152 resultaten.
afscheid
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.385 soms is afscheid fijn maar soms ook niet,
maar wat je ook doet het komt weer terug
mensen die weg gaan waar je je hart aan hebt gegeven,
het is pijnlijk maar soms ook niet. soms kun je er heen gaan maar soms ook niet.…
Geschreven
netgedicht
3.0 met 38 stemmen 624 Uit het westen komt zij
wijze vrouw
zon begeleidt haar rechterzij
toont groots `t silhouet
onnatuurlijk volgt de zon
reist langzaam mee naar `t oosten
draait de dag
zij lacht vrede
kust dode bloemen kracht
blaast bloedende gewonden gezond
noemt onverwacht namen
der schuilende bloeddorstigen
tikt hen speels af
verdwijnt achter oostelijke…
ruzie
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 3.491 als je om je heen kijkt
zie je alleen maar ruzie.
je droomt er van
om op een plek te zijn,
waar geen ruzie is,
maar het is maar een droom.
als die droom werkelijkheid was
dan zou er geen ruzie meer zijn.…
Geachte Prof. (Tanka)
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 787 Het onbewuste
slimmer dan 't bewuste
regeert tijdens slaap
U hebt recht op het beste
dus slaap ik tijdens Uw les…
geheimtaal
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 577 nacht nog in geheimtaal
in lispeling van geboorte
het kind nog in
nauwsluitend vlees
een duister wezen
fluisterend langs
oude huizen
geschapen - een ziel zo jong
ik kende namelijk haar naam
je liet me gaan in
jouw geheugen
maar dan uitvergroot
ik durfde te zien
om ooit verder te komen…
Moordbasket van het verzakende veulen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 243 Vergeet je niet
mijn vel te schrijven?
De schijnstalt van mijn wezen
zat al lang verscholen;
nog voor mijn huid
deze wereld betrad.
Alle bezwaren
hadden zich op een hoop gegooid.
In de mand van paradoxen en ambivalenties.
Maar het mocht niet baten;
het onophoudelijke zijn draaide me een tong.
De perverse hoop
spitste zich op de roede…
Wil je van me houden?
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.660 Schaduwletters van jouw naam
Teken ik op het raam
Vaag trekken ze weg
Waarom zouden ze ook blijven
Zonder jou?
Tekens in het zand
Ergens op een duintop
Staat jouw naam
De wind veegt hem weg
Kerf jouw naam in het hout
Ets jouw naam in zilver
Zodat je maar blijven zou
Streel elke letter intens zacht
Wil je van me houden?
Wil je me…
Jij & Ik
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.992 Ja soms denk ik wie moet ik geloven,
Dat zie je in m'n ogen.
Maar als ik bij je ben
weet ik dat je van me houdt
En denk ik wacht maar tot we zijn getrouwd,
samen ons leven hebben opgebouwd.
Dan kunnen ze nog zoveel praten
En mogen ze ons allemaal haten.
We hebben alleen elkaar
en de mensen die van ons houden nodig,
De rest is allemaal…
Een droom
hartenkreet
3.0 met 26 stemmen 1.020 Een droom laat je dingen zien
Soms fijn en soms weer niet
Heeft je droom een betekenis
Of betekent die helemaal niets
Een droom is een beeld van het verleden
Of een beeld dat de toekomst kan geven
Of is gewoon fantasie
Soms kunnen dromen uitkomen
En soms kunnen die dat niet
Soms moet je een droom naleven
En een andere juist niet
Soms zal…
Vragen(v)uur
netgedicht
2.0 met 28 stemmen 1.097 Ik ben gesmeed op 't aambeeld van de tijd,
van wereldoorlog en herbezinnen.
Die smidse tekens raak ik nooit meer kwijt,
ik eindig waar alles moet beginnen.
Zeg mij, hoe lang duurt een leven dan,
wanneer eind en begin samenvallen,
hoeveel is er dat ik nog geven kan
aan de levenden in alle jaartallen.
