Alle inzendingen, jaar 2007, week 36

Een droom, zo één die je eens in de duizend jaar droomt zo mooi... en hij kwam uit Die droom kwam tot leven in dat, wat jij mij hebt gegeven De plek die mijn leven kreeg heb ik dankzij jou ontdekt Sinds de dag dat ik jou ontmoette was mijn leven perfect Als ik aan jou denk klinkt het kloppen van mijn hart als muziek in mijn oren Niets…

Zo jammer is het ruzie te maken zo triest ook als je een ander in ’t hart moet raken zo ellendig als uitleg niet meer hoeft zo waardeloos als niets meer goed is. de waarheid is hard, zo blijkt je klemt je lippen stijf op elkaar omdat de naakte waarheid verborgen had moeten blijven. Dus heeft ze besloten, geen kaartje te kopen voor de…

an deed het nog onbeschreven met jan en alleman zoals u nu kunt lezen kwam er geen narigheid van ze begon vliegend internationaal frans met een brit boven het kanaal ontmoette guyo gevederd uit yugan pikte hem dansend in bij de can-can dat zagen twee walen die gingen te han diep in de grotten voor drie-in-de-pan later dan verwacht kwam doctorandus…

door de opalen avond de droeve klank van een bevlogen klarinetsolo een avond in oud goud een avond zelve op fluwelen pootjes talmend de aftocht blazend…

Tranen, rollen uit mijn ogen, stuk voor stuk steeds en steeds meer.. Maar niemand zal ze zien, niemand, op deze wereld, komt te weten, dat ik huil.. Daar zorgt mijn masker voor, die laat mij zogenaamd vrolijk zijn, en laat mij lachen, om mijn pijn.. Geen tranen, geen verdriet.. Mijn masker, laat mij lachen om verdriet..…

Je denkt te weten wie ik ben En ja, je kijkt recht door me heen Maar als zelfs ik en ik alleen Zo verward mezelf niet ken Hoe kan jij mij dan wel kennen Voel jij dan wel wat ik niet voel Je weet vast niet wat ik bedoel Ik ook niet, moet ik bekennen 'k Weet dat jij geen gedachten las Jij kunt niet mijn woorden spreken Als jij beter had…

Mijn excuses meneer ik kan u niet uitbetalen De door u verstrekte gegevens zijn niet toereikend De ingezonden stukken zijn niet meer te achterhalen Het is bijna genoeg, maar niet gelijkend Sorry mevrouw, uw subsidie aanvraag is niet aanvaard U verdient een euro teveel We trekken de grens niet tussen kop en staart We kijken naar ons belang en…

Ik mis je, het is uit Sta bij het raam Kan niet slapen Ik mis je Door mijn raam Zie ik sterren Ze twinkelen in de Donkere nacht Zomaar Sta je naast me Raak je me aan Voel ik jou warmte Ineens ben je weg Opgegaan in de duistere nacht Met zijn twinkelende sterren Ben je weer lucht geworden Ik ga terug naar bed Daar Adem ik jou stiekem…

Omarmd door de wind blijven staan terwijl je om zou moeten vallen hier is slechts lucht en ruimte alles lijkt lichter verteerbaar zwaartekracht blijkt relatief zwevend als een vogel in de wind vergeten het gewicht van onbelangrijke belangrijkheden die als een valse loden last het dagelijks leven beheersen…

een gevangenis is veilig alles strak gecontroleerd dat de vrijheid maar beperkt is wordt regelmatig geprobeerd toch is alle luxe daar aanwezig mensen zat die er voor gaan alleen de werkelijke vrijheid daar ontbreekt het nou net aan wat neerslachtig denk ik soms ’t is net als aan het hof een gevangenis gelijk ook al lijkt de luxe tof…

Ik sluit mijn ogen en verbeeld me dat je hier bent. Maar de stilte, ze fluistert dat je weg bent ...en ik deed niets ik zei niets geen woord Mijn handen reiken en ze zoeken of je hier bent. Maar de leegte, ze schreeuwt dat je wegbent ...en ik deed niets ik zei niets geen woord Mijn hart breekt en smeekt je of je terugkomt…

internet daten je moest eens weten allerlei - mini verliefdheden - op een rij dromen van in één keer raak als mat in een spel schaak het is ook wat meestal eindigt het in pat…

Wie zaten er vanochtend in de bus behalve de chauffeur wiens roze wang zo vloekte met zijn mooie rooie haar. Een woeste oude boer met grijze ogen en zijn gezicht in aanslag, en een woelig kind doofstom, dat met zijn eigen dunne vingers praatte. Een vrouw van vijftig, een zigeunerin of zo ze stapte uit bij het woonwagenkamp ze had een luipaard-jasje…

Een hobo blaast de ochtend open de lucht trilt het eerste licht valt dralend op mijn handen de eerste schaduw vouw ik weetgraag open de eerste aarzeling uit zich in verwondering een hobo blaast de ochtend open een vogel zingt…

zij komt binnen als een paard in troje die rooie met haar klarinet vingert lucht in een voorspelig zuchten tot bloedgeile jazz opent zwart met rode onderkleur in een new-orleanse geur soult tintjes en schurkt zacht tegen tonen van het ongewone dan komt haar klarinet zo zacht nee niet als paard van troje ze laat me smachten naar…

