Alle inzendingen, jaar 2005, week 5

In haar kinderjaren is een droom gestorven op de dag dat haar moeder in de mist verdween Het kind toen nog zo jong zat vol met vragen en de scheuren in haar ziel voelde zich verraden om de liefde die verdween Zij moest de last gaan dragen op schouders die onzeker waren zo vocht zij door de jaren heen een weg die haar verharde dat liefde…

Het was de tiende mei - heel vroeg en nog niet licht Ik zat reeds in de keuken te studeren Bij 't aanrecht stond mijn vader zich te scheren - Ik hoorde 't krassen van het mes op zijn gezicht- Zwetend doorkliefde ik een middeleeuws gedicht -Mijn vader zat inmiddels in de kleren, Begon voor mij een boterham te smeren - De radio stond aan en…

Bomen worden omgezaagd. Mensen met een gele ster worden weggevaagd.…

Zeg het mij, herhaal het mij, Dat ik u gelukkig make, Dat de zucht, waar van ik blake, Als ik u mijn leven wij', Niet vergeefs ten hemel steigert, Noch dat God Zijn zegen weigert, Als ik 't oog naar boven sla Voor uw welzijn, dierbre Gâ! 'k Ben u schuldig, wat een man Met geen schatten met geen kronen, Met zijn bloed zelf niet belonen…

Stille wegen donkere lucht zacht geregen en ik zucht Droeve uren en zware mist Al één uur en weer vergist Kille nachten bij verre maan In gedachten kom jij eraan Stille paden donkere nood dalende bladen Ik wil dood..…

Denkend aan de dode dagen tussen grote grijze graven, komen kleurige Chrysanten me levend voor de geest. Een pot voor hem, een pot voor haar, een pot voor 't kleintje dat doodziekjes is geweest. Hier heb je je speelgoedkonijntje, kleintje, je had zoveel troost aan dat pluchen beest. Droeve dromen druilen en tranen druppen neer, maar…

Ik vlij mijn lichaam op het asfalt maak voor liefde weer ruim baan wanneer auto’s heftig toeterend al file rijdend langs mij gaan geen verbodsbord stopt mijn zinnen geen stopbord verbiedt mij de waan ik wil je hier op het teer beminnen toe lief geef mij voorrang laat je gaan kijk een zebrapad als bedstee zwart en wit als klank en kleur…

Negen maanden achtereen lange weg van slank naar ronding in een zucht voorbij Alles staat er klaar voor samen gekocht, gekregen voor 't kind alleen Voelen, vleien. Samen de schoonheid van dit wonder beleven Negen maanden achtereen van foetus in ontwikkeling tot kindje, kleintje, zuigeling.…

Als na een dagenlange reis de geur van oleander mijn hoofd omringt het azuurblauw mijn ogen binnendringt mijn smaakt ontwaakt door stracciatella-ijs dan klopt mijn hart een warmer ritme het landschap danst dan dankt en bidt ze Als door de vroege geur van cappuccino de ranke zeilen langs de kim flaneren de cipressen hun schaduw…

Ze is gekooid, de dure dame Ondanks haar schoonheid in mineur Zonlicht schijnt door rose ramen Maar haar gevoel mist elke kleur Zo charmant, de laatste mode Die ze als een harnas draagt Kil van binnen, als een dode Waar verdriet aan alles knaagt Ze kent zijn tekens van verlangen Weet precies wat komen gaat Speelt het spel, met goud behangen…

Bush hoopt dat de kritiek nu zal verstommen Omdat volgens zijn democratisch plan Irak in vrijheid naar de stembus kan, Maar dat kan heel veel kiezers daar niet bommen. Weer blijkt dat de bevrijde Irakees Nog altijd niet bevrijd is van zijn vrees.…

Al fluisterend voert de winde de druk op snerpend koud, wees toch niet bang tergend langzaam duivels de zon speelt kat, dus zal ik de muis wel zijn de loftrompet is hier op zijn plaats het modderfiguur dat ik ook nu weer sla met mijn knuisten houd ik jou vast een veeg uit de pan omhelst mij zacht…

Woorden maken blind Gordijnen dicht deuren gesloten Om zinnen en een enkel woord verkeerd verstaan Werd een houding ingenomen een standpunt bepaald Frustraties bleven hangen er werd gezwegen verdrongen en gegist Alles lijkt niet wat het is en niet meer hoe het was Vervlogen is de onbevangenheid van de kindergeest Die blijven…

Het droomhuis achter de duinen (Dat wij lentebries noemen Omdat we het niet meliger konden verzinnen) Is door man en muis verlaten Haar flanellen bloes over de armleuning Begin ik al grondig te haten De mouw ruikt nog naar vrouw Ik kuch De hoveling die haar met ingetogen zwier Uit de sluimer sleurt Het huis geeft geen kik In het omgewoelde…

Bij de schilderij van hare overleden moeder Wanneer ik neergezeten Bedaard het beeld aanschouwe Van mijne lieve moeder, Dan rollen mij de tranen Gestadig langs de wangen. Dat lief en lachend wezen, Waar godvrucht en oprechtheid Bevalligheid en blijdschap Zo klaar op is te lezen, Doet mij dan bitter schreien, Om dat ik haar moet missen;…

