hoeveel dagen? Hoe lang moet ik nog wachten? Een harde knal, dan is het voorbij Hoeveel dagen, hoeveel nachten? De wereld startend met een schone lei Wat de mens genomen heeft Ze kent geen restitutie Vandaar dat de wereld…

de nacht warm en klam schrijf ik woorden voor de liefde die ik ken ogen zo diep als zee waarempel dwaal ik neder tot aan een hart zo rood ik voel je kloppen en dein vrolijk met je mee de maan geeft acht en laat ons helemaal gaan verstrengeld aan wat draden tegen jou zeg ik geen nee…

met inkt worden woorden geschreven uit liefde voor jouw zwaarbegeerde hart strelingen die passievol geschreven zijn opgeslokt in een wazige symphonie wetende dat alles verloren zal gaan en het ogenblik snel voorbij vliegt woorden zijn vereeuwigd in oprecht "ik hou van jou" verschijnt gedachteloos…

mijn gezicht versteent in een treurig masker met elk niet-uitgesproken woord wordt mijn rust verstoord keer op keer versplinteren je gebaren die stilte om me heen waarom streel je mijn glimlach niet waarom dans je niet met mijn lippen waarom omhels je mijn handen niet koester mijn adem die naar je zucht fluister jouw lied in mijn…

Een kind heeft een kind in haar hart maar het ademt niet meer De geboorte is gestorven in de leeftijd van 83 Grijs kasplantje speelde na 76 jaar weer met haar vriendinnetjes op de bleek van moeder Streelde haar eerste hondje kuste weer dat mooie vriendje En ze was oud en jong in één lichaam Maar het is voorbij Ze is nu dood Het…

Machtig mooi ogenblik Kort na mijn hartstilstand Vond zij mijn lippen Zij deed het perfect Wie wil nu niet door zo'n Reanimeermeisje Vol op de mond Weer tot leven gewekt…

Machtig, mina, wat is het heet De hele dag zit ik op mijn reet Nooit had ik echt last van zweet, Maar vind je het gek: het is bloedheet... Alle mozes, ik "stik zowat de moord" Een zonnetje is lekker, maar nu is 't ongehoord. Als ik op een boot zou zitten dan sprong ik overboord...…

Terwijl de wind de wolken telt Schreeuwen schapen om verloren momenten Rollende donder Een hijgende horizon wacht even Maar rent toch verder door de regenboog God leeft Het hart klopt sneller dan rijen regendruppels Niet luisterend naar lege verre vergetelheid Liefde Kogels ketsen af tegen verre oorden Maar het zuivere zien geeft ze…

Geachte dierenvrienden, stop met balen Omdat prins William kennelijk een keer Gewapend met een soortement van speer Een rennend hert omver heeft moeten halen Want laat uw common sense de vrije loop: Zo'n beest heet toch niet zomaar "antiloop"?…

Een wilde storm raast en blaast door woeste golven: en al wie tegen hem kraakt raakt op slag bedolven. Hout versplintert valt ten prooi aan waterzooi in ’t grote bad; laatste ding een rimpeling strijkt de plooien glad. Op bodem diep heel stil een enkele ril verraad het koude water: aan een enkeling herinnering gedachten zijn…

ik heb mijn handen in het web gestoken de spinnen hebben lont geroken, rennen nu als gekken met hun lange poten over stukken lijn die niet gebroken zijn ze kunnen mij bereiken op de levensdraad de andere heb ik met mijn vingers snel kapot gemaakt ik zie ze komen, een horde zwarte dromen kijk hoe vlug het gaat één voor één laat…

Geboortegrond schudt Mijn veilig huis verzwolgen gejammer sterft af.…

Duivelse machten verstoren wreed de heersende vrede van het koninkrijk Twee angstige wezens verdwaasd in strijd, opgelegde keuzen innerlijk verscheurd Knellende ketens liefde ontkracht, warmte ontnomen in haat en bedrog Oorlogswonden tekens van werk’lijkheid, ‘t onontkoombaar einde van een falend verbond…

Helemaal uitverkocht Amsterdams ligconcert Hier kan dus werkelijk Niemand meer bij Slechts bij het afsluitend Didgeridoosextet Zijn er nog enkele Staanplaatsen vrij…

Ik zou zo graag eens willen, Teruggaan in de tijd. Toen kinderen nog kindren waren. Maar tot mijn grote spijt, Zijn dat nu de voorbije jaren. En moet ik niet meer willen, Maar blijven, in deze tijd.…

Zondagmorgen, het is 6 uur ik ben helemaal alleen mijn uurtje van de dag ik zit, ik hoef nergens heen Zomaar even zitten, gedachten die zweven bak koffie, onvermijdelijke peuk ik kom langzaam tot leven Een ongekende luxe geen radio, MTV of TMF het is stil in "'t Zooitje" van tijd geen besef Ik zou ze niet willen missen écht voor…

