Alle inzendingen, jaar 2013, week 34

De druk van het universele lot brengt ons samen als magneten. Extatisch, tegelijk ontwrichtend en allesomvattend voelt dit meer dan waar! Kan je me horen zonder woorden? De klanken achter tonen en akkoorden. Wil je me voelen in het diepste van mijn zijn? Via het hart kan je het weten een antwoord o zo rein. Jij en ik raken elkaar niet kwijt.…

Steeds weer terug die innerlijke strijd tussen geweten en daadkracht geest en waarachtigheid met beide voeten in de oorlog van een wereld waar vrede soms kwaadaardig aanvoelt via meningen en verschillen uitgangspunten en efficiëntie in verloren tijd verloren verklaar je een deel van jezelf zonder mystieke oorsprong in een lijf van vlees…

woorden vielen in waaiers uiteen door vuurwerk van de zin strofen schoten als pijlen naar ongekende hoogte cirkelden daar in steeds snellere vaart tot een veelkleurig begrijpen als apotheose werd het gedicht met een oorverdovende knal door witte guirlandes uitgelicht…

Er wordt hun geen verschoningsrecht gegeven Bejaarden in de shit...een wijs besluit De kosten liepen echt hun spuigat uit Maar bij zeer hoge nood doet hoop weer leven Want binnenkort - geregeld bij de wet - Zit ieder oudje vast op het toilet…

Stenen bewegen de liefde niet die is omheind door dikke muren. Maar een lichte ademhaling overwint de geluiden die blokkeerden het verhaal van genade, overwinning en van kracht. En een diep verlangen roept vanuit de stilte volkomen nieuw: Woon in de liefde zoals de liefde wil wonen in jou. Dan zullen de dikke muren breken en…

Vanmorgen reed ik op de fiets En je raadt het al ik zag bijna niets Er hing een mistige deken om mij heen De wereld was zo klein, ik leek wel helemaal alleen Op zich is dat niet zo erg Ik zie er toch niet tegenop tegen die berg Tijdens de druk op mijn pedalen Verschijnen de meest hartverwarmende verhalen Het is het geestesoog Dat…

de eerste strijkwas is gedaan de tweede, die komt later ik pleer wat hier ik pleer wat daar plet weer alle kreukels ach, kon ik bij politici harrewar wegstrijken dan hachelde ik de bout op al die strakke snoeten steeds zie ik dode kinderen verpakt in witte lakens…

Het ministerie van Onderwijs Wil samenwerking tot elke prijs. Een oplossing wordt aanbevolen, Het samenvoegen van scholen, Een van de speerpunt symbolen. Maar die oplossing zit toch op slot door het samenscholingsverbod.…

in crisistijd doet ook de dichter water bij de wijn hij schrijft zijn gedichten compacter gebruikt het papier zuiniger en kiest zelfs in woordgebruik duidelijk voor soberheid zo draagt de dichter solidair als hij is zijn steentje bij in de strijd tegen onnodige verkwisting…

Vruchtbare toekomst. Content gesolliciteerd Oogst geurig lentebloesem.…

Zij was het die mijn hart sneller deed kloppen Zij was het die mijn hart feller deed slaan Zij was het die mijn liefde niet kon stoppen Zij was het in mijn leven voortaan Ik ben het die mijn tranen deed lopen Ik ben het op die dag van haar dood Ik ben het die haar nooit kan ontlopen Ik ben het die haar mis tot mijn dood…

een hoge zeegolf slaat over een schip tegen een Fjord aan; een smalle, diepe inham. een sjouwer is ontstaan in de ijstijden en maakt werk van zware lasten. boven de stortzee is het dragen van het melkwit wilskracht. ginds vliegt mijn adelaar.…

Wie straks in huize 'Hoekje om' moet wonen En plotseling een plasje heeft gedaan Die mag daar heel de dag in blijven staan Want zuster weigert om je te verschonen Zo word je vlak voor Magere Hein gaat komen Alsnog door Rutte in de zeik genomen.…

De tijd staat niet stil, maar verloopt als het water dat nooit terugkeert naar de bron. Intussen doet het waar het voor dient: het lest de dorst van wie wil drinken; wast de dingen die om klaarheid vragen, om gereinigd weer te zijn wat ze in oorsprong waren; zo is ook de tijd die steeds weer heelt en koestert, tempert en verzacht. Gelukkig…

Er zat niets anders op dan naar school te gaan met een schooltas vol met boeken en voor de zoveelste keer een plaats te zoeken in het wiskundelokaal dat ik zo haatte wiskunde was voor de apen ik zat daar volop te gapen totdat ik onoverkomelijk de beurt kreeg en ik er niets van bakte en ik uiteindelijk dan ook zweeg de hoofdaap stuurde…

