Alle inzendingen over overdrijven

sorteren en illusies uit onbevangen dromen wakker te schudden nee, ik hou mijn drommen binnenskamers binnen de kaders van de maangoden en het sterrenstof dat neerdaalt op de vensterbank als na een wervelwind van burgerfatsoen nee, ik sleep de hekken om het net te sluiten verblind door ingesleten tegenlicht - bijna koperkleurig, zonder overdrijven…

slagzin aan de horizon een paraplu van dromen houdt verwaaide bladeren van de taal niet tegen, een woord een uitvlucht, verdwenen over de paginarand, vanuit het eerste teken, refrein op de rug van elk beschreven blad of wat de versnipper bak niet vrat de vlucht die iedere schrijver kent in zovele kunstgrepen, elk thema neigt naar overdrijving…

Ik ben een wolk Jij bent de zon Die mij doorklieft Ik ben verliefd De warmte die ik Soms