Alle inzendingen, jaar 2007, week 27

gelukkig ben ik met jou getrouwd tot nu heb ik het nog nooit berouwd wij zijn er altijd voor elkaar vormen zo een ongewoon paar in goede en in slechte tijden wisten wij elkaar te ver(b)lei(ij)den plezier, zorgen, helaas ook verdriet wat deelden wij samen niet? een echtgenoot die als slapie echt genoot trouwe beschermengel tot aan de dood…

Je hebt wel eens van die dagen, dat je denkt, 'k heb zin in.... maar wil toch slapen. De rust valt, althans dat zou je denken, zachte handen overal, al slapend geloof ik heilig in mijn droom. Hij voert me mee in zijn liefdesspel, 'k laat 'm gaan, het bevalt me wel. Verlangen naar hem voert de boventoon, ik speel het spel mee, lief, zacht…

De nacht wacht de dag raadt alles er tussenin is het wachten waard.…

Een kleine muis met spitse snuit voelde zich bij de mieren thuis. Hij hing daar dan de macho uit verpletterde hen met zacht geruis. Hij was de grootste van het stel met logge poten en 't dikste vel; een bek vol tanden ( maar wel erg groot) waaruit voortdurend modder spoot Hij zag zichzelf door scherp verstand als 't toppunt van een olifant…

Mijn buurman heeft een extreem mobiele met verstelbaar stuur en route navigatie verchroomd frame en een super acceleratie lichtmetalen velgen en extra brede wielen mocht hij nog wat luxe bij willen bestellen hoeft hij slechts even Apeldoorn te bellen ------------------------------------ (Rollator blijft in het basispakket. Bron: telegraaf…

Je geeft het beste aan je vriend voor hem wil je wel sterren plukken, maar vrede geef je onverdiend als vriendschap niet wil lukken.…

Ik heb niets meer. Ik ben niets meer. Mijn boek is bij voorbaat kapot. En ik die werkelijkheid wou maken. Ik wil eindelijk wakker worden uit jullie omgangsvormen van mij. Ik wil eindelijk genezen van mijn antieke geschiedenis met jullie. Maar mijn bestaan is in beslag genomen. Mijn tong wordt oud. Ik ben onderweg. En er is niets om dichterbij…

en in die nachten waar ‘t beven onderhuids branderig wordt en zich het vlees in grauwe rafels van de liefde afpelt waar ik in nevels wankelend mijn gedachten zoek woorden zich in het bordeel der ijdelheid ontbloten waar zwerende angst voor stomheid elke verantwoording naar zich toetrekt en geel bloed door mijn aders drijft in die…

wanneer ik 's ochtends soezewaak meng ik mijn dromen met panache tot een dichttalende gouache zich beeldend op mijn wazig vlies zodra de zon in pastel blaakt vervloeit mijn strelend zinnespel tot een zachtvloeiend aquarel waarin ik mij dronken verlies na muzewenk en ruggespraak sla ik een kader om het doek zoek een licht-obscure invalshoek…

zag de bui al dagen hangen je cumulust in wolken onweert in het binnenland maar aan het strand heeft kou van zee en zon alweer de overhand we duinden in het groen en geel zagen vossen en konijnen in een fractie van bewegen warmte werd ook hen te veel toch kwam nog onverwacht een stil gordijn van regen zag druppels op je witte shirt…

mooi dat ze er in staan geschikt handen om een boeket lieten los niets meer aan doen staat mooi toch, zo…

Wie stralen wil als Hollands heetste zanger Wie als een topper hemelhoog wil knallen In glittergoud en krullende kristallen Diens hart is deze winter heel wat banger Tot ouwejaar kent hij geen rust of duur Met de lont van Gerard Joling in de schuur…

en ze sporen verder de mensen, de wensen zonder horizonten, er is geen eindstation in zicht slechts een koker vol sporen waar gewacht dient te worden de mensen en verder hun wensen talloze hokjes vol dromen en of ze ooit uit zullen komen wordt niet over gesproken een mens, een mens, een mens een trein, en af en toe een vreemde lach,…

'K strijk mijn vingers door je haar, en leg mijn handen op je hoofd, wees niet bang, ik ben het maar, zou niets doen, had ik beloofd... ik streel je zacht,raak je nét aan, genoeg om te bekoren. vertrouw me maar, laat me begaan, ik voel me in jou verloren... Ik verken je lijf, met zachte handen, weet, wat je grenzen zijn…

