129 resultaten.
Soms even
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Het zonlicht lonkt naar de aarde
vraagt haar ter dans
plantjes nog maar net gepoot
ruiken hun groeiende kans
manen stralen kussen de zee
maar vertel me liefste
wat heeft dat lonken
en kussen voor waarde
weet je
als wij dat niet zouden beleven
neem ik al genoegen
met soms even
onze gevoel voor natuur
is zo weergaloos groot…
Een goed besluit
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 69 Ik sta aan de kant
s’morgens vroeg
de waterlelie moe
van haar dag die
is omgegaan heeft
besloten zich
te sluiten
dan gooi ik
doorzichtig
een kiezel
in het water
zodat de kringen
haar doen besluiten
voor mij weer
open te gaan…
Bewogen Beweger
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Als er een ontwerp is
is er ook een ontwerper
achter ieder bedenksel
zit een bedenker
in verlegenheid benoem ik
wat ik niet benoemen kan
een Bewogen Beweger…
Pinksterbloem
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 104 Zonder water zal het niet gaan
mijn wortels moeten in aarde staan
met licht als zekering voor mijn leven
dan pas kan ik bloemen geven
die kleur die ik ooit mocht ontvangen
als antwoord op mijn diepst verlangen
groeien door de adem van Zijn Geest
mijn hele leven pinksterfeest…
Verlangen naar eeuwigheid
poëzie
4.0 met 2 stemmen 312 Zink neer, o grens, die nog ons scheidt
Van ’t Eeuwige, met smart verbeid!
o Tijd, versnel uw gangen,
Rol weg uw dicht, uw breed gordijn,
En laat ons oog de zonneschijn
Der Eeuwigheid ontvangen!
Wij stappen met versnelde voet
Op 't licht af van een hoger gloed.
’t Gebrekkige, dat ons omgeeft,
Zo lang wij zijn aan 't stof verkleefd,…
groener gras
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 188 Ik was jong en mooi,
een ontzettende dromer,
onder de diep gouden zon
op het strand in de zomer,
toen wij elkaar ontmoetten in de oceaan
kon geen van ons beiden de spanning weerstaan.
Ik was groener dan gras
in de prille lente van mijn leven.
Wat wist ik van lust en liefde
van nemen en geven?
Jij nam mij in bezit op het goudgele strand.…
Diepgeworteld
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 137 toch ontstond er twijfel
wantrouwen groeide
aan de boom
die zijn wortels
onder haar voeten
had gevestigd
zij brak een tak
nam een blad
las de nerf
en begreep…
Hoe lang mag het duren
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 253 toe laat mij niet het wild meer zijn
waarop de jagers jagen
verberg mij in uw huis
en als zij naar
mij vragen
zeg dan dat u mij niet kent
ook nooit zou willen kennen
misschien lopen zij dan voorbij
op zoek naar een nieuwe buit
en ben ik even vrij
totdat het net zich sluit…
Tittel of Jota
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 244 Letters verbinden
gesproken of geschreven
kan een wereld zijn.…
Pensioen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 722 Hoera, eindelijk met pensioen
Een zee van vrije tijd is aangebroken
Een nieuwe periode is ontloken
Leuke dingen gaan we nu doen.
Nooit ergens tijd voor gehad
Altijd maar werken en zwoegen
Maar toch wel met veel genoegen
Vallen we nu niet in een zwart gat?
Afscheid genomen van de zaak
Alle collega’s een hand gegeven
Iedereen toonde z’n…
Schuilen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 Schuil bij de allerhoogste God
Hij beschermt je dag en nacht
En houdt over jou de wacht
Hij is betrokken met jouw lot.
Bij God ben je veilig en geborgen
Hij wil jouw toevluchtsoord zijn
In alle angsten, verdriet en pijn
Wil Hij voor je blijven zorgen.
