Alle inzendingen, jaar 2014, week 5

lezen op het strand waar ik niet lees terwijl ik lees waar ik ben luchtschappen driften rustig wind wappert m'n haren en fladdert aan m'n vel golven rollen door m'n oren vogel gekir zonder zin alles is natuur en alles is en alles is weg behalve dat boek, die letters, die ruimte ... alsof lezen zo bedoeld was…

‘Gegroet o Koning Willem Alexander Bedremmeld kom ik mijn ontslag aanbieden’ ‘Geluk gewenst, u kunt uw tuin gaan wieden Uw zenuwbaan is strakjes voor een ander Maar dat u nú komt, had ik niet gedacht Mijn móeder had u al zo lang verwacht’…

Even wachten, niet reageren, diep ademen en glimlachen, ook om eigen stommiteiten. Dan maar weer luisteren, kijken en denken, voelen en beamen. Even wachten, toch blijven hopen en beminnen, diep ademen en glimlachen, ook om eigen stommiteiten.…

Kalm stroomt de rivier, zonder stroomversnelling, zonder zich af te vragen of de zee nog ver is. Eigenlijk is er enkel de stille stroming nu, zonder bedenkingen, enkel de zon blinkt in het water en maakt de mensen die het zien plots blij. Waarom kunnen wij ook niet het leven leven zoals het komt, met zijn ups en downs, met zijn kinderstemmen…

Na even wachten valt soms alles weer waar het moest zijn: de stilte, het betrachten van de vreugde, hang naar lente of naar wijn. Soms kan ik haast niet wachten, vult mijn ongenoegen heel de lucht en ziet niet meer wat echt belangrijk is: de tederheid bij 't zien van pijn, het heel geduldig groeien van de eerste lentebloemen, de lach van…

Vandaag de dag valt niemand te vertrouwen want niemand blijkt te zijn waarop hij lijkt. Bankiers, zij spelden sprookjes op de mouwen en hebben slechts zichzelf riant verrijkt. Politici, zij laten villa’s bouwen van toegestoken geld, zoals nu blijkt. Haast niemand kun je heden nog vertrouwen want niemand blijkt te zijn waarop hij lijkt…

Wanneer ik op verjaarsvisite ga hoor ik een kamer vol met hen die klagen. Het blijkt voor bijna niemand te verdragen: een sleetse moeder of aftandse pa. Zo’n vader wandelt in zijn blote kont en ma heeft steeds haar slipje vol gescheten; het oordeel van ‘t gezelschap volgt terstond: ~In een tehuis~ en dan de zaak vergeten. Ik heb misschien…

(een smartlap) Katinka was een schone maagd van even twintig jaar Door zorgen werd ze niet geplaagd en iedereen die hield van haar Ze rookte soms wel eens een joint doch vaker een sigaar Maar pruimen nee dat deed ze niet dat vond ze iets te zwaar Al in haar campertje compleet met douche en ledikant Trok zij als meid met pit door 't binnen…

Hoe zit het met de kip dan wel het ei? ‘t Probleem beheerst de wereld al sinds jaren. Geleerden maak je met die vraag niet blij, men draait een beetje rond de hete brij of strijkt de hand bedachtzaam door de haren. Kon God zonder de kip het klusje klaren dus dat er zo ineens een eitje lei, daar ergens op een eenzaam stukje hei te glanzen…

Wanneer ik fris en glad geschoren voor de spiegel sta om me te kleden voor een mooie avond Opera of een diner voor twee in restaurant ~Chiqutroelala~ dan wel met nabestaanden van een vriend naar ‘t kerkhof ga en dan het brede lange taps gevormde linkerdeel van de beschaafde zacht getinte stropdas rond mijn keel voor doorsteek twee keer om het…

Stilte valt als regen tegen de ramen eens waren wij samen nu zijn er alleen nog de tranen stilte bloeit als onkruid in een slecht onderhouden tuin mijn leven ligt in puin ik moet mijn weg daarin weten te banen alles wat blijft is de stilte de oude stad draagt de regen en jouw kilte.…

Donkere stegen verliefde schaduwen door lantaarnpaal verlicht. Glinsterende ogen wijzers tikken secondes van haar stralende gezicht. Verdampt ochtenddauw door schemering aanschouwd ging mijn hart op gevoel gericht. In de schijnwerper als de nacht van vandaag glanst onze harmonie in evenwicht.…

Het laatste moment. De laatste dag. Met een traan en laatste lach. Mijn laatste groet op dit moment. Haar zekerheid die ik heb gekend. Sterker dan ik was haar geloof. In bruggen bouwen over een forse kloof. Haar eerste groet een intiem moment. De dagen sierde voor fundament. Zwaarder dan nu is de laatste groet. Is dit de…

Geloven doe ik noch in hemel, noch in hel Het verleden herhaalt zich in het heden en de toekomst wordt een herhaling van zetten door de decennia heen De hogere macht is een verzamelnaam voor alles wat ons verstand - daarom dus geloof - ridicuul te bo- ven gaat, terwijl níemand weet hoe het nu au fond zit Tijd zal in de toekomst leren…

Zij beminde De reis trok zijn sporen Zij schoor mij weer glad d' Amuse Gevolgd door soep en hoofd en dessert viel goed Tijd leerde ons dat liefde voor elkaar levens dan juist schoort…

