Alle inzendingen, jaar 2012, week 34

Het onweer komt snel dichterbij verlicht de schimmen aan de overzijde de donder knettert even oorverdovend het weerlicht verblindt mijn beide ogen en alles herhaalt zich nu ze zijn gesloten Dan zwakt het spektakel langzaam af vreemd genoeg is het nog steeds droog langzaamaan wordt het weer stiller ik kan weer kijken en ik luister Van over…

Naakte boomwortels hangen dicht boven de kuil. Vindt de ree hier zijn thuis? In heerlijk duister door tropische luchtstroom heen: een augustusnacht. Bruidssluier en hop groeien dicht door elkaar heen. Is 't huis nog zichtbaar? Loofbomen ruisen weemoedig, toch opbeurend. Klonk zo de boodschap der eiken bij de tempel van de Griekse…

Veel Haagse ambtenaren maken de laatste jaren peperdure dienstreisjes naar de Antillen. Ze blijven mijn belastinggeld verspillen: Een "dienstreis" naar Bonaire aan de zee, Iets tegen zonnebrand gaat zeker mee, De zon schijnt continu op de Antillen. De ambtenaar met zongebruinde huid… Je pikt ze in den Haag er feilloos uit.…

Al wat ik weet is mijn geweten. Onthouden doe ik denk ik met een reden, net als de dingen die ik ben vergeten niet zonder reden zijn weggegleden. Omdat weten en niet-weten aan mijn herinneringen kleven, voeren elektrische spanningen in mijn brein een interne strijd. Wellicht omdat zij weten, meer dan ik, dat fantasie is verweven met flarden…

Als je onrustig ligt te slapen Gevangen in een nare droom Machteloosheid zonder wapen Angst je overheerst in bed Lig ik naast je Houd je duisternis in toom Dan ben ik daar Het is goed schatje Ik ben bij je Het komt heus goed Ik ben er voor je En hou je vast Als je geen uitkomst ziet Hoe je nu verder moet Laat mij degene zijn Die op…

de stilte suist in mijn oren als een monotoon piepsignaal de halve wereld rust terwijl mijn brein blijft draaien als een op hol geslagen computer ik wil rust maar de rust vindt me niet waar is de "uit" knop?…

Als ik mijn naam niet meer wist als ik niet meer wist 'waar' of 'hoe' en geen tijdsbesef had dan was er altijd nog dat Leidend Licht in de verte, aan het einde van de zwarte tunnel die me verder leidde waar ik moest zijn. Dat Licht: dat ben jij !…

De oogst geschoren een overschot aan rozen driftig in de knop tamme kastanjes hazelaars in volle dracht en al die noten peren hangen zwaar en appelen die blozen abrikozen ook een drink in de zon een roman van Foenkinos Délicatesse denkend aan Parijs al een tijdje geleden een haiku van mij…

van dis dist niet spellen en iedereen ziet de rots in de bijbel koran poesje miauw mijn geloof is de engel die viel val hoe spel je dat made in limburg met voorbedachte raden inna storm en huil staan op de schouders van reuzen…

de mensen dragen wit branden zijn al uitgewoed spatten bloed op grauwe muren nog echoën kanonnen slaan granaten stille gaten jagen raketten geluidloos op hun doel die waanzin is nu afgeschaft ingepakt en opgebracht om in de isoleer weer oorlogje te spelen deze brandhaard is geblust maar elders voedt het kruit de lopen van hen die…

Voeger veroordeelde men de misdaad en men werd naar mate bestraft. Heden beoordeelt men de misdaad als zorgelijk en wordt als dusdanig met zorg bejegend met alle gevolgen van dien.…

In stilte van de heimweehut zat jij niet langer in de put gedachten gingen nergens heen daardoor was jij met God alleen het oergevoel waarmee je kwam was uit een ander toneelstuk een wereld waar ik niet aanwezig was zelfs niet in de brieven die jij in stilte las. Een stoel stond op een andere plek het schilderij was van een vreemde gek…

Het is de kunst de spanning op te voeren. “U kocht dus voor tien meier een Frans Hals? (...) Die prijs was iets te hoog (...): het doek is vals.” ’t Verveelt mij nooit, het blijft mij diep ontroeren. Toch zie ik ruimte voor verbeteringen: Er breken veel te weinig dure dingen.…

het regent ik luister het is donker het regent weer ik hoor regen op het ijzer van mijn balkon ik denk en ik denk aan regen en hoe de regen kan vallen denk ik aan jou maar weet niet waarom…