Stel je vertrouwen maar op Hem
Dan kun je moedig verder gaan
God maakt voor jou ruim…
Sterren
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 119 Sterren blinken in een heldere nacht
Niemand kan tellen hoeveel er zijn
Ze verlichten de nacht bij maneschijn
Tot aan de morgen houden zij de wacht.
Wonderlijk, die boeiende sterrenpracht
Miljarden sterren, als lichtjes aan de hemel
De maan verheft zich tussen het gewemel
Zodat het nooit pikdonker wordt in de nacht.
Als we kijken naar de…
Gebed voor mijn dochter
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 121 Gebed voor mijn dochter
O, God, U weet hoe mijn dochter is
Dat ze niet meer naar mij wil horen
Mijn woorden gaan bij haar verloren
Dat stemt mij tot grote droefenis.
Ze gaat steeds maar haar eigen gang
Ze is zo moeilijk en zit in de pubertijd
Ik heb al zo vaak om haar geschreid
O, God, houdt haar vast, ik ben zo bang.
Ze gaat elke avond…
Vermoeide viool
poëzie
3.0 met 3 stemmen 663 Overbeladen door herinnering
torst ge, viool, langs ’t late levens-pad,
druk en geluk – heel de ervarings-schat:
hoe zwoegt ge - kreunend om vermindering!
Dat het vervlotene nog eens verzadigt,
dank zij uw klank: het lot gedoogt het niet.
Geen vol genot, of ’t weet van vol verdriet.
Geen levens-doen niet door berouw beschadigd.
Wees,…
Die ene keer
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 169 Dat klare licht
Die ene keer –
Een groots inzicht!
Maar ’t doofde even snel
En scheen nooit meer…
Meidag
poëzie
4.0 met 5 stemmen 2.387 De kerzelaar zijn trouwgewaad
heeft aangedaan:
vandage moet hij, meidag is ‘t,
ter bruiloft gaan.
Elk taksken is een priem nu, die,
bewonden, wit,
tot tenden, in een witte schee
van blommen zit.
Beruwrijmd, was hij schoon, wanneer
de winter woei:
veel duizendmaal is schoonder nu
zijn blomgebloei…
Zonnestralen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 331 Ben jij daar aan de andere kant
Van de wereld
Toch dichtbij
Maar relatief ver weg
Of is de afstand steeds te groot
En kan alleen
Een aanraking
Het gevoel overbruggen
Ik denk aan jou
Prachtig mooi
Als de zonnestralen
In de ochtend
De rust en de eenvoud
Puur en verwarmend
Natuurwonderlijk
Echt…
Maanlicht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 177 Anders dan de zon
Zorg je niet elke dag
Voor licht in mijn leven
Maar sta je soms
Ook niet aan de hemel
Achter de wolken
Geef je je over
En laat je me alleen
In het donker
Toch denk ik ook dan
Ook dan aan jou
En hoe jij
Verwarmd door de zon
Mij eenzaam
Laat snakken
Naar jou
Schoonheid…
Lof der zotheid
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 339 lente bijt gulzig in de dagen.
het gaat van hup en pak ’m beet!
onder reuzenparasol een ‘meisje’
dat blond neerstrijkt.
ze zoekt een plekje
tussen mijn aanhalingstekens
en wat wordt ze mooi
als ze langoureus aan haar mojito nipt.
ik maak mezelf langzaam.
het wordt zo’n dag,
zo’n heerlijke, zonder liegjes
(eigenlijk leugentjes,…
Tijdloos
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 390 nog geen
halve zomer lang
duurde mijn eerste
en verwarrende puberliefde -
we waren beiden nog onervaren,
onhandig en slechts zestien jaren jong;
na de euforie van maanden ging
de liefde als een nachtkaars
plotseling uit
ónze liefde
duurt nu al weer
drieënzestig zomers lang
en zevenenvijftig daarvan dobbert,
met lichte averij, veilig…
Klein Hoefblad
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.632 Hoefblad werpt zijn heel verre van
gloeiende sterren op de groene planeet,
trillende schijnsels in de winterwind:
ze zweven en staan toch bijna stil.
