Hartenkreten

hartenkreet (nr. 20.288):

en in die nachten

en in die nachten
waar ‘t beven onderhuids
branderig wordt
en zich het vlees
in grauwe rafels
van de liefde afpelt

waar ik in nevels
wankelend mijn gedachten zoek
woorden zich
in het bordeel der ijdelheid
ontbloten

waar zwerende angst voor stomheid
elke verantwoording naar zich toetrekt
en geel bloed door mijn aders drijft

in die nachten
helpt mij geen poëzie
leg ik de hand aan mezelf
om enkel nog de kleine dood
met jou te sterven.