Zoveel om mij heen heb ik niet: een raam en een boom ervoor die me vertelt wanneer het herfst wordt en wanneer lente. Een vrouw die mij thee brengt en de krant voorlas. Nu is zij telkens haar bril kwijt en als zij leest, leest zij keer op keer haar boodschappenlijst voor. En halen: ho maar.…

het zijn maakt veel lawaai het rijdt over me heen als een goederentrein zo midden in de nacht het legt me lam ik wacht op de zon daar aan de overkant vol ongeduld snak ik naar lichtheid zonder treinsporen…

Hoe win je zeven keer de Tour de France op eigen kracht en zonder rare spullen? Tot nu toe heeft maar één man dat gedaan. Met hem erbij had je geen schijn van kans. Hij bleek in staat zijn dromen te vervullen en wist een zware ziekte te verslaan, maar verder blijft hij zich in zwijgen hullen. Wanneer het toch met epo is gegaan, dan heeft…

Als ik alles opgaf wat van waarde was in mijn leven, kwam het, na verloop van tijd, toch terug naar mijn leven, zoals na eb de vloed op komt afhankelijk van die mooie, mysterieuze maan.…

De heimweekleuren achter de horizon bereiken geoefende schildershanden met jouw onbekende verlangen zou je deze kleuren willen benoemen als hemelkleuren voor een onbevreesd gedicht tijdens een leefbare droom met als zielsgewichten wind, maan en sterren achtervolg ik jou met een vogelkleur en blijf ik nooit zonder beweging.…

Lengten van dagen zijn gemeten in de engten van ruimtelijk vervagen. Een verbintenis, gevoed door afwezigheid, gevuld met bloemrijke momenten zonder een zweem van vergeten. Innerlijk nabij in vrije vlucht, zonder vaste grond of horizon in zicht, in het strakgespannen lichaam gevangen en tegen klankbare muren in weergalm het verzoekende hart…

De middag duelleert om aandacht. Een fruitvliegje voorbij wit tussen woorden die zingen, die het geroezemoes verdrijven van achtertuinkinderen. De gevleugelde ridder belegert mijn hoofd. Gedachten rennen in paniek uiteen en struikelen over elkaar tot een verraste stilte ontstaat. Het beeld bevalt. Geen spanning of ingehouden adem…

Longarts Postmus van het VUmc is geschorst omdat hij misstanden aan de kaak stelde. ---------------------------------------- Zo ‘n klokkenluider is misschien naïef, De misstand die hij meende waar te nemen Brengt nu de longarts zelf in de problemen, Men zette hem acuut op non-actief. Helaas is weer de stelling onderbouwd Dat spreken zilver…

Bedenk vòòrdat je het schelpdier tart : jouw mosselen zijn misschien wel zwart ! Hou swijlst dat je eet je visvork gereed voor 't geval de fiscus je bord wegjat !…

slechts een zucht nog en de zwakke geur van kinderharen in de zon met zachte ogen mijnerzijds onder milde ontroering weggelachen naar een land waar geen rancune woont -zeg niet nooit- zeiden ze en ik geloofde want ik weet dat ooit mijn schoenen achterblijven op de mat van open deuren…

Je hebt me op mijn ziel getrapt. De bloemen zijn geplet. Uit wat voor vaatje je ook tapt, de bakens zijn verzet. Ik heb je te hoog ingeschat als zelfbewuste vrouw. Nadat je me had liefgehad verdween de passie gauw. De zelfkant van jouw eigen ziel zat meestal goed verstopt, tenzij er wat te zwijgen viel als jij iets had verkropt.…

De zee roept! Vrijheid, zout op mijn gezicht... de wind triggert mijn verlangen naar een leven zonder plicht. Weg, ver weg van alle gewone dingen, me niet meer in allerlei bochten moeten wringen, voor alles wat moet. Op tijd! Want anders krijg je op deze wereld spijt... Nog even genieten, de laatste koele zeespat in mijn gezicht, Voordat…

Nijdig als een spin daar zat ze stil in haar web onverbiddelijk…

Om de vijver heen een rondje met het hondje zielsgelukkig blij…

Carola, die wel was geschapen, verleidde de mooiste der knapen. Geen nacht ging voorbij zonder liefhebberij. Ene Mees wou ook graag met 'r slapen. Ze zei: 'Ik wil koren, geen kaf, Mees.' De knaap, in de put, daar ze 'm afwees, zocht troost, die hij vond bij z'n slapende hond. Hij behielp zich zowaar met een mafkees.…

Klik klak klik klak klik klak klik klik klik klikklik Daar gaattie weer en zoals vele soapies weten Joops triggervinger is supersnel nee dat zullen ze niet gauw vergeten Ach… Eigenlijk had ik em al geroken want hij kwam weer eens uit een vuilnisbak gekropen om van de BN-ners weer plaatjes te schieten maar diep in zijn hart schiet…