Alle inzendingen, jaar 2004, week 31

Dwars door het wilde landschap de paden langs een streep - en langs de hele route houdt dat ons in de greep De weg is uitgestippeld... veel moois doen wij zo aan, toch zou ik heel wat liever het rechte pad afgaan En drinken van de zoeten die daar te schenken staan, er proeven van hun vrijheid zonder daar schuil te gaan En fluiten…

Een incomplete auto om te imponeren. Geen hoge kostprijs die hem tegenhoudt En of het tocht, dat laat de patser koud. Zijn poen, zijn welvaart zál hij etaleren. En nu op weg naar huizen zonder daken Om daklozen de blits te laten maken. ------------------------------------------------------------------ (...in Nederland worden auto's zonder…

Mijn gedachten dalen naar het nulpunt ik laat mezelf verdrinken in muziek terwijl de melodie mijn bewustzijn verdunt, verdwijn ik in een avonddroom vol ethiek Gevoelens verdwalen in een melodieuze mist zonder geluid zing ik zachtjes mee een refrein wat mijn ziel verfrist langzaam reist het lied naar een eindige zee Vol emotie teruggekeerd…

De kracht en de vaart En de standvastigheid Constant je oog op je prooi Je glijdt door de lucht met al je charme Jeetje wat vind ik je mooi! De scherpe blik in je ogen Je snavel steekt trots vooruit Je vleugels die de lucht beroeren Beangstigen Constant je oog op de buit Je weet hoe alles hoort te zijn Je draait je cirkels groots…

Ik dreig te gaan verdrinken in het meer door mijn tranen gevormd alles is naar de bodem aan het zinken mijn hart wordt met gevoelens bestormd Beland in een eindeloos diepe put niet de kracht om omhoog te kijken in het donker voel ik me beschut wil nu alles en iedereen ontwijken Niemand hoeft te zien wat dit met me doet dat de pijn me…

ellebogen als verweerde krijtrotsen erosie van huid en psyche schilfers dwarrelend op de grond slagveld waar nagels constant pulken celdeling onverstoorbaar doorgaat op mismaakte knieën aangetaste enkels en steeds die nagels laten bloedsporen na op ellebogen verweerd als krijtrotsen mismaakt ik kijk ernaar en voel de plekken op mijn…

Een traan van water en een traan van licht Als je kijkt naar deze lucht en zee Het leven van ritme en dans stopt nu Dit uitzicht voert je mee De wereld staat even stil Geen geweld, geen ruzie, geen oorlog Maar licht, leven, hoop en perfectie Zoals het op aarde moet zijn, toch? Is dit het antwoord op mijn vraag Is er IETS na de dood?…

Onverwachts, ongepland en onnadenkend Kwam de kus zo diep als het water Van de Middellandse zee Langzaam genietend van elkaar Om de smaak te proeven van hem Bibberend op haar benen Het was zo heftig als een aardschok De wereld stond stil Hun lichamen in vuur en vlam Haar ziel is gestolen Voldaan, verkocht en voor de eerste keer verliefd…

Langs smalle richels omzeil ik de klip vergrijsd graniet schaaft mijn huid open tot ik de spatten voel. Zout kerft de wond. Het moet de branding zijn die mij ontboden heeft en hijgend hier omarmt. Nu het avond wordt zal ik hier blijven de vloed belemmert mij te gaan zoals een minnaar dat betaamt. Aalscholvers hoog op de rotsen vieren…

ik deel je tussen sterren waar je licht het Al ontraadselt en tel de jaren tot je aanmeert in ons levenslied dan vloeien we ineen als kleuren op een schilderij en schrijven liefde met dezelfde dichtheid zij aan zij…

je streelt met licht als koude mist het strand vangt met een klamme hand ik vlucht en zoek je warmte op het land je brandde in het glooiend geel van franse heuvels zonnebloemde kleur verliet me in de onweersgeur van pasgevallen regen je straalde opwaarts in het gletserwit helderde de kale wand sloeg onverwachts toe met lawines…

drie boxjes Marlboro die zij op een gepast moment daar had geprefereerd. Mijn zoetekauw had er haar ijsjes voor gelaten in Warschau.…

Breekbaar als porselein poreus als craquelé Emoties stromend als golven van de woeste zee Maar van binnen sterker dan de hevigste storm Neem ik al mijn herinneringen met me mee De nachten die komen gaan weer langzaam lengen De afstand tussen ontmoeting en afscheid realiteit Dromen over jou komen me onverwachts bezoeken Maar het wakker worden…

Met z'n duizenden uit Azië vertrokken En hier als een bedreiging aangemerkt De zevenstip is 'r haast uit gewerkt Ze moeten om hun bladbezit gaan knokken De kostgangers van Onze Lieve Heer Zijn ze hier voor een vakantie of voor meer?…

Aan de donkere hemel, sterretjes rij aan rij, een van die diamantjes, schijnt daar speciaal voor mij Al heb ik je nooit mogen zien, en je niet eens gekend, weet dat je, waar ik ook ben, altijd bij me bent Soms droom ik wel eens, van hoe je nu zou zijn, dan droom ik dat je bij me bent, dat voelt bijzonder fijn Al ben je nog zo ver,…

