Het afgrijzen van de godin
Ik sleep je mee.
In de zonnige levenslust wil ik al je geheimen ontsluieren onder het stimulerend gekwaak van kikkers.
Je zoresijzers zullen gloeien dan smelten.
Ik denk aan een grote vette roetzwarte tor die over je benen loopt.
De gil die je giechelend slaakt, ja ook jij Daniëlle.
Je bloesembokaal bulkt vol leven en je lijf laait een donkere jeugd.
Als een klaproos spring je open.
Je geurt naar de roes van papavergekte.
Als een peul springen je doperwten uit je onmetelijke wezenloosheid.
Je gonst gutsend de onvervalst voldragen stoot van
Zeus.
Zie ook: https://www.facebook.com/anton.vanamerongen
Schrijver: Anton van Amerongen, 4 februari 2014
Geplaatst in de categorie: liefde