Alle inzendingen, jaar 2014, week 13

Zo keek jij eens naar mij Alsof je bloemen zag bloeien Het water voelde stromen En de zon als zacht licht Over jouw huid liet komen Duizenden rozen met doornen Prikken nu op mijn huid Wanneer jouw blik de mijne aanwendt En jij mij kil toespreekt Over dat jij het niet meer bent Als níets is nu die mooie kalverliefde Niet eens meer een…

In de verduisterde kamer zitten schaduwen schuw bijeen als donkere jassen over onzichtbare lichamen verveeld spelen ze klavier en zo en een snaartje harp uit een ver verleden zijn ze gekomen nog immer rimpelloos alleen de bliksem doet ze verbleken of voor even verdwijnen ze mengen de donder met souplesse in hun slanke opus een klaroenstoot…

Nee je mag niet te lang treuren Men sluit alle deuren Maar je hebt nog steeds verdriet Waarom is dat iets wat men niet ziet Hoelang mag je rouwen En het verlies mee sjouwen Geef het een plek Maar verdrietig zijn vindt men gek!…

Ik zie niks meer, geen licht of duisternis slechts jouw knieval jouw haren jouw mantel, jouw gezicht door jouw geloof ontstond mijn geloof jouw licht is mijn licht waarvoor ik kniel in de grond van mijn ziel.…

Wat kan ik eigenlijk nou echt heel goed? Waarom lopen de contacten zo stroef? Twijfel, tobben, tevens teleurstelling troef Ben ik eigenlijk wel waar ik zijn moet? Vreemd dat ik mezelf na twintig jaar niet ken Maar met dit dichten ben ik dicht bij wie ik ben…

Ben verdwaald In dit donkere Pakhuis met Onbekende uitgangen Die voor mij Althans niet Zichtbaar zijn Voel me niet Op mijn gemak hier, Voel me reddeloos Verloren, wil er uit Maar weet bij voorbaat Dat ik me daarbuiten Nog erger voel…

Wie kent het niet het bord van weleer misbruik wordt gestraft, stond er elke keer dat we de bus namen. wie kent het niet en toch is het verdwenen net als de moraal van de spreuk want misbruik wordt bestraft is spoorslags verdwenen!…

Ik krijg een link, zeg maar een soort van hint wanneer ik klik, op de gestuurde link kom ik op een ander soort van hint stom om op zo'n link te klikken want je zit ineens tegen iets anders aan te hikken dan word ik link, maar op MIJ hoef je niet te klikken ik doe het vanzelf zonder iets aan te tikken maar ik word dus link…

Verzoek van sitebeheerder Dichterman, Een oproep aan taalvaardige poëten Om dure lettertypen te vergeten, In deze barre tijden een strak plan. En anders gaat hij over tot verplichten Voortaan alleen in ‘Garamond’ te dichten.…

Waarom moest ik Nu uitgerekend Naast jou zitten Op die borrel die Ik toch al niet Niet gewild had - Jij zwijgzaam, Ik tastend naar Woorden En tussendoor Drie glazen Lemon omdat ik Nog rijden moet En die zo wel Heel erg langzaam Worden opgedronken Alsof er geen Einde aan komt, Net als aan dat Gesprek met jou dat…

Het ondoorgrondelijke. Het onbegrijpelijke. Het ongeneeslijke. Het onbereikbare. Het onwezenlijke. Het onnoembare. Het gewetenloze. Het onmeetbare. Het onzichtbare. Het ongrijpbare. Het onhaalbare. Het grenzeloze. Het bandeloze. Het onzeglijke. Het normloze. Het ontelbare. Het oeverloze. Het zelveloze. Het zedeloze. Het radeloze.…

De schoenmaker blijft bij zijn leest. Maar is ruim van geest en onderwijl het schoeisel zat. Hij kiest het ruime sop en vaart later als marinier op een fregat.…

moet ik telkens weer het verleden begraven op het snijpunt van zon en winternacht op die vroege dagen moet ik telkens weer verleidingen in de knop weerstaan mijn last torsen tot voldragen…

Het gaat maar door al 13 jaar het houdt nooit op vergeet het maar Wat zou ik willen wensen even een leven zonder dat gewoon weer doen net als een ander ik ben Parkinson meer dan zat Want ze kijken me maar aan doe normaal of wat wat zal ze mankeren hoe vreemd doet ze dat Maar wat is normaal het gaat allemaal niet zo snel het gaat…

Het beeld van jou reist mee in mijn gedachten terwijl je mij kriebels bezorgt in mijn buik met wangen die bij avondrood op je wachten nu ik mijn gevoelens voor jou ontluik Het is mijn zin die zinnen schrijft door een gevoel wat steeds in mij blijft Jij bent de mooiste lentebloem die ontspruit In mijn dromen ben jij mijn bruid Ik…

