Alle inzendingen, jaar 2016, week 11

Huizen worden getekend, en gebouwd. Oude mensen wonen er tevreden. Maar oude huizen zijn onzuinig. Oude mensen zijn een kostenpost. Thuiszorg is duur. Oude huizen worden afgedankt, getekend door de tijd, en afgebroken. Oude mensen verdwijnen.…

door de zoeker heen de leegte scherper krijgen met focus op niets…

Het ligt er bezaaid met de meest indrukwekkende artiesten uit vervlogen dagen, je komt ogen tekort, je moet wel aan de drank gaan om al die indrukken te verwerken. Of stiekem een stickie achter de zerk van Honoré de Balzac, met een bekertje koffie, omdat hij zichzelf daaraan heeft dood gedronken. Achter de zuil van Guillaume Apollinaire kun…

Dwalend in mijn gedachten zoek ik naar een antwoord. Een antwoord dat zo simpel is dat het makkelijk te vinden is. Maar een geest zonder kracht is een dwalende geest. Een niemand, een mislukkeling! Je bent op zoek naar de kracht, om een richting op te gaan. Om niet meer te dwalen in het luchtledige. Om te gaan voor successen, om te gaan voor winst…

ik weet niet echt wat ik met die hortensia aan moet hij lijkt gesnoeid te willen worden of is dat een aandrang die van mij uit komt? ik leg de snoeischaar maar terzijde en leg de beslissing in de grijze zone grijs zoals de dag was vorig jaar was hij zwart zwart van verdriet om verlies een dierbaar dier verliet deze heerlijke speelweide…

De sigaret plakt aan zijn onderlip, hij knijpt zijn ogen bijna dicht, deelt kaarten uit: een nieuwe ronde. Je ziet een klein, oranje vuur dat in zijn mond wil kruipen, lijkt het. Hij zwijgt. Rook langs zijn neus en voorhoofd. En dan opeens zijn linkerhand, smijtend: een troef op tafel. De stompen van zijn bolknaks, groot, die onder duimen…

ik las de schaduwletters van deze dag waar toeval in het eigen schrift noodlot zinnen gaf tijd werd achteloos opzij geschoven in pure dwingelandij chaos kreeg alle prioriteiten ging schaamteloos de rij voorbij zo kon ik jou ontmoeten in hetzelfde ziektebeeld jij wanhopig naar de eerste intake ik bijna geheeld iedereen…

Straks gaan ze m’n pensioentje nóg meer korten Het moet niet gekker worden in Den Haag De pot zit vol maar toch moet het omlaag Met dank aan Jetta Klijnsma en consorten Ik pak mijn diesel en scheur uit protest in korte broek en laarzen door Nieuw-West…

Ik klim omhoog. Ik klim omlaag. Ik klim van tak tot tak. Even blijf ik zitten en koester ik onder een groen bladerdak de macht zó hoog te zijn verheven; de macht die ik eenmaal in mijn leven boven mijn krachten overdraag. Ik klim omhoog. Ik klim omlaag. Ik klim van tak tot tak. Even boven het aardse leven oneindig blikken van onder mijn…

Terwijl de stille krachten het verleden laten smeulen houden wij elkaar gevangen in een negatieve spiraal van lusteloze klachten machteloze gevoelens onvervulbare wensen met ongetwijfeld twijfel als wederkerend hoogtepunt ooit waren we tijdloos deel van de tijdgeest nu eindeloos beperkt door onze eigen geest ons haperende lichaam…

Zit ik hier ontroerd te wezen zit een beetje trots te zijn omdat Jasmijn heeft voorgelezen uit dichtbundels geheel van mij. Op school had ze verteld dat oma gedichten schreef dat ze ook boekjes hadden juf benieuwd: vroeg waar ze bleef. En zo ging Jasmijn naar school met bundels in haar tas stond later heel frivool voor te lezen, voor…

Verdrietig als je kinderen niet meer ter kerke gaan We dachten dat we ze zo goed hadden opgevoed Maar achteraf gezien, toch niet zo heel goed? Toch hebben we als ouders ons best gedaan. Een schuldgevoel achtervolgt ons nog vaak Ze zijn gedoopt en in Gods verbond opgenomen Kunnen ze aan Gods liefde en trouw ontkomen? En steeds vragen we ons…

Goh, ik hoop toch maar dat dat het ontrafelen van het leven, het ontstaan ervan, sneller reizen dan het licht en tot slot ontmoetingen met andere soorten nog allemaal past in mijn resterende jaren. Nooit zag of sprak ik een tijdreiziger, misschien zijn dit wel de saaiste decennia ooit, en gewoon niet de moeite waard om naar terug te…

ze staat daar zo lief op de boulevard stralend in haar witte zomerjurkje met blote voetjes op de warme tegels van het trottoir het ijsstokje geklemd in haar linkerhand haar vreugdevolle gelaat zegt alles over haar gedachten moeder moet nog even wachten het nu een kwestie van likken maar…

Zoals water loopt door akkers,weiden lente maant tot spoed Je kunt haar route goed volgen met het blote oog Kwam winter niet met buien van sneeuw en regen opzwepende wind? Maar water loopt in greppel en geul tot aan haar laagste punt.…