Beredeneren, realtiteit, verstand gebruiken, van tijd tot tijd Orienteren, adequaat, concluderen, met regelmaat Emoties tonen, nemen en geven durf te voelen dat is leven!…

Weergaloos gevoel gaat maar voort Raast door mijn hart en gedachten Zachtjes doe ik even mijn ogen dicht Denk aan alles wat de pijn kan verzachten Maar daar ben je weer terug in mijn systeem Terwijl jouw gevoel voor mij tot nul is gereduceerd Met mijn blik op oneindig pink ik een traan weg Ik hield zo van jou …was dat zo verkeerd! De nachten…

duizend mooie woorden zweven door mijn hoofd maar mijn lippen volgen niet want jij hebt me verdoofd verdoofd door al je liefde de stem van het verlangen de warmte die je hart me schenkt jouw streling op mijn wangen ik wil je zoveel zeggen maar ik krijg het er niet uit en als ik toch probeer gaan kriebels door mijn huid…

ik deel een glimlach met de nacht wetend dat wij straks weer samen zijn ik geniet nog elke dag voor wat er is en nog moet komen geen tranen zal ik laten omdat je even niet bij me bent missen doe ik je wel maar het delen gaat om leven een leven waarin wij liefde delen met dagen van alleen zijn tot dagen van intieme geborgenheid dat maakt…

Alaila kom, de bloemen bloeien hun geuren drijven door de nacht mystiek en zoet als de stille kracht die jij in je aderen voelt vloeien Alaila hoor, de liefdeszee golft ruisend haar gezangen in een branding van verlangen voor jou, mijn zwarte orchidee Alaila lach, onze verbintenis breekt al de geheimen open die je sluimerend beslopen…

en soms als dan ineens die ijzeren band beklemd zo onverwacht mijn hart omsluit voel ik me zo geremd de angst die ik niet toe wil staan niet in mijn leven wil ik voel me eenzaam dan alleen en soms zo koud en stil...…

Goudgele zon Koele bries Asfalt strekt zich uit Glanzend chroom Lak en leer Donderend geluid Zonder doel Alle tijd Eeuwig wordt tot even Zorgeloos Jij en ik Rollend door het leven…

Als de vogels vloog jij naar het zuiden terwijl ik de klokken al had horen luiden Al die vrijheid opeens gaf jou de vleugels niet meer vast niet meer in die beugels En nu... nu ben je weg en kan ik je niet meer vinden jij en ik die elkaar zo beminden zoeken doe ik nog steeds tot ik niet meer kan wat moet ik dan? elk moment zit jij wel in mijn…

ach ik weet wel dat morgen komt en de herrie en ellende niet verstomt en tuurlijk slaap ik ook al is het niet lang weer een dag dezelfde pijn dezelfde gang en die dag die dag komt eraan heel snel dan gaat de gong voor de laatste keer de bel dan is het over en ga ik rusten voor altijd terwijl het leven mij met een rotgang voorbij rijdt…

Door liefde verblind. Aan jouw verwachtingen voldoen. Mezelf willen overtreffen. Verlangend naar een eerste zoen. Tot ik ziek werd van verdriet. Ook al zag je het niet. Voel ik me als herboren. Of ik je nu wel of niet kan bekoren. Tevreden met mezelf. En jouw liefde zal altijd bij me horen.…

Als de wind je tranen droogt En de zon je hart verwarmt De volle maan je laat dromen Door de sterren omarmd Wil ik met jou genieten Van het leven om ons heen Zoek voor jou de mooiste bloemen En schenk mijn hart aan jou alleen Wil ik de wind zijn Zacht jouw ogen strelen Langs je heen waaien En met je haren spelen Zal ik de zon zijn…

De mens houdt niet van de natuur die bijt en overstroomt en zijn eigen gang zoekt en gaat in een wereld van mensen gesteld op rust en regelmaat het nuttig maken van wat blijkbaar geen waarde heeft Zo lang het duurt gemalen tijgerknoken hoorns van rhinoceros haaievinnen, Spaanse vlieg een onafzienbare rij waaraan zelfs kannibalisme geen…

niet de plensbui van vanmiddag noch de miezerige regen van zonet niet de moddervoeten en de zweetlucht of de WC die langdurig is bezet niet de rijen voor de kassa noch de jeugd die ongeordend hangt niet de stugge vissers langs het water of de jonge hond die angstig jankt zelfs niet de timmerman laat op de avond noch de beelden van het Journaal…

Diamanten wegen van de nacht Verbergen duistere paden van het leven Aarzelend trekken ze de aandacht Door herinneringen gedreven Verborgen tussen ster en duisternis Roerloos verzonken Zoekend naar vergiffenis In pijn verdronken Gewond door het verleden De toekomst staat stil Zich een weg banend door het heden Struikelend over onwil…

Ze danst de sterren van de hemel Gepassioneerd passievol en gedreven Mannen plotseling van hun onschuld vervreemd Ze willen haar hun lijf en liefde geven Kort gerokt met slanke gespierde benen Soepel draaiende heupen en haar strakke buik Maakt ze de salsa tot een ongekende kunst En vangt ze alle mannen onbewust in haar fuik Tequila gaat…