Is uit het vuur van de smederij
een…
‘t huilt
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 317 het licht beroert
en hoe onvolgroeid was ik
het dromende kind
er werd gespeeld, gekneed, gevormd
onder de schaduw
van witte
onderkleren
het schreeuwt
het beeld in mij
verdwenen toen ik wilde huilen
om de pijn die ongetwijfeld komen zou
er was niets meer dan lichaam
en een volle, vuurvluchtende maan…
In de voorwereldlijke schemering
gedicht
2.0 met 86 stemmen 38.828 In de voorwereldlijke schemering
waar nacht en dag elkaar vluchtig omhelzen
slapen zij naakt en schuldeloos
verstrengeld als op goddelijk bevel.
Voor hen geen boom der kennis,
geen appel en geen slang maar wel
het tikken van een kleine
feilloos afgestelde tijdbom:
straks laten ze elkander los,
zoeken hun voeten de begane grond,
het eigen…
JAM SOL RECEDIT *
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.966 Heel ‘t westen zit gekibbelkappeld,
gewaggelwolkt, al hil en dal;
‘t zit blauw en groen en geluw g'appeld;
te morgen nog volstormde ‘t al,
en stille is ‘t nu! De zonne, aan ‘t zinken,
doet hier en daar een splete blinken,
en kijkt erdeure, nu en dan.
Heel ‘t westen bleust en blinkt ervan...!
Zo heerlijk is ‘t, als of er zoude…
In het lichte rood
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 526 nog kleurt de zon
in de subtropen
waar witte huid
zich in het lichte
rood en later bruin
kan laten dopen
een warmtebad waar
lang op is gewacht
zij ontrafelt knopen
die wij in haast
en stress steeds
hebben opgelopen
gewoon wat strand
het gele zand de
groen en blauwe zee
ze murmelt rust in
kleine golven neemt
zacht je gedachten…
tasten naar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 236 vingertoppen voelen
zandkorrels aan steen,
hoe leven kleeft
voelen
ribbels aan een stof
die warmte geeft
vingertoppen
die langs muren
in het duister tasten
licht ontdekken
het maakt handomdraaiend
leven zichtbaar in een flits
dat even hecht…
vroeg of laat, prozagedicht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 222 Laat opstaan in een ver land of heel vroeg opstaan in Amsterdam.Het eerste is voor mij minder vreemd dan het tweede.Hoe laat heb ik wel niet door Amsterdam gelopen, zo laat dat het alweer vroeg was en weer licht .De stad leek dan eerder op een ets van Georg Grosz , niet door haar verdorvenheid,maar door haar kriskras lijnen en het boven en onder elkaar…
Dementia mobilis
snelsonnet
2.0 met 11 stemmen 756 Van overdadig G.S.M.-gebruik
Gaan kennelijk je hersenen vertragen
Hoe meer je belt, hoe minder je gaat dagen
Zo zwem je in een modieuze fuik
Dat eigentijdse chronisch draadloos bellen
Doet immers die vertraging slechts versnellen…
ik ben je kwijt
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 2.826 Zo kort geleden
Zo'n korte tijd
Ik kan het nog steeds niet geloven
Maar ik ben je echt kwijt
Als ik 's ochtends opsta
Kom ik uit bed met verdriet
Dan wil ik bij jou zijn
Maar ik weet, jij bent er niet
Nee, je bent er niet meer
En je zal er ook nooit meer zijn
Nooit meer zal ik in jou ogen kijken
En die gedachte doet me pijn
Ik denk…
11 September..
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 700 Nog altijd als ik terug denk aan die ene dag..
Zie ik weer alle tv beelden voor me..
Het leek wel een veldslag..
En dan erbij nadenken dat er 19.916 mensenlevens zijn vergaan..
Hoe moeten al die familie's nog verdergaan?
Al die mensen rennend over de straten..
Vluchtend voor hun dood..
Niemand van hen, had deze wereld mogen verlaten..…
Vrij
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 3.628 Vandaag ga ik weg
En voel de zon in mijn haar
Eindelijk vrij om te zijn wie ik ben
Wie dat is, maakt me niet zoveel uit
Want ik heb vrienden die van me houden
Blauwe luchten zijn boven me
Mijn bruine haar is overal
Ik sla mijn vleugels uit
Het is mijn kans om te schijnen
Om te onderzoeken
Zoveel meer om voor te leven
Rijd naar de disco…
Jaarringen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 199 Je hebt mijn basten afgepeld
het verwondde het vel over mijn benen
hoe kwetsbaar ongekorven hout
in mijn jaarringen verteld
door eigen bijl en schaaf geschonden
in onbewerkte en ruwe staat, wat
terugslaat naar eigen schenen
en verwijst naar oude wonden.
In de botte nerf krijg je het koud
geraspte krullen liggen om je heen
vermengen zich…
Derde persoon
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.027 Ik wreef een spiegel in een donzig hoefblad
Je vroeg of je erin kon zien
hoe wolken glijden langs de zon
Ik wreef een spiegel in een donzig hoefblad
stak er twee boterbloemen door
en lachend zei je ''Spiegelbeeld''
Je wreef een spiegel in een donzig hoefblad
stak er drie boterbloemen door
Zonder geluid scheurde het uit.…
Barcelona
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 716 Barcelona
machtige stad
kijk naar straatartiesten
slenter over de Ramblas
golfbeweging…
Goudfazant
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 371 Een goudfazant
van formaat
hoog karaat
kleurpalet
steeds bij de hand
scheerde
ongenaakbaar schier
schichtig
over 't land
bijten in het zand
was niet zijn trant…
oude stenen
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 313 als ik drijf op de schaduw van heden
en het mij voelbaar ontbreekt aan gerief
maakt het ademen diepe sneden
roept de rust en komt de nacht als een dief
niet dat ik door het sterven ben aangeraakt
of vast de wakken tel voor morgen,
door deze of gene word gelaakt
neen, de ziel is gedwongen verborgen
toch bouw ik op oude stenen
zij vormen…
God (senryu)
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 729 Laat doven horen
blinden zien lammen lopen
in hun dromen…
De rozenkrans
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.296 Een oude vrouw wiegt zich in haar schommelstoel
Ze staart in het niets met starre ogen roodomrand
Nog langer leven dient voor haar geen enkel doel
Een rozenkrans glijdt door haar hand
Graag wil ze verhuizen naar het hemelrijk
Veel van haar geliefden zijn daar reeds beland
Zachtjes bidt ze, oh God, sta toe dat ik spoedig bezwijk
En de rozenkrans…
Verdwaald
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 759 Verdwaald in het leven
Soms hebben we dat even
Dat we het niet meer weten
Door een duistere sluier omgeven
Dat we even in duisternis leven
Tot de zon weer zal doorbreken
En de duistere sluier zal afbreken
Zodat we door het licht zijn omgeven
Zodat we ons weer op de goede weg begeven
Zodat we weer verder gaan met het leven
Zodat we de duisternis…
Verlies van je kind
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 815 Je hebt heel wat klote jaren achter de rug
En er is verschrikkelijk veel gebeurd
Iets wat je geen plekje kan geven
Maar waar je wel mee moet leren leven
Datgene waar je op het moment het meest mee zit
Dat is het verlies van je kind
Je voelt veel pijn in je hart
Voor je kind dat je in je lichaam bij je had
Je voelt heel veel verdriet van binnen…
Een zwaar verlies
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 843 Een zwaar verlies heb jij geleden
Pijnlijk en moeilijk niet te vergeten
Zo veel pijn die jij voelt van binnen
Je zult het keihard uit willen gillen
Drie maanden zat het bij jou binnen
Jouw kind waar jij een goed leven voor wilde
Het lot heeft hem van jou afgenomen
Zijn ziel is naar de hemel gevlogen
Maar een stuk daarvan is in jouw hart gekomen…