Alle inzendingen over getint

Der zotheid lust Mengt zich getergd Vanachter katheder Met kwaaie kop Dogmatisch dragonder Stotterend prevelend Met kromme tenen Nochtans onvervaard In het polemisch Hoogdravend daverend Controversieel getint Vroedvaer debat Vraagt gunsten aan Houders van aandelen, Heren van heemraad En banken van lening Op spillebenen…

Ik weet nog dat ik je voor het eerst zag je stond met je blonde haren in de wind je lieve stem vanaf het gras je huid door de zomer getint Nooit werd iemand zo door mij bemind Ik heb al pijn in mijn buik, weet al wat er komen gaat Ik vrees het moment dat ik jou gedag moet zeggen en alleen in mijn bed mijn tranen de vrije loop laat.…

Ook mijn schaduw is verdwenen opgegaan in het eeuwige licht het is de lieve lieve lente die alles overwint en ja ja de eeuwige diepe diepe lust waar het waarschijnlijk opnieuw mee begint Het wordt groener en groener in jouw ogen o zo vol met lust gevulde wind dit wilde kind ik zo wild en gek van dat in de wind getinte kind wild van jou…

ik zwem in het water en roep je woordeloos aan zie mij eens, in deze vrijheid ik verword hier tot een muze van jouw dromerig bestaan spreek niet over later dan ben ik weg uit jouw tijd maar nu drijf ik op rimpels water, lichtblauw getint alsof de hemel mijn glimlach bemint ja, ik ben ik, ik voel me bevrijd als ik terugkeer naar het stenig…

Vuur van de nacht verdwijnt in de morgen argusogen openen haar dageraad getinte vleugels verbergen zorgen wanneer zij haar kleuren langzaam openslaat Schoonheid is niet langer meer verborgen verblinden zelfs openlijk getoonde haat hoog in de lucht weet zij zich geborgen al blijft zij immer de vlinder van de straat Eindelijk zwevend in zachtere…

mensenziel u zoudt haast gaan denken is leven slechts zwarte inkt: het vergaren van zorgen ik vertel u van schoonheid van vragende tastende vingers de weelde van ingetogen blijheid kent u milde dragende ogen van geleefde ouderdom bent u ooit door een eerste lach van een klein kind verleid ja, zoals u ziet schrijf ik ook wel groen getint…

In zijn zwarte Golf GTI Zit hij onderuitgezakt Achter de getinte ramen Zijn billen trillen door het geronk Van de dubbele uitlaat Of komt het door de boxen Die hem zo lekker laten stuiteren In een wolk van geluid?…

Voor achtergrond en context verwijs ik den lezer graag naar het satirisch-ironisch c.q. quasi politiek-realistisch klimatologisch getint hekeldicht, het meest recente snelsonnet van Jan Woordenaar Bontje van 21 augustus jongstleden, incl. de waslijst aan reacties (minstens 20!)…

Zweven op een roze wolk geeft geen onweer in gedachten grijs en grauw als regendruppels schrijf jij letters in blauw glas van een geel getinte toekomst mistig, wazig en onbeschadigd zul jij nooit échte liefde proeven als zilver goud wordt en ik jou lees voelt mijn lichaam de ijzige kou van een beschadigd hart waar rood door blauwe…

Haar haar als zeil bollend in de wind in bruisend sop en schuim gewassen, de blouse fris getint stuwt haar scheepje van het rankste soort in schuimend kielzog van een tocht die maalt langs sterren, ongetemd als hinden blind voor hun bestaan, ongeremd tussen kop en staart bereiken we de schaduwkant van ons en een bekende maan.…

bedankje voor een kleinigheid mensen zijn hun gevoel van netheid nog niet verloren, of helemaal kwijt Dat kaartje, dat bloemetje dat schouderklopje wat je kreeg,’t gebeurt maar ’t moet me van ’t hart ik moet ’t echt wel even kwijt als ik ’t nieuws beluister dat doe ik al een tijd,is telkens weer, datgene wat ik hoor, de daders zijn getint…

dagelijkse sterven in haar geen kennis van ouderdomssentiment gewoon met de stenen in haar buik kunnen hinkelblokken kunnen stoepkrijten de regenboog nabij gekleurd zij is de vrouw zonder kind gehuwd met duister en schemering gescheiden van vader van moeder van het lichtgevend leven ik ben de vrouw van gebroken woorden met het gezicht pastel getint…

het leven leunt en zwarte jassen slamt alsof woorden begaanbaar zijn tijdens het sterven het is mooi, antwoord ik en kijk naar haar smalle schaduw, zachtmoedig in de deuropening ze weet het zelf niet hoe het licht over haar heen valt en uiteenspat in duizend kleine, witte vogels die allen over een zon dromen, over thuis en licht getinte…

Mijn uitzicht is blauw, vergevings- gezind het blauwsel waarmee de wolken nog witter zijn getint om wolliger te lijken, waarmee ik het weinig in mijn ligtuin mee omhul als liefdevolle vriend..…

Op zomaar ‘n grijze, doordeweekse dag omfloerst de mist de hoge beukenboom en houdt de bont-getinte bladerdroom gevangen in haar hand met mild gezag. Voorzichtig maakt een zonnestraal gewag van licht en warmte die de levensstroom in tak en wortel stuwen, zonder schroom: dan straalt de tooi die eerst in nevel lag.…