Water, niets dan water in de oceanen van de aarde samengebracht schuimende golven raken met veel geklater de drijvende schepen in volle kracht Water, niets dan water zinkend schip op volle zee vergaan neemt herinneringen mee voor later en rust in stilte op de bodem van de oceaan daar in de diepte van de zee zijn mensenlevens uitgeblust…

Waterval klatert als zon op de bladeren. Gladgroen glinstert goud. Gegroepeerde vreugd bestelt bier op het terras, drinkt tentamens weg. Schouders gebogen, schaduw onder zijn ogen. Alleen de bieb in. Blond haar golft in staart. Gekorte rok, benen bruin: Rasparadepaard Klein bloemetje paars alleen in wapperend gras. Haar draagt…

Mannen blijven graag aan muren kleven en in bedden op tafels in de borden waaruit zij hebben gegeten in muziek. Je kunt het nog zo heftig zingen, dat het voorbij is, voorbij, voorbij dat het uit is, uit is, uit is dat je nooit meer, nooit meer, nooit meer. En daar zingen ze weer terug vanuit alle hoeken van de kamer vantussen de verschoonde…

Niemandsland tussen twee werelden. Wonend in het wit tussen de woorden. Ongedachte, onvertaalde leegte, Ruimte biedend aan wat bijna is. Aan nog niet gevoeld gemis. Aan het nog onbestemde.…

In een huisje aan de overkant woont een jongen zielsalleen nimmer zie je een aanverwant geen vrienden om hem heen. Er is iets flink misgegaan in dat jonge leven, hij heeft nu een "verslaafden-bestaan" geen mens die om hem geeft. Slaat z'n spullen kort en klein en staat in de tuin te gillen zouden er instanties zijn die helpen kunnen…

Er is geen foto die laat zien hoe jij nu bent. Geen landkaart waarop ik jouw huidige verblijfplaats aan kan wijzen. Ik kan alleen in mijn herinneringen reizen, terwijl ik weet dat ik je daar niet vind. Zo sta ik in de tussenwereld van het heden, met achter mij jouw onvoltooid verleden en ver vooruit mijn toekomst die zich achter…

Wensen heb je vaak, eenvoudige wensen, gewone dingen voor de dag van morgen. Dromen heb je ook, mooie dromen, bijzondere verlangens voor de dag na morgen. Wensen en dromen zijn als zonlicht dat groeikracht geeft na regen. Als het winter wordt, de zon haar kracht verliest, wordt het donker. Dan steken we een kaars…

Zij is een waarnemer in de top, een seismograaf, een fijngevoelig instrument dat dagelijkse trillingen als uitslag registreert. Zij is een toehoorder een omgekeerde luidspreker die in vertrouwen klanken absorbeert. Zij is een nieuwsbron, een lijfwacht, een regelaar die voor wie hulp behoeft agenda's strak beheert. Zij is een laptop…

Zittend op de vleugels van mijn dromen Aangekomen in jouw paradijs Jij ontvangt mij met open armen, terwijl Jouw handen mijn rug masseren Zachte vingertoppen raken mijn hart Jouw huid als perzik, zo zacht en soepel Een lichaam te beminnen voor eeuwig en altijd Onvoorstelbaar mooi jouw ronde borsten Heerlijk en lekker na een aangenaam verpozen…

We keken naar de film, er vlijde zich zoveel herkenning tussenbeide dat ademloosheid zich ontspon alsof een eerste liefde aanving. Ik begon je aan te raken, te verleiden tot zachte weerstand. Van terzijde keek ik naar je smalle mond waaruit ik één voor één verstond, wat wij wel wisten, maar niet zeiden: stille geheimtaal, diepste grond.…

Kijk daar rijdt de heer K hij heeft de wijsheid in pacht Men zegt dat hij die heeft gekocht voor een duizendje of acht Oke er zat een deukje in en hier en daar een vlek Maar wat wil je voor zo`n prijsje het is eigenlijk te gek Dat wijsheid niet te koop is dat idee is achterhaald Maar het wordt net als de vis veel te duur betaald Het…

Wat erg zouden we weer moeten klooien, als plotseling zo maar de stroom uitvalt. Het weer heeft dan mijn airco-koelte verknald. Centrales zullen het daar op gooien. U bent er bij deze op gewezen: Dit sonnet zou u niet kunnen lezen.…

ik voel me drijven in een oceaan van handen kerels en wijven die met hun vingers wijzen dreigen en graaien strelen en me aaien om me zo te paaien tussen zon en de haaien spiegel ik het water vlak probeer niet te verzuipen in mijn natte pak ze zoeken in mijn geest zijn overal geweest het rood van wonden littekens zijn nagelaten…