Door wie werd eertijds Floris Vijf vermoord En gingen ooit de broers De Witt ter ziele? Gelukkig zijn er DNA-profielen Waarmee de schurk alsnog wordt opgespoord. Hoewel, wanneer het speurwerk is verricht, De dader steevast op het kerkhof ligt.…

Als ik niet onderweg mijn zware rugzak had gestald bij 't oud papier, verroest gereedschap en machines en niet mijn kaartje had verscheurd, als ik niet onderweg mijn loden jas had uitgedaan en aan een boom gehangen had met slechts twee kale takken en niet mijn sleutels had verbeurd, dan zou er eelt zijn op mijn ziel en kale plekken in…

Jij mag het zeggen maar of ik het hoor ik bedoel maar, de klanken ? ja die hoor ik wel de zinnen ? komen niet aan denk ik maar even husselen en dan staat er wel iets wat er dan staat ? ja zeg nu zelf hoe kan ik dat nu weten wanneer ik je niet versta ……

We moeten inpakken en wegwezen, meenemen wat hoognodig is, paspoort, bankkaart, ballast achterlaten, vertrouwen hebben in de bestemming en onszelf, geen geschenken kopen, herinneringen bewaren, verbroederen met lokale bewoners, toeristen mijden, ons ondergraven in het forse gewemel, reisverzekering, landkaart opbergen, ons redden met tandenborstel…

Wanneer het voorjaar door de dagen danst licht kust in de vroege morgenuren maan en sterren eerder weg zal sturen het vroege vogeltje zich niet verschanst open ik mijn hart dwars door alle muren woorden worden liefdevol tot bloei gebracht zacht uitgesproken zinnen klinken als verwacht zonnige dagen zullen eindeloos duren zakt de…

Dansend loop je tussen hemel en aarde Met de sneeuwwitte wolken onder je Waar zul je heen gaan? Naar beneden naar land en zee Of zet je je voet op de eerste tree Van de trap die naar boven leidt Naar de post van de hemel? Twijfelend zoals je nu staat Besluit je dat je dansend de hemel in gaat…

De Stern, een Aalscholver, iets kleins in ’t riet we voeren zachtjes langs de waterkant maar de bewoners zongen hard hun lied hun lied verheven boven platteland we hielden ons zo kranig, als graniet als de natuurliefhebbers echt verwant aan vogels, reeën, in een rampgebied ik sprak meest stadse woorden als passant de koude regen striemde…

De kracht van slechts een letter kent alleen de zetter Is hij net Iets aan het zetten en laat hij de N-nen niet links liggen doch zetten dan zet hij door deze ene zet Niets en zichzelf buiten zet!…

Een pianist met fraaie aanslag. Kreeg van de fiscus als cadeau. Geen applaus, wel heel veel aandacht. Maar dat vond hij maar zo, zo. Hij kreeg een boete opgelegd. De fiscus zei: u speelde zwart. Hij vond dat echter niet terecht. En ontkende dus glashard. ‘Ik speel op 88 toetsen. De een is zwart, de ander wit. Het valt echt niet te ontkennen…

De aardrijkskunde geeft geen antwoord Op menig interessante vraag. Waarin bijvoorbeeld schuilt de oorzaak Dat men moet huilen in Snikzwaag? Woont er wellicht in Opperburen Geen burger op begane grond? Kent Kietvitshaar geen kievitsveren? Is zwijgen zonde in Roermond? In welke talen converseert men In 't Brabants Babyloniënbroek? Waarmee…

Ik ben de baas van dit gedicht Het is aan mij gehoorzaamheid verplicht Zo wil ik dat het niet meer rijmt En dat het raadsels in zich bergt Van opkomst, bloei en ook verval Ik ben de baas van dit gedicht De weemoed in mijn ziel Wil ik in de regels branden Over wat eens was en niet meer is en nooit meer komt of toch weer anders Ik ben…

Waar sterrenstof mij omringt Gedreven door kosmische stralen Waar mijn geest de kracht ontvangt Doe ik omvattend op u nederdalen Open uw aura voor dit magisch moment Zowaar ik het beheer en geeft u door het helende Mijn handen signalerend uwe serene ziel strelende…

Weeïge drank adem was mijn deel Passie raasde wulps zonder enig gevoel Tierde met niet aflatend venijn door jou heen Pijnlijk besmeurd vernederd werd ik alleen Ongeremd laat je smerige lusten op mij los Waar pijn jouw geilheid doet vervoeren Grenzen steeds gewelddadig verlegd Mijn geest verstijft kil niet te beroeren Daar vunzige lust ongemeen…

als een poort in de hemel spant zich heel hoog een almachtige prachtige regenboog rood en oranje geel, groen en blauw net was er niets hoe kan dat zo gauw? het lijkt op een sprookje fantasie, toverij de helft van de hemel één groot schilderij 't is het werk van de zonneschijn die glanst en danst de zon die de regen in elk…

Langzaam glijdt jouw vinger naar binnen... In slow motion bewogen, terwijl gedachten bezinnen. De glazen klinken, en het eten gegeten. Zes mensen aan tafel, alleen ik moet het weten.. Want jouw vinger met slagroom, vanuit mijn ooghoek bekeken.. Staat symbool voor mijn wensdroom, met gedachten die smeken... Eén blik in mijn richting,…