Gedownloade muziekjes of illustratief video-materiaal; zijn soms dat beetje extra uit een persoonlijk getint verhaal. Echter brengen deze geduimde wegen, die van ons de goedkeuring verkregen, echte vriendschap binnen in de huiselijke kring?…

Als doorzichtige tule over weiden Bestrooid met stralen blinkend goud Komt vanaf ‘t water zich verbreiden Vult met zilverstralen ’t schemerwoud Drapeert in plooien verre landerijen Golvend op een zachte koele wind Terwijl in bos eerste blaadjes zich vlijen In warme herfstkleuren reeds getint Overdekt door blauwe hemelboog Waarlangs de witte…

of hangt aan mij dan ook niet die geur als een dubbele moraal van anders of niet gelijk getint van afwijzing zonder enige uitzondering in eigen hoofd wordt uitgeprint?…

mijn grote lijf droeg klein jouw leven, beschut dacht ik- ik wilde het je geven de zekerheid van moeder zijn met liefde kocht ik, langs mijn uitgezette lijn de hemdjes, truitjes, zacht getint en fijn om nu alvast, te laten voelen hoe ik “straks voor jou zal zijn” ik was nog lang niet klaar toen vruchtwater besloot vooruit te vloeien…

stijg ik dromend op in het wazig visioen, dat zich ontrolt onder je waterig penceel … Wijl de opgaande zon verblindend glanst in het schilderspalet dat je ponsend beroert, tekent de hoekige donjon zich stilaan af in je ardeense landschap dat me vervoert … Van de muur van het kerkhof, in grijze moëlon, weerhoud je de wingerd, wildrood getint…

mijn eigen fantasie girl is mooi en sexy, charmant, aardig en een beetje getint. tegenwoordig lopen meisjes van 15 te showen met jongens en hebben al een kind. dan denk ik bij mezelf: meisje doe je ogen open en kijk waar je mee bezig bent. op een dag leerde m'n vader me: elke jongen kan een baby maken alleen een echte man kan ze opvoeden.…

Pinokkio hing houterig in de kramen Bomvol met allerhande souveniertjes Die wij, op hoop van zegen zijnde Kniertjes, Maar wat graag voor de kinderen meenamen We keken door getinte brillenglazen En knepen onze oogleden tot kiertjes Omdat het zout als bijterige miertjes Op onze arme oogbollen bleef azen Pisa vormde een schril contrast met…

door de kou heen bijten Morgen ga ik mijn kast induiken Zomertopjes in een koffer smijten Zacht zonnetje lief ik kom eraan Ik ga me heerlijk aan je warmen Op een ligbedje genieten chillen Je stralen vol van licht omarmen Zacht zonnetje lief ik kom eraan Je mag mijn natte lichaam drogen Kleur mijn huid maar mooi bruin Zodat ik weer mooi getint…

Cyclus van patronen richtingen van de wind soms zijn het sjablonen meestal iets wat ik niet vind Het Oosten, daar waar het begint Het Zuiden, mijn innerlijk kind Het Westen, wat ik ervan vind Het Noorden, van ervaringen getint Het wiel draait rond, kent vele vormen van diepe stilte tot felle stormen Elke keer een stuk gerijpt tot het…

glas in lood opgehangen tegenover het ingelijste bos, dat romantiek ademt van een zomer de glazen Christus in velden verdeeld kijkt neer op de volmaakte mens zonder ledematen: de torso van een man zo toont een bescheiden deel ik aanschouw de gekruisigde zijn borst deels ontbloot opdat ik zijn hart maar zie door een schaduwrijk getint…

De grond is verhit de zon verzengend heet druppels op gloeiend heet getinte huid geen water maar zoutig zweet. Loom wordt elke stap gezet natte tong over gebarsten lippen moeder aarde kreunt, krijgt het te verduren verlangend naar de koelte van witte wolkenmuren.…

mijn ziel is bijna al een leven lang zacht droevig gestemd de kleur van vele dagen schijnt herfstachtig getint ben deels geremd, onderkoeld ben ik zo vroeg uitgebloeid en is het enkel voor mij bedoeld wil dan vluchten ver van het heden of in de schaduw van het verleden het lijkt wel of mijn aard is gezonken in diepe…

De zin van rouw, de ranken van de stadsmuur gerukt, verdwenen als stil silhouet op een altaar van pulserend licht, alsof er voor het laatst een bruin getinte engel is gezien, zijn de rijpste druiven geplukt, op de flanken van een herfstgedicht.…

Een buitenkant die graag het anders getinte innerlijke leven met een schijn afplakt, dat het in werkelijkheid minder gelukkig is dan waarin het zichtbaar lijkt ingepakt. Wie lacht er niet vaak weg datgene wat ook bevrijden kan. Dat onder de oppervlakte voor het grijpen ligt tot de ontplooiing van de werkelijke vrouw of man.…

Niet hagelblank, lichtblond en blauwe ogen Niet wit genoeg, waardoor ze je niet mogen Al is 't geen zwart, 't is koffiebruin liqueur Van 't zogenaamde superieure ras Moet ik de eerste man nog op zien staan Die zegt 'ik ben noch wit noch blank geboren' Wist hij van babyfoto's niet tevoren Hoe donker z'n getinte…