Echt naar iemand luisteren is een kunst, vaak hoor je jezelf liever praten, gauw ben je dan uit de gunst, ook al heb je dit zelf niet inde gaten.. Luisteren vraagt veel geduld, ook al wil je dit niet weten, ieder leven wordt er mee vervuld en wat gezegd is, wordt snel vergeten. Heb altijd een luisterend oor, of het nu mooi is of niet,…

voor hun gang naar de dodenweg trekt een aangeslagen vader traag de schoenen uit van zijn kleine zoon scheert een ander in schamele tijd de meisjes en de vrouwen kaal op de grond buiten ziet hij het groene jasje van Tamara -mama had het nog vermaakt- de blauw-wit gestreepte rok van Itta ligt er verloren naast het versperde hart laat geen…

voetje voor voetje uur na uur lopen ze in een eindeloos lange slinger vrouwen, mannen, kinderen opa’s en oma’s ontelbare kilometers, net zo lang totdat iemand de poort zal openen om hen te verwelkomen en te omarmen met vrede…

Opkomen doe ik zomaar helemaal voor niets voor de vrolijke verdrietige zieke en gezonde voor degenen die met het zwaard om vrede strijden voor hen die met één woord haar bekomen ik kom op voor Levi en Esther Mohammed en Fatima voor de Koerden en Jihadisten de IS en voor allen die ze verwonden of meeslepen in een zelfmoord…

Wat is het toch dat luistert, wanneer ik met mezelf praat? Waar komt wilskracht vandaan, wanneer ik onbeweeglijk raak? Wie toont me het pad terug, wanneer ik van de weg af wijk? Wie is het toch die me ziet, wanneer ik in de spiegel kijk? Wie is die geheime observator? Waar woont die stille ziener? De waarnemer, de luisteraar. Wie is de…

Hij leek op Oscar Wilde en hij belde mij vanuit zijn stamkroeg in Barneveld, omdat hij me dringend wilde zien en mij miste. Zijn tong sloeg alsmaar over van de drank, maar wat hadden we samen gelachen toen we in het ziekenhuis tot ver in de nachten de mooiste gedichten creëerden, steeds ieder weer een rijmzin, het kon niet gek genoeg en…

Die ochtend was zij doodgewoon van huis gegaan in een metallieke limousine met een rozenkrans van schedels en trompetten stekend uit edele delen, om ze te bedekken tevens; en ’s avonds was zij nog niet thuis Ik heb die nacht in onze gemeenschappelijke stilte rondgewaard maar ditmaal bleef zij zwijgen Ze was er wel, ze was zelfs overal maar…

ik ken het perspectief van oneindigheid voel eeuwig zijn in breekbare momenten aanwezigheid is een gegeven dat in geloof een spirituele basis heeft gekregen natuurlijk is er nog niets bewezen maar in de cirkel van leven zijn wij elementen uniek en vrij in de openbaring ooit van onze nog niet manifeste talenten…

Huil niet, Majorca, Want je vader zal komen en zal je slaan En zijn hand zal rood op je lichaam staan. Hoor je de honden, De honden, Majorca, Heel in de verte blaffen gaan? Hoor je de dronkenmanspraat in de wind? Je dronken vader komt er aan. De weg is te smal en het meer is diep: Hoorde je, hoe hij mijn naam daar riep? ‘Maria…

Best slim om met iets haalbaars te beginnen, En aangeraden door de psycholoog: Vanavond leggen we de lat heel hoog, Een voetbal schiet je dan eenvoudig binnen. De psycholoog had dat dan wel gezegd, De lat bleek echter nét te laag gelegd.…

Sinds ik het niet meer belijd leef ik er meer naar dan ooit!…

27 jaar geleden begon voor mij een grote reis. Jij pakte voor het eerst mijn hand. Hopend dat jij mij veel kon geven, een paradijs. “Ik ben jouw pappa!” zei jij heel charmant. Jij die mij zag groeien als kool. De eerste stapjes snel gezet. Al snel ging ik naar school. En kon zonder hulp naar het toilet. “Jij bent pappa's kleine meid.”…

Ik had een broer, hij floot altijd. Niet omdat hij vrolijk was, oh, nee, integendeel... maar omdat hij bang in 't donker was. Door altijd te fluiten, als hij 's avonds onder stergeflonker, van zijn meisje kwam... voelde hij zich niet meer zo alleen, met al die schaduwen om zich heen. Ja, hij heeft wat afgefloten, zijn hele leven lang…

Wie zijn gelijk wil halen, stapt naar een rechter. Wie de waarheid zoekt, zoekt een wijzer op. Een wijzer wijst je de richting, waarin je wijsheid vinden kunt. Rechters spreken recht wat krom is. Wijzers zijn wel wijzer.…

Verroest, ik hem mijn arm verrekt vast net iets te ver gestrekt kon niet bij wa'k pakken wou en verdorie, daar zit ik nou met een verrekt lichaamsdeel gelukkig maar eentje, dus niet zoveel maar 't is wat, als je iets verrekt voor hetzelfde geldt lig je gestrekt dan heeft verrekken niks geen zin meer maar daarover graag een andere keer.…