Máxima's tiara schitterd' kristal in die tijd samen toen wij haar ontmoetten met over en weer hartelijke groeten de Ontmoeting met lach en veel bijval Hoogtepunt in een tijd van eenzaamheid Huilen de grotten echt on and on and on meelijwekkend: Bangeriken van karton de Dikste stapel, nooit meer. Dat verblijdt Lang Geheimschrift(VI(II))…

Ha, dit is lachen zeg Neusaap uit Borneo (Inlands ook Orang Belanda genaamd) Ondanks die buik en die Giga-augurkenneus Lijkt het alsof hij zich Nergens voor schaamt…

Belangen kunnen dikwijls nogal schuren Wanneer een coalitie wordt gesmeed Dus Peters is gevraagd, zoals dat heet, De boel in Rotterdam wat bij te sturen En luisteren ze enigszins naar hem, Dan gaat het daar straks als een trei… Euh… Tram!…

Ach kind: waarheid en leugen Zijn altijd wat verward, Want geen van beide deugen Ze alleen voor 'n mensenhart. Weef tusse' uw hart en 't leven Het kleed van schone schijn - De bloemen daar geweven Zullen de ware zijn. Als andren ze anders noemen Hebben zij ook gelijk - Het zijn nu eenmaal bloemen En leugens tegelijk. Wat deert…

ik wilde weg uit grijs ben met wit begonnen maar verdwaalde in het licht heb wat schaduw genomen om de grote vlakken met structuren in te tomen met een handje zwart ben ik gaan contrasteren heb belangrijke accenten gezet scherp is nu de toekomst uitgelijnd tussen zwart en wit leeft heden langzaam grijzend tot verleden…

Ik word wakker tussen flessen en papier Mijn jas is besprenkeld met dikke druppels druppels bier Het voelt benauwd hoe al die mensen me passeren op de stoep en mij aankijken tegelijkertijd Ik kijk omhoog mijn wekker staat daar eenzaam in de lucht Ik wil niet op maar snoozen is geen optie, dus met een zucht sta ik op Mijn vale deken glijdt…

Toen Jozua ‘t land Kanaän betrad als baas, want Mozes mocht er niet naar binnen, kwam Jericho als eerste op zijn pad. Die vesting moest en zou hij overwinnen. Hij stuurde twee verspieders in de stad om de verdediging te gaan begluren. ’t Betrof vooral de sterkte van de muren. Ze werden bijna in hun kraag gevat. Maar Rachab, voor één Shekeltje…

Stil zijn zal ik want de dagen die komen heb ik nodig om te leren begrijpen waarom nu zoek ik nog naar antwoorden wie ben Je blinden zien doven horen verlamden staan op leer me deze dagen te ontdekken wie Je bent stil zijn wil ik maar wel voorlopig zoals een geheim dat ooit wordt onthuld stil staan wil ik bij het…

(1926-2008) er zijn mensen die zeggen dat doodgaan behoort tot het zeer weinige dat niet zou mogen terwijl het in werkelijkheid het nog enige rechtvaardige blijkt te zijn wat er nog is…

Wat was de wereld gelukkig toen de mail niet bestond en je een brief vol ellende pas na maanden soms vond. Als de zon scheen, gelukkig steeds elk nieuws ongehoord alles goed en gezapig want de post droeg het woord. Je hoefde weinig te vrezen want al liep in de rails zelfs geen kip was ontspoord en geen mens werd vermoord.…

Wil van je houden maar ben nog diep in tranen over die ander.…

Vermoedelijk was het zoiets als 'shit'. Of 'hé'. Je vader zegt vaak 'hé, hé' op een manier die jij goed na kunt doen, met een vraag erin, die me passend lijkt als je een sloot in rijdt. Of 'ho'. De auto was tenslotte maar geleend. Je lijkt me ook wel iemand die al jaren had gefantaseerd hoe het moment suprême zou zijn. Die uitspraken…

wij sponnen een web ieder met eigen draden kwamen in het kruis samen met vlechten en hechten beschermden wij onze plek zij aan zij de wereld voorbij leken vrij in doen en laten maar wat wij maakten bond ons te veel aan elkaar wij waren geen jagers maar voelden ons prooi met het web als bewaker het rag is verwaaid de spinsels herinnering…

Ik las onlangs een zeer sappig bericht De nieuwswaarde valt niet te overschatten Ik zal het even voor u samenvatten De peer verslaat de appel in gewicht Het CBS liet zo verantwoord blijken Je mag appels met peren vergelijken…

Ja, ik zie mezelf weer lopen. Gele klompjes met rode krullen en gebreide kousen terwijl iedereen al een maillot droeg. Een derdehands jas -waar de gure wind vrijelijk doorheen joeg- met houtje-touwtjeknopen. De kinderen van de buurt - hun gegiechel hoor ik nog- konden het heen en weer krijgen. Ze wilden maar niet zwijgen. Scholden er op…