Alle inzendingen, jaar 2005, week 8

traag sleept de week zich door de nachten voort als koude stroop door een gesloten poort ineens is daar het uur c'est un Moment Suprême opeens ontwaar ik vuur en snelheid zonder rem minuten uren dagen weken maanden jaren eeuwen de tijd heeft alle tijd en uren duren uren om toch weer eindig te gaan blijken er was alleen een eindeloos…

Geef mij maar een paar dagen en stoor me even niet ik wil niet bij je klagen dat jij mijn tranen ziet Geef mij gewoon een beetje tijd want echt, dat heb ik nodig ik wil gewoon mezelf zijn dan ben jij overbodig...…

We keken elkaar in de ogen, waren bijna bezweken het had niet gemogen. Jou nooit meer gezien maar wel aan je gedacht 's avonds om tien zo diep in de nacht. Je was een droom ja, dat was je voor mij, de zee als een stroom en ons sprookje was voorbij.…

Als ik in de spiegel staar, en kijk naar wie ik ben dan denk ik: 'och, je bent het maar' en besef dat 'k mezelf niet ken. Als jij in de spiegel staart en denkt: 'wat heb 'k geluk' dat de tijd maar langzaam vaart jouw zelfbeeld kan niet stuk.…

Bezweken door je zachtheid en lieve woorden Geschrokken door je verleden Het onrecht dat jou vroeger is aangedaan Een lach, een kus en een knuffel, maar ik maak het niet ongedaan Doe je ogen dicht en ontsnap aan die tijd Ik sluit je in mijn armen even uit de nachtmerrie bevrijd…

Ik heb eind’lijk de rust weer gevonden de inkt te laten vloeien de woorden te laten stoeien in hun zoektocht naar verbintenis. Had ik eens de rol van dichter nu een ambitieuze debutant ik word overmand met inspiratie en vraag je om een kans Geloof in iedere creatie luister naar de cadans vergeef mij dat ik me heb vergist…

is slaap te verkroppen mis ik dan de dag niet dus ik waak totdat door ledigheid mijn hoofd wegzakt…

In het holst van de nacht, liepen we samen over het strand, hand in hand, met elkaar verbonden. Op je werk, kwam ik langs, even een kusje halen, ik miste je. Maar nu? nu ben je weg, zomaar uit mijn leven gehaald, je bent er niet meer voor een strandwandeling, of een tedere kus. Weg, nergens, totaal onbekend, net of je nooit hebt…

Matroushkini zavtraki ÒÙ 5 Waar brood pijnlijk krom ligt te zijn Ansjovis zijnde en alom ontgraat Zie ik mijn zorgzaam Ukraine lief Matroushka stralend serene gelaat Haar disk zo pover liefdevol gedekt Met onvervalst geschonden damast Slanke handen sierend kant en plateel Vertederen zij zielen smelt tot geheel Hier geen gekooid…

Het dakraam straalt licht in deze donkere nacht ik tel de sterren een voor een en doe stil een wens, onbereikbaar maar toch grijp ik naar die ene ster, stralend knipoogt ze naar mij en laat wat stof dwarrelen langs ijzige zinnen, letters ontdooien langzaam, ik puzzel wat en vorm zo maar wat kleine woordjes, ik voel dat een zachte…

ik geloof je ogen niet als ze tot mij spreken hun schaduwkleuren leiden af en ook de pennenstreken zetten aan tot muiterij gewapend is mijn hart ik geloof je ogen niet dus sluit ze voor mijn part…

Bij het stelen van een fiets Is het begrip voor een ander Toch al helemaal niets En denk maar niet dat ik verander Want zonder een dergelijk ding Ben ik voor vrienden onbekend! En voor de misdaad die ik beging Vergeef mij! Ik ben student…

Een luitenant uit Zierikzee verscheen laatst met bepakking-C zwaar zuchtend op een danssoirée compleet met zijn geweer en knarsend op zijn tanden 'Elk ogenblik kan hier te lande een nieuwe oorlog gaan onbranden', zo sprak hij zuchtend, 'en mijn eer zegt mij: Sauvez la liberté! Paraat!, ook op een danssoirée'…

Een top-VVD’er uit Diever, gevraagd of hij soms niet veel liever terugkeert naar Den Haag, bleef nog maar eens vaag: ”Misschien, maar dan niet als haarkliever.”…

het vertrouwde ritueel: voordat de reus met vlammende ogen dreigt ze te brandmerken en de kinderen joelend de smidse uithollen zijn ze de halfduistere magische ruimte binnengedrenteld langs de geblakerde muren tot bij de zwoegende blaasbalg tot bij het vuur tot bij het aambeeld waar het gloeiende ijzer vorm krijgt tot bij het sissende…