Wil zo graag Nog even die Jongen zijn van Zo'n jaar of acht Spelen in opa's Tuin, schaatsen Op de gracht, Wil zo graag Nog even weten Wat ik toen dacht Mezelf kortdurend Verliezen in mijn Gedachtengoed van toen - Maar 't zijn, ontdek ik nu, Onbereikbare bestanden Opgeslagen in de hersenen Van toen - 'k moet leven Met…

Soms is het Allemaal net Even te veel, Dit leven, De opgave om Door te gaan Even te zwaar - De grond wijkt Onder je voeten Je valt uit elkaar En dan kom je toch, Niet meer verwacht, Weer in balans en Passen de stukjes Toch weer in elkaar…

ik draag wervels van een beest op een eiland dat zichzelf wil verdrinken korte en lange verhalen kraken uit kaken van vloed stuwen beenderen en karkassen uit de zeebuik * zij baart het verleden met dode vleugels terwijl oude eieren openbarsten door regenvlagen de stank, nog gruwelijker dan ik wist schuift voor de wolkenhemel…

hij ziet haar aan komen lopen zeker drie truien over elkaar het is een zachte zomeravond toch heeft zij het koud. ze heeft het altijd koud hij kan en zal haar helpen geeft haar waar ze naar verlangt. maar voor wat hoort wat (das zeker) zij krijgt haar witte geluk en hij die gek is op magere lijfjes zal van haar genieten want zo…

nu nog schaduw in de tuin tien zonnebloemen blinken zwaar de kat strijkt en vogels zoeken naar een enkel evenwicht perzikkruid verzoekt een wilde bij om toch ook een vlinder toe te staan in haar gaan ging zomer mee ze stierf aan armoe en het vallen van de nacht ik heb gewacht, geschreeuwd, gebeden maar het heden biedt niets meer…

Met creolen in haar oren hanen in haar hoofd heeft zij in het ei geloofd Het begin van het einde einde van een nieuw begin Zij is het vat waarin de eeuwigheid zich brouwde daar ging zij niet tegenin…

Tussen muren van eenzaamheid krijgt de stilte nauwelijks ruimte in volume van leegte herhaalt het vacuüm een spiraal ook zonder jou gaat de zomer voorbij dwalen dromen tussen geesten van overleden vrienden die hebben gezien hoe jij geboren werd in dit zonderlinge land van stilte en falende voorbehoedsmiddelen ben jij het ongewenste product…

je neus volgt liederen waar de hazen hun rug verliezen de wind van voor of achter je kiezen het slot sloot zichzelf en na elf is het twaalf uur zeven goede jaren haren achtergelaten stof tot praten met niet het urinoir waar pissebedden wonen geen kroon toch hofnar waar vrienden sterven ver bij mij vandaan…

Ik zie jou tussen mijn ontwaking en de dageraad. In de herfst door de ochtenddauw als een silhouet Het zijn symfonische klanken op een zomerse dag. Ik mediteer op elke stap die jij met de teenslipper zet.…

zij hebben geleerd in liefde en vertrouwen een huis te bouwen nog spelen ze hun bloementuin als hemels paradijs maak ik ze wijs dat de wereld niet is wat zij lijkt zou ze graag behoeden voor knauwen in vertrouwen de barsten in het goede toch laat ik ze gaan zij zijn in staat om eindelijk op eigen benen te staan…

Jong leren is voor ouwetjes een ding: ‘Tatata’ voor de onvolgroeide kruin! Drie vierde Vijfde? Of die van Van Duin? Of toch die oorwurm uit de Efteling? Je hoeft nu nog niet eens te zijn geboren Om er meteen een beetje bij te horen…

het kan elk moment en echt elke dag of uur en dat wat je niet wilt zeggen of nooit zegt of misschien zeg het alsjeblieft of ik ga huilen terwijl de regen altijd weer valt oer oud water de vuilniswagen passeert en ik word wakker, althans hier vergeef mij, vergeef mij…

Zou u het mogen Van uw empatisch vermogen? Dat aanvoelen van anderen Dat u zo doet veranderen, Wilt u dat gedogen? Ik bedoel aanvoelen, Niet aan voelen!…

ik wil dansen en zingen en reizen met jou tot de dag weer nacht wordt en de sterren vallen en een haan kraait om de ochtend aan te kondigen er is geen reden om te blijven maar ik blijf ik wil koken en praten en vrijen met jou tot de ochtend weer omslaat in de middag en we uitgeput in elkaars armen liggen er is geen reden om te blijven maar…

Een opgeruimde kast en kelder brengt ruimte in het hoofd en hart maakt gedachten helder geeft een nieuwe start Kijk naar het oude land met nieuwe ogen het landschap verandert van gezicht ogen die de kwaliteit verhogen alles verandert door het licht…