Zinloos een kind de wereld schreeuwt wie stopt de golf geweld…

Brandend avondrood onvoorstelbaar mooi gezicht siert de horizon.…

Symbolische stippen Stippen Antwoordde de dichter Grote donkere stippen En allen op één lijn Als je goed kijkt worden ze steeds fijner en lichter De allerlaatste is zelfs nog maar heel klein Rond zijn ze Zonder begin en zonder een eind Symbolisch lijkt het Allen op één lijn Ononderbroken Net als de voortgang van ons bestaan…

Vakantieland Het land vol muggen niet te best Geen mens is er nog veilig Het land van extremen Het heeft wel wat Geschiedenis is heilig Het land waar ieder een sauna heeft Behalve dan de armen Het land vol authentieke belevingen Een haard om aan te warmen Fins Lapland kent zijn weerga niet Maar ook daar is niet alles heilig…

Opvullen De leegte in je hart zal zich vullen met patat Kroketten en frikadellen, je kan ook de pizza-lijn bellen, Maar zeg nou zelf, Helpt dat?…

ik schrijf dit neer en leid mijzelf in wilde banen en beschrijf de schoonheid en de vleugelslag van zuiver witte zwanen die mij brengen naar een ver en eenzaam land waar ik de eenvoud en de rede zie bewegen door de bomen in het zand…

ik heb geen zin meer in het leven. geen zin in al het gezeur. zin om van de wereld te zijn. zin om dagen in bed te liggen en te huilen...…

Er zijn dingen in dit soms zware leven, Waar ik niks van afweet. Maar jouw liefde voor mij laat me zweven, Je trekt me aan als een magneet. Onze liefde is een ik, jij, wij, Een liefde vervuld met pure passie. Want ook al ben je ver weg, in gedachten altijd dichtbij, Waar ik ook ben of waar ik ook zal gaan, Ik neem je in mijn gedachten altijd…

De natuur in de ban van regen Wijzelf in de ban van regen Nu om weerwoord verlegen Laten wij de weergoden Hartgrondig zijn we tegen: Weer & zomer... hebben we geen zonneschijn ontboden?…

Toen je weg was Bleven mijn handen Onophoudelijk naar je reiken Mijn ogen je eindeloos zoeken Vragend of je de stilte wilde vangen Die in de verte lag Het was net alsof Het kind bleef schreeuwen Het kind bleef roepen Het kind bleef vragen Het kind alleen Blijft wachten Tot het krijgt Tot het geeft Tot het krijgt Tot het geeft…

Buurman doet het met zijn vrouw, zegt men. Met z'n eigen vrouw? Vreselijk! zeg ik Hoe is 't met de vrouw, buur? Ze is sterk zegt hij, hoezo sterk? Ze ruikt erg sterk, grijnst hij. Buurvrouw staat met zonnebril in legging voor de spiegel, wijzend op de bril zegt ze: schoonheid maakt blind. Oh, en waarom draag jij dan zo'n bril? Slank af buuf…

negen maanden lang heb ik jou gedragen negen maanden heb ik zorg voor jou gedragen negen maanden lang heb ik op jou zitten wachten negen maanden lang alleen jou in mijn gedachten maar ik snap het niet wat heb ik fout gedaan waarom ben jij tijdens je geboorte ook gelijk weer heen gegaan…

In het vroege ochtendgloren is ons kleine meisje geboren... Alles er op en aan, klaar voor een volwaardig bestaan. Hoe blij kun je als oma zijn met deze kleine poppedein. Het blijft een wonder der natuur, en natuurlijk ga ik ook voor haar door het vuur!…

Ik verveel me, kijk naar buiten, wat een regen...naar een rondje om kan ik fluiten. Wat zou ik graag zonnen, op het platte dak van de buren, helaas kan ik slechts naar buiten gluren. Maar morgen weer een dag... in de hoop dat ik dan naar buiten mag!…

als je mij wilt vinden zoek me waar bulderen van wind en golven spreken overstemt op de tast in de nacht in de schaduw achter mij langs een zijweg van het leven waar land in water overgaat ergens op het wereldrond op een grens van eind naar nieuw begin als je me gevonden hebt breek mijn handen open zie de vuurstenen ik ketste ze, rook…

de gouvernante is ontslagen de werkster al vijf jaar ziek de kok is van de kook geraakt de tuinman gevallen over zijn riek de chauffeur een blokje om gereden de secretaresse verliefd op een blind typje de accountants onzichtbare inkt omstreden de klusjesman lijdt aan een roestig piepje het huis heeft gelukkig stand gehouden de witte tornado…