Kariatide of Caryatide een vrouwenbeeld dat dient als pilaar opgebouwd Grieks; priesteres uit Karyae in d' oudheid in Egyptisch'-, Griekse architectuur gebruikt Er is een mannelijke variant, telamon/atlant niet echt fijnbesnaard, maar masculien Telamon en kariatide dragen flink en ondersteunen enorm gezonde zuilen voor een te dragen last…

aarde is het plafond, vol bleke tastende ranken. We waren ten slotte onder het gras beland, om van hartstocht te verteren. Hoor, hoe in den hogen grote koren blij opeens kwelen! Stop met ijle vingers me de oren toe: wie kan er boodschap hebben aan ons, die heimelijk en traag in humus opgaan, zinnen strelend van de diepste stof? Wij zullen…

Ik sleep je mee. In de zonnige levenslust wil ik al je geheimen ontsluieren onder het stimulerend gekwaak van kikkers. Je zoresijzers zullen gloeien dan smelten. Ik denk aan een grote vette roetzwarte tor die over je benen loopt. De gil die je giechelend slaakt, ja ook jij Daniëlle. Je bloesembokaal bulkt vol leven en je lijf laait een donkere…

Lippen nopen tot pillen monden noden de maan te zwijgen in stilte. Laten we punten slijpen de polsbanden doorknippen die slippendragers van uren. Konijnen bij de vleet sterven het geworden leven ontwortelt de grond begraaft zichzelf. Telkens als stenen tekens slaan en plots planeten vervagen vervelt de zon als een slang. Oude vingers…

Een wijs advies een troostend woord, wordt door ieder graag gehoord. Wie kent er geen,een eenzaam mens, die heeft het bovenstaand als wens. Een beetje aandacht, kort en fijn, jij ook zou eenzaam kunnen zijn. Dus kijk eens op, en om je heen, er zijn veel mensen echt alleen.…

Mama, Als kind uit jou geboren en als kleuter opgebloeid, Als tiener goed ontwikkeld en tot vrouw nu opgegroeid. Ik was niet altijd redelijk en had soms geen gelijk, de woorden die we hadden, noemde jij vaak stom gezeik. Nu vele jaren later, weet ik echt wat jij bedoelde, ik heb nu kinderen van mezelf en weet wat jij toen voelde. Zij…

De onhandige Valentijn, Ik wilde je graag kussen,heel teder en heel zacht, ik had daar dacht ik recht op, ik had je thuis gebracht. De klap die jij me daarna gaf, die zal ik niet vergeten, ik bood toen mijn excuses aan, het spijt me moet je weten. Je keek me aan aan zag mijn blik, de twinkel in mijn ogen, je bent ondeugend zei ze toen, dit…

Ik weet het toch, oh meisje teer, dat het zo'n pijn doet diep van binnen. En dat je telkens weer niet weet, alwaar je moet beginnen. Ik weet het leven is niet fair geweest, met vele tegenslagen. Kies nu eens voor jezelf mijn kind, en probeer niet anderen te behagen. Je wilt te vlug en kijkt vooruit, maar kijk eens naar vandaag meid.…

Gevoelens, De woorden die je hier nu leest, zijn zelf door mij bedacht. De schrijver in mij, die dat deed, bezit geen woordenpracht. Ik zou ook graag beschrijven, hoeveel ik van je hou, je alles willen zeggen, mijn allerliefste vrouw. Je weet van mij, ik ben geen prater, en ook een schrijver ben ik niet. De woorden komen niet vanzelf…

Je bent een tijd volwassen al, en leeft je eigen leven. Met trots vervuld, hoe jij het doet, sta ik hier stil, heel even. Er zijn geen woorden die beschrijven, wat jij voor mij betekent. De liefde die ik krijg van jou, wel op gehoopt, niet op gerekend. Niets is vanzelfsprekend toch, als vader mag je dromen. Dat kinderen als ze groter…

In gedachten verzonken, fiets ik over het niet geasfalteerde pad. Ik zie en hoor hem niet, de wind, hij fluistert, niet hard genoeg voor mij. Ongehoord hard kwam de klap aan, de realiteit werd verdrongen. Gisteren was jij er nog, zal ik nu geen vreugde meer kennen.…

Ik denk aan jou en glimlach trots, en zie een mooie vrouw verschijnen. Je was als kind, mijn muis, mijn schat, en dat zal nooit verdwijnen. Een kind verdween, de tijd ging snel, een bloem verscheen, dat zag ik wel. Toch was het moeilijk lieve meid, ik raakte jouw aan iemand kwijt. Dat is niet zo, dat zei je nog, het is slechts een gevoel…

Als je lichaam je in de steek laat, Je doet niet meer wat ik graag wil, mijn motoriek valt daardoor stil. De pijn die gaat maar komt weer terug, maar ik ga door want ik ben stug. Ik laat me door niemand beperken en blijf hard aan mezelf werken. Ik hoor erbij dat wil ik graag, ik ben niet snel meer eerder traag. Omgevingsangst die ken…

Winter die al Goeddeels verdwenen Is, vorst die Al lang en breed Zijn hielen heeft Gelicht, zon die Het bevroren hart Zo op het oog Ontdooid heeft - En toch kom ik Nog ijsresten tegen Die onvermurwbaar Zijn, uit sneeuw Geboren ijskristallen Die van geen wijken Willen weten - Het verlies dat zich Als ijssneeuw In…

Vlammen in mijn hart Terneer geslagen, Warmte die grotendeels Verdwenen is, Niets is wat Het lijkt - Ondergronds Brandt het innerlijk Vuur dat zo Te zien onzichtbaar Blijft, maar altijd In waakstand paraat Om toe te slaan Als de vrieskou te Erg geworden is…