Alle inzendingen, jaar 2016, week 7

geen roze schoenen dit keer maar zilveren al brachten zij geen stom woord uit, nee dat deden de roze sneakers wel waar zelfs wieltjes onder zaten en ze iedere keer net niet mee op haar smoel ging haar moeder maande haar nog tot stilstand en lachte haar gouden hartjes-tand bloot de invloed die ze ooit dacht te hebben bleek haar…

In het geliefde Fokkervliegtuig de trots van Nederlands vernuft omvatten koninklijke handen het gewillig draaiende stuur onze prins gaat steeds verder de wijde open lucht tegemoet houdt kundig de strenge wetten waar lang voor het bestaan der mensheid vogels al vertrouwd mee waren.…

Onze oude kater denkt principieel. Bijna is hij vegetariër is geworden. Vogeltjes wil hij niet meer vangen. Weerloze muisjes laat hij met rust. Alleen kattenbrok is wat hij lust. Het is hem in de wijze bol geslagen. Alleen aan kangoeroes en runderen, aan hokvarkens en aan plofkippen, wil hij nog wel knagen. Wanneer de kat thuis is, lachen…

dit leven voelt als vijf levens en is nog niet voorbij er komen er nog vier, misschien wel vijf nog bij en samen met de levens van vóór dit leven en de levens van hier nog na, wordt dat een hele brij ik vertrouw erop dat mijn ziel de weg weet dan kom ik vanzelf ooit thuis bij mij…

nog voel ik het machtige graniet de basalten wering straalt zijn kering in geordende structuur ook het beton oogt lief in kleur gerankt met stalen tuien om water naar zee te kunnen spuien de grote werken van weleer grondvesten vertrouwen wij tunnelen nu liever dan dat we bouwen de nieuwe maatschappij flitst in blauw licht langs…

Ik mag weleens graag in een warenhuis dwalen, Zo'n uitverkoop is interessant. De prachtigste dingen gaan weg voor een koopje, Want plots zijn ze niet meer courant. De aardigste hoedjes, charmante japonnen, Waar vrouwen hun nachtrust voor geven. De mode verandert en waardeloos zijn ze, Sic transit de glorie van het leven. Het is uitverkoop…

Niet, dat ik het principieel verwerp, Maar zelfs het leger wil men in gaan zetten, Dat maakt met zika muggen korte metten, Een leger schiet voornamelijk met scherp. De zwaarste wapens tegen de muskieten: Ze gaan met een kanon op muggen schieten.…

Ik wandel op een bospad trap op een tak krak ik schrik wanhopig ontwend aan natuur.…

wie hier heeft gewoond kan beamen dat tussen deze muren en helder schone ramen een dag langer leek te duren dan vierentwintig uren rozengeur en maneschijn alleen bestond bij onze buren…

Morgen is misschien de beste tijd gisteren en vandaag te vroeg met dromen vergroeid te raken op zachte kussens in de geurigste contouren weg te duiken, gedachtenvleugels , achter gespiegelde horizonnen van twijfels zichzelf te moeten onderscheiden, pijn in de wiekslag van hoop te verdwijnen, groen in een malse ademteug laten ontluiken…

" Wees nederig zoals een boom wiens takken omlaag hangen door de zware vruchtenlast. Het is juist de dorre boom die hoog uitsteekt In lege grootspraak "…

Verdriet wie heeft het niet hoe vaak heb je dat hoe lang hoort verdriet Verdriet om iemand die er niet meer bij is iemand die er nog hoort te zijn hoe lang blijft dat gemis Verdriet allemaal vragen die er zijn niemand kan ze beantwoorden wel diegene met dezelfde pijn Verdriet je moet het ergens een plek geven voor je liefhebbenden…

Ik weet het zijn moeilijke tijden. Je zoekt naar wat vrijheid, maar het is er niet. Dus zoek je naar wat innerlijke inspiratie, maar je innerlijk hoort je niet. Geef niet op in de liefde. Het kan vaak werken voor lang. Want iedereen is vaak eenzaam en iedereen is vaak bang. Geef niet op te dromen. Ze helpen je door een moeilijke tijd.…

Wie zijn neus schendt, schendt zijn aangezicht. Kun je nagaan hoeveel neuzen geschonden zijn in het kabinet. Want: heb je er ooit iemand zien lopen met een ongeschonden neus?…

Stilte, het is een schaarse aangelegenheid Liefst hebben we wat geluid om ons heen Zonder t.v. en radio voelen we ons alleen De t.v. verdrijft vaak onze eenzaamheid. In stilte kunnen we luisteren naar God Eens nadenken over de zin van ons leven Dat door God, onze Heer ons is gegeven Hij die begaan is met ons aller levenslot. In stilte…