Hier zit ik dan herschrijf 't lied van verdriet dat ik nooit zingen wilde M'n emoties draaien rondes door m'n hoofd nimmer geloofd dat zingen m'n gedachten stilde Ik volg de noten schrijf mijn woorden op akkoorden waarvan ik nooit dacht ze te spelen Maar toch doe ik 't ik zing en schrijf blijf dolen op nieuw gevoel dat ik…

we liepen jaren hand in hand kinderen aan de ene ik aan de andere kant ik liet je gaan jij liet me lopen vrijblijvend was het nooit er bleef steeds iets te hopen wij komen langzaam op onze plek de kinderen hebben ruim voldoende aan hun eigen stek het hopen heeft gefaald verwachtingen niet uitgekomen de rekening wordt nu betaald…

Zijn lichaam verdwaald: willekeurige ziekte, toevallige dood. Hem te voorschijn gehaald uit een doos vol verleden komt hij met moeite los van de foto: passepartout 1906 hand in hand wandelend met hem die mij nog jaren verborgen moest houden, arend mijn vader Om nog beter het weten te weten, close up zekerheid ga je vergroten laat je…

Op de Wijs: Laetstmael met also blyden sinnen. Dick* heb ick mijn Lief ghebeden, Menighmael om trou ghevraeght, Maer zij stelt my niet te vreden, Dus het God moet zijn gheclaeght. Ick heb haer veel deught* ghedaen, Maer zy en wilt niet verstaen; Met haer loop ick achter straten Singhen, springhen, lacchen, praten; ’s Avonts by die Mane-schijn…

nijntje wist niet wat haar overkwam want, omdat ze vijftig was geworden, trokken kindertjes in hele horden naar haar feestje in madurodam. hopelijk, voor deze kinderschaar, wordt dick bruna minstens honderd jaar.…

Hier aan het strand van de Côte d'Azur rankt haar lichaam een loom ballet op voeten die zweven. Ze weet het niet: denkt dat ze naar de branding loopt en ingetogen praat met haar mooie vriend. Ze wiegt haar slanke taille de hoog gedragen hals de golven van haar heupen. Manestralen slaan als de bliksem in! DE DANS Hier wiegt…

Te jong stond jij op eigen benen te vroeg wilde je volwassen zijn daarvoor heb je nu de tol betaald je leven in weelde was maar schijn. Berooid ben je alleen achter gebleven met niets meer dan een plastic tas nu kijk je naar je eigen verleden en zou willen dat het anders was. In de kou loop je door de straten en smeekt de mensen om wat…

In hogere Britse kringen Droeg de vrouw het haar hoog Met vet ingesmeerd Met linnen en ijzerdraad gesteven Met poeder of meel gewit Zo raakt de hoofdhuid verstikt Een broeihaard van luizen en neten Onder deze groezelige toren Daagt een gelaat Waar je een schaamlap zou raden…

Ukrain òù 3 Voorwaar hier tijd heeft stil gestaan Opgedrongen leed zwijgend aanvaard Verhuld in machteloos tijdloos geheel Ontzegde met dwang de nieuwe eeuw Sobere herkenning ingetogen ongewild Dragen gelaten onbehagen en berusten Vluchten zij steeds weer in drankgeroes Schrijd de omkerende tijd lijdzaam voort Gezag tegenpolend wakend…

De asbak zwart van as De koffie zwart Hmm Totdat ik dacht dat de koffie de asbak was En buiten sneeuwt 't Alles wit…

Bestuurlijke vernieuwing is 'het woord' waarvan De Graaf veel wonderen verwacht. De kiezer die zijn stemrecht heeft veracht, wil wèl, zo heeft hij kennelijk gehoord, want hij houdt het al jaren in de smiezen, dolgraag zijn eigen burgemeester kiezen.…

Een stille bewondering voor dit speciale gevoel die kriebels van binnen begrijp je wat ik bedoel Een diepe waardering van jouw liefde voor mij je maakt me zo gelukkig als je lief praat over wij Ontelbare mooie vlinders vieren feest in mijn buik mijn gevoel staat in bloei als een kleurige rozenstruik Dit alles voelt echt heerlijk en…

Zing een tralalaatje maak een dwaze sprong. Jubel een hoeraatje draag je hart eens op de tong. Knipoog naar de krantejongen zwaai naar die oude man Zing de tonen uit je longen Laat weten dat je zingen kan. Een gulle lach voor ieder die u ziet. Weet dat het echt mag: Leef en geniet.…

onafhankelijk van zware woorden en kunstmatige gedachtegangen wars van ieder soort complexiteit is de eenvoud een begrip op zich de eenvoud, door zo velen verstaan maar door slechts enkelen gesproken de beperkingen van de menselijke geest door bijna niemand goed begrepen helderheid, wars van abstractie het hart vertolkt door een mond…

bloeiende planten in aspirinebuisjes de paardebloem is ónze favoriet vergeet niet de vergeet mij nietjes verzamelen op zijn jan-boerenfluitjes de meester spoort ons kregelig aan Tineke heeft al vijf soorten zoals je ziet de paardebloem is echter ónze favoriet nietszeggend breekt het weekend aan nog tracht de leerkracht ons gevoel voor…