Niet erg dichtbij, op een stuk of wat
parsecs, brandt de Orionnevel op 't groot
gasveld; sterren vóór duizend eeuwen,
bloeiden op, t uur dat de verkenner
scheepging, zijn al bijna roemloze…
Bloeiend feest
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 489 Dolle Leopold Bloom beleeft op één dag
in de stad Dublin alle avonturen,
die naar Grieks verhaal jaren moeten duren
voor de held Odysseus, krijgsman vol gezag.
Al dit gebeuren mogen de Ieren
elke Juni met blij herdenken vieren.…
O aarde
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 212 O aarde! Met jouw dunne buitenschaal
verschaf je een verblijfplaats aan ons allen.
Jij laat je recht en onrecht welgevallen
en biedt een plaats voor eender welk verhaal.
En na het oorlog-, sport- en zanggedoe
bak ik een biefstuk op de barbecue.…
Half sonnet
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 343 Een gratis drankje, bij de prei- en uientaart.
Da’s mooi denkt schrale Hans en roept terstond de ober.
Van alles slechts de helft want ik eet heel graag sober
en ik betaal de halve prijs dan uiteraard.
De ober schenkt beleefd een halfje jonge klare.
De borden brekend vraagt hij, dat was het, meneer?
Voor mij wel foetert Hans, je bent een…
Idioot
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 293 ik voel naast mij het buitenaardse leven
en kan met plant of dier soms uren praten
dat zesde zintuig is mij ooit gegeven
alleen kan ik de mens niet goed verstaan
zie in hun ogen grote zwarte gaten
waarin het aardse leven wordt gezogen
met volle vaart zal het ten onder gaan
ik weet dat ik hun scepsis moet gedogen
tot aan het einde waar zij…
Mol
gedicht
2.0 met 17 stemmen 5.183 Dat ik woon in de aarde,
woel door de grote moeder,
kind aan huis blijf bij haar,
en dat ik het gevaar
schuw van alles onder de zon –
goed, maar moet ik niet leven
zoals ik ben, blind
en met de onrust in de poten
van een grond doordrenkt van doden?
------------------------------------------
uit: 'Natuurgedichten en andere', 1970.…
Moedertjelief....
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 222 Jij zei
niet te kunnen
komen
De zon te fel?
teveel nevel?
wolkje aan de lucht?
Ik kon
slechts van je komst
dromen
Daarin heb ik
me een weg gebaand
door struikgewas
Zette
ik stoelen
in koele schaduw
luw, uit
de wind
aan de zomen
van het lentebos
waar je
je onbespied waant.…
Heer & Meester
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 208 Schaduw
is er
heer en meester
Jij leest er
een boek
en ik de krant
Een plaid
met lekkernijen
aan onze blote voeten
Zon probeert
nog te spelenvaren
tussen pril lentegroen
Niets doen....
is -bij dit weer-
het allerbeste.…
Koppen tellen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 102 De koppen
wil je niet
tellen
de tel
gauw kwijtgeraakt
Je hebt
jezelf
wijsgemaakt:
ze zijn met
......velen
Ze willen
een stekje
met je delen
ter grootte van
een postzegel
waarop je
niet met een ander
maar
met jezelf
kunt dansen
Een kuil
willen graven
een kasteel
misschien
niet voor een ander
maar voor
zichzelf…
Riviergezicht....
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 223 We keken
uit
over de stroom
die nauwelijks stroomde
De reling
voelde al warm aan
't was de rivier
die ons raakte
Het was
een dag
zonder wind
zelfs geen briesje
Het water
rimpelde en plooide
ontroerd door roeiers
die hun ruggen bogen
voor de brug
die ons droeg
op goede voet
met onze schoenen
Die dag
leek omgevlogen
als…