Die met verblindend licht Het duister splijt in Gelijke delen en Ons het licht uitdeelt Ons deelgenoot maakt Van het eeuwig vergezicht…

wazig staart leegte mij aan woorden die er eerder uitrolden vanzelfsprekend haast blijven nu uit als in sluier gehuld dwaal ik in een voor mij maar al te bekende wereld waar ik al eerder huisde ook al reikt het zicht niet ver voelt het herkenbaar en vertrouwd alleen woorden ontbreken nog…

Ik roek oe, jazeker voorjaar hangt in de lucht En hoor de vogels, ook zij winden zich op, zij fluiten Afrikaanse liedjes en stampen de vorst terug in de grond Het komt nu rap, het duurt niet lang, voor stampers melig stuiven gaan en duiven koeren "roekoe, roekoe, rokjesdag komt dr aan."…

nadat ze onrustig geslapen had, werd ze wakker en zag een heerlijke kop dampende koffie voor zich staan. ze nam een flinke teug en….. ze kromp ineen ze kromp en bleef krimpen tot ze nog kleiner dan klein duimpje…. Aha sprak het konijn dat plotseling naast haar stond hoogmoed komt ten val wij zien mensen graag krimpen die…

Het best ben ik, Als sidekick. Om u te foppen, Dan de bal erin te koppen Dan ben ik niet te stoppen. In ieder geval, Niet de man, maar de bal.…

winterochtend vroeg de eendjes zwemmen over niet in hun eentje…

Midden in het koor zingt ze haar prachtige aria zoals Bach het wil de kerk is vol en muisstil zo schenkt zij haar hart en ziel…

Gedachten verschijnen als hoge muren, die ons omringen in de nacht. Opinies openen enge poorten, die ons zicht vernauwen. Oordelen dringen een gevoel op, van machteloze macht. Plotseling hoor ik de schoonheid, van de stilte. Ineens zie ik mijn gedachten wijken. Muren vallen geluidloos om. Een poortloze deur valt in het slot. Oordelen…

Selma, snoepje van me, wat smaak je ineens zuur, ineens ben je weer ver weg als een zwart gat en is de leegte onverdraaglijk eenzaam als een graf. Kan ik als astronaut je gedaante nog bereiken of kan ik beter met seances het contact herstellen? Kwam je nog één keer voorbij en is het nu over en uit, zoals de botte walkietalkietaal gebiedt?…

In een woestijn van zon, dicht langs de zee staan de platanen in een brede allee; dorstige herten, plotseling betoverd en in hun ren naar ’t water star gebleven, het groene lichaam wit gevlekt, hoornen geloverd, het wit gewei breed opgeheven. Langs lopend, te gezond, te naakt en door een lichte wijn in een soort droom bewegend, besef ik plotseling…

jij bent ondeugend nog niet afgevlakt maar heerlijk transparant laat mij vol liefde schaduwen ook in je donkere kant glinstert warm in weerkaatsing van het hemels licht de jongste schepping straalt op je al paradijselijk gezicht maar als je ogen donkeren in het aanschijn van de hel rommelt donder flits de bliksem snel en…

Het oude rijtuig waarmee onze koning, Elk jaar een ritje maakt op Prinsjesdag, Wordt opgelapt voor een geheim bedrag, Want hij betaalt het zelf van z’n beloning. En als het ding uiteindelijk weer rijdt, Is Rutte vast het bonnetje al kwijt.…

In 't Groningse Noordlaren Krijgt men ras grijze haren Van 't vogeltje de roeker Een ongewenst bezoeker Hij gaat 's nachts flink tekeer Het is echt niet leuk meer Geen mens die er nog slaapt En heel het dorp gaapt Wijs heeft men nu besloten Er wordt nog niet geschoten Eerst gaat een ambtenaar Op cursus met zowaar Een heuse roekentoeter…

We kunnen er niet omheen. de wereld verdient de nieuwste uitgave, ook voor gekroonde narren in hun camouflage ondergoed die zich moeiteloos lijken te herklonen, raven die zichzelf strikken in een monotoon zelfbejag niet voor mens en dier van zuurstofrijk bloed de allerlaatste tonen in een verworven woordenschat gestoken door de schoonheid…

Wonderlijk, de geboorte van een kind Een nieuw leven is gekomen Het kind van onze dromen Met veel blijdschap en liefde bemind. Een kindje, zo mooi, klein en teer. Zo gaaf en zo lief Onze harte dief Ontvangen van God onze Heer. Een kindje ons toevertrouwd Uit liefde geboren Mag bij ons behoren Als onze liefste schattebout. God, de Schepper…