Al is de waarheid nog zo hard Het Blijft altijd de waarheid Al doet de waarheid zo veel pijn De waarheid zal geen leugen zijn De waarheid zal de waarheid zijn Zo als een leugen een leugen blijft Al is de waarheid niet zo fijn Een leugen doet later pijn Voor een gelukkig leven Moet een mens de waarheid spreken…

Een paar woorden verlaten mij waar ik wandel en de dwalende wind jouw stem zou kunnen zijn. Mijn gedachten vullen het moment waar we elkaar weer volgen met de liefde en de ogen die een glazen verhaal verzinnen. Van oude woorden die me brengen naar de afgrond waar straks ook mijn geluk…

Mijn god, je belt zomaar vanuit het niets jaren geleden... wat was ik toen verliefd wat was ik toen tevreden Je was de vrouw die met voorbedachte rade en een gezicht op onschuld staven dynamiet in onze relatie plaatste zonder dat ik het doorhad was jij door andermans liefde omhuld Je blies mijn hart op de rookpluim die het veroorzaakte…

Zonder aanwezigheid, Alles overheersen M'n hele leven overhoop. Zonder sleutel, Toch binnenkomen Is hoe je bij me binnensloop. Zonder praten, Toch vertellen Jouw ziel vertelt me zoveel meer. Zonder kijken, Alles zien Ik lees je ogen keer op keer. Zonder aanraken, Mij beroeren Alleen de gedachte maakt me gek. Zonder bewegen…

Een stadsdeelraadslid, die Jami, kiezer, gebruikt uw mandaat zowaar voor zijn loopbaan als ex-islami- tische TV talkshow-martelaar. Voor vrijheid van de regen in de drup: Kiest Jami van de rebellenclub! NOS Journaal 11/09, opening: "De steunverklaring aan het comité voor ex-moslims van Eshan Jami is ondertekend door drie fractieleiders…

Wie op zijn pad te dromen liep zag niet hoe diamanten dauw in wilde roos te blinken lag en hoe een mees een nest zich schiep zo licht en teer van bouw dat slechts een elf het wiegen mag, maar schramde zich aan doorn en braam viel onbegrepen pijn ten deel waar zoetheid niet was voorgegaan; bleef nooit bij dieprood herfstblad staan en…

Hij dacht, toen hij op de ontsteking drukte: zo’n zeventigtal maagden, da’s een boel ! maar spatte veel te vroeg, ver van zijn doel uiteen, zodat zijn bomaanslag mislukte. De maagden echter hadden een gelukje, er was precies voor elke maagd een stukje.…

na de jaren dat het dun overal van en tussen liep opnieuw wat klonters vaste materie om zomaar beet te nemen na het vloeien eindelijk de de droogte, en stof om nog wat te bedekken wat zo gepolijst bleef zorgen voor schuivers ik neem m'n vlindernetje en ga op zoek naar wat de mazen vingen…

Heden is herfst: de regen valt met bakken; sijpelt grauwe grond tot dras. De kou begint en is niet uit te vlakken; druppels kleven aan het natte gras; daar buiten stormt de wind tot stilte valt. Het bos nu -van westerling verstoken- ademt zijn rust weer uit en laat zijn kleuren pralen, om die dan toevertrouwend aan de wind dwarrelend…

Zoeken is het punt niet. Het niet vinden is het probleem. Ik probeer alleen nog maar te vechten en te vechten. Maar sommige vragen blijven onopgelost. Ik wacht op antwoorden. Ik ben me van het leven bewust en zou niet willen verdwijnen. zo overleef ik in het labyrint dat word beheerst door lijden.…

het leven is als de lente met mijn tweejarige voorop gebabbel overal zijn paarden ook koeien en alles nazeggen verder telkens bellen en sturen bijna in de sloot belanden af en toe helemaal achterover elkaar in de ogen zien zachte wangetjes en de handjes die echt naar iedereen zwaaien het geeft zo een weldadig gevoel sterk spul dat fisherman's…

Op zoek naar ruimte vrij vliegend als een arend in de lucht vindt zij meewiegend behoefte aan beperking zij vlucht het luchtruim voelt kil en stil zij wil een veldmuis zijn veilig in de schoot van de aarde zoekt zij het geheim en geborgenheid als waarde.…

Mijn normen kwamen van jou En ik verkende de grens Toen was het over En voelde ik me even vrij Ik kon doen en laten wat ik wilde Maar wat ik wilde dat was jij Jij met je normen…

Mijn eerste Valentijn zonder jou En dat terwijl ik nog zoveel van je hou Negentien jaar lief en leed Totdat je deze afschuwelijke daad deed Je koos voor een andere vrouw En mij restte enkel rouw Maar ik trotseer jou met een lach Voor mij bestaat alleen even dit jaar geen Valentijnsdag...…

Als militair, gewend aan plicht en tucht, werd hij een jaar geleden uitgezonden. Maar nu mist hij de echtelijke sponde, vandaar dat hij in eenzaamheid verzucht: 'Oh, kwam hier maar een stoot die me verwende. De enige die komt is Balkenende!' -------------------- ...vandaag bracht premier Balkenende een bezoek aan de Nederlandse militairen…