Alle inzendingen, jaar 2012, week 12

Slachtoffers van zware geweldsmisdrijven mogen nu zelf aangeven welke straf de dader moet krijgen. (Voorstel van de VVD). ----------------------------------------------- Hij sloeg maar door en hij sloeg stevig raak. Het komt niet in je op om te bedenken Zo ’n crimineel vergiffenis te schenken, Integendeel, je grijpt je kans op wraak. Daarbij…

In klassiek of in goede pop Jezus raakt niet in het slob oud geloof of nieuwe opera altijd in voor mensenmassa! 4 APRIL 2012 wordt op het Willemsplein in Rotterdam met de Erasmusbrug op de achtergrond The Passion opgevoerd; Danny de Munck speelt Jezus!…

Mijn geluk is onzeggelijk de klaproos scharlaken bloeit de lisdodde zienderogen groeit hoog in de lucht een leeuwerik…

Die sukkel van een Skinny Hein, heeft echt jouw power onderschat. ’t is duidelijk geen slimpie als hij, zonder eerst te bellen, mijn sterkste vriend dacht te vertellen over het einde van zijn pad. Het is jouw pad en jij bepaalt waar en waarheen de richting gaat in overleg met wie jij liefhebt en vertrouwt en naast je staat. Als Hein soms dacht…

In een nachtmerrie onuitgekomen dromen gedekt zien worden.…

levenswegen gaan momenten parkeren er eigen emoties langs de stoeprand staat getrouw een karrenvracht verlangen…

jij bent de prinses met je hooggehakte stap ogen vol lentemomenten een voorjaarslach die bloemen brengt een handvol zon in het passeren jij tikt voorbij in warme geuren en laat voor mij herinnering in duizend kleuren jij bent het omzien waard met jouw gratie en souplesse kan ik mijn dorst naar zomer lessen…

Goddank weer gezond Loof de Heer, want Hij is goed Maar Ik ben beter!…

Ik herinner me dat ik me vorig jaar voorjaar verbaasde over de knoppen in de takken in de bomen in mijn straat. Dit jaar is het weinig anders. De knoppen lijken dezelfde knoppen maar moeten wel andere knoppen zijn want die van vorig voorjaar, heb ik gezien zijn van knop naar blad gegaan, van groen naar oker en toen een voor een…

Dingen gaan zoals ze lopen, Soms niet zoals wij dat hopen. Komt dit door de keuzes die je maakt, Of is het ‘t lot dat over je waakt. Voor mij een vraag en niemand zal het weten, Zoiets valt niet te meten. Maar toch blijf ik vragen, Wachtend tot een antwoord komt dagen. Wachtend op iets wat nooit zal komen, Dus laat mij maar verder…

De koningin is buitenspel gezet Want dat is goed voor de democratie Dan kunnen ze straks weken lullen wie De aanzet geeft tot een nieuw kabinet Ze ruiken revolutie…. voor geen geld Oranje Boven….. op naar ’t Malieveld…

Elke dag weer: Elke dag zie ik je weer, Jouw vrolijke gezichtje elke dag keer op keer, De kusjes, de knuffels neem ik graag voor lief, Ik hou van jou onvoorwaardelijk mijn hartedief, Ik kus je terug, ben trots op je, voor nu en altijd, Je bent nu nog klein en afhankelijk van mij voor een bepaalde tijd, Op een dag word je volwassen en ga je op…

Niet eens het niets of de leegte is als taal of als mens tot mij gekomen in een vorm zonder afscheid of begroeting tijdens de nacht en in het wachten onhoorbaar maar opgemerkt in aantoonbare onschuld niet bodemloos of torenhoog maar horizontaal als oneindige verte vertwijfeld weggebleven door in mijn hoofd te zwijgen.…

*Voor een vriend* bij jou mag ik weifelen, twijfelen jij kent, bent het deelbare in een woord, een gebaar de bladzij uit een boek van vele levensvragen de kromme letters op regels die we samen dragen jij bent een geschenk kleurig als de omslag de band van vele delen gespeld door een lach de titel geponst met een laagje goud…

moeder mag ik naar de disco nee Yvon wat denk je wel de jongens dáár dat zijn net duivels komen rechtstreeks uit de hel zo’n disco is een poel der zonde zij belagen daar jouw eer het begint met lieve woordjes maar pas op ze willen meer onder invloed van veel drankjes gaan er alle remmen los samen met grijpgrage handjes jij als meisje…

Moeder: Beter alleen te zijn en geen moederliefde te hoeven voelen, Beter alleen te zijn en je binnenste gevoelens te behoeden, Beter alleen te zijn, de rust en ruimte om mij heen, Beter alleen te zijn, geen woorden uit te spreken die ik toch niet meen, Beter alleen te zijn en kiezen om echt te gaan leven, Beter alleen te zijn en mijn liefde…

Waarom komt het steeds naar voren, Dat gezegde over dovemansoren. Verwacht men soms te merken, Dat die oren plots weer gaan werken, Dat die oren weer gaan horen. Men kan toch ook niet verlangen Dat je oren niet meer hangen.…

Kloeke matrozen roeien met stugge moed hun boten, waarin mensen angstig zwijgen. Duistere golven vloeien traag, maar dreigen in de nacht vol onheilspellend gebroed. Sterren verlichten het verdrukte gemoed, dat voortdurend klinkt als gedempt hijgen, een schuivend gekraak van brekende twijgen. Plotseling klinkt een veelbelovend "toet!" Het…

alles draaide om die ene vinger wenden en werking als lokkende vlinder verleiding in nieuwe lente manoeuvreren van komen en gaan spelend spel met dans en gezang in liefde verhuld met haar allerlaatste geil glimmende blik venijn en rode roos sleepte zij zichzelf naar het einde nog zingen de zigeuners na de messteek "Mi adorada…

Ik vul de dagen Sinds jij weg bent Met vals toneel Overal en vaak Gebruik de stiltes Als ze vallen Voor een grap En wat vermaak Doe de dingen Die ik doe Met ogenschijnlijk Speels gemak Acteer in drijfzand Speel het spel Camoufleer Dat ik diep zak Breng hommages Aan het geluk Terwijl ik zelf Vereenzaam thuis Doe geloven Dat ik…

Gebeurtenissen in het nu worden de herinneringen van de toekomst…

‘Nu gaan we naar dat feest’. Ze trekt haar slipje aan. Haar borsten in het licht. Zo mooi, bij volle maan. Ze zegt: ‘Kom er nou uit.’ Ze verft haar lippen rood, mascara, vleug parfum. Haar borsten zijn nog bloot. Haar topje is het laatste dat om haar lichaam sluit. Ze zegt weer: ’Kom er uit!’ Ons bed houdt mij gevangen, en ik zeg:…

Je hebt een total hip van edelstaal, Maar op den duur vertoont dat ding gebreken, De boel gaat na verloop van tijd ontsteken, Dat komt door al dat slijpsel van metaal. Mijns inziens is het verreweg het beste Zo’n kunstheup van tevoren flink te testen.…

Het was met een knal dat wij ze verloren: zeventien kinderen en hun docenten met in hun hoofd een toekomst en de lente. Hen was geen langer leven meer beschoren. Maar hoe het wrede lot een ieder ook tart, alle zeventien blijven in ons hart.…

Afslag gemist. Nu lig ik op het strand. Meeuwen om mij heen. Straks word ik open gesneden en ontleed.…

Traag glijdend omringd door duister Berust ik zuchtend in het feit Dat de tijd zijn sporen nalaat Is dit dan vertraagzaamheid…

Zie hoe de vrouw in barensnood haar pijn te boven komt door ‘t nieuwe leven hoe de Verlosser in stervensnood de pijn ten onder deed gaan hoe de schepping zuchtend hoopt op het nog onbekende Leven Kondig met Pasen verlost de Nieuwe Adam aan! N.a.v. Johannes 16 : 16-22 en Romeinen 8 : 18-25…

De sluier glijdt haar rechter schouder bloot het schouderbandje snijdt haar kraakwit vlees het doet me pijn in kantwerk vallen haar armen gracieus uiteen ze zingt haar smart beweegt…

mijn vingers die in geuren wenken strelen heur haren aanvoelend als van zijde haar borsten bewegen in zacht zuchten die meer dan schoonheid schenken en niet in afstand vluchten terwijl de huid als pril gras schemert in een open weide ogen als zwarte kralen bespelen in andante het ritme van het hart verborgen achter voile mij…

God, wat haat ik deze wereld die geen sprookje is nooit zal zijn die verwrongen is met pijn Ik hekel het mijn afgrond in met de kinderlijke hoop op beter die niet zal zijn want als hij niet trots is op mij zoals ik op hem wie ben ik dan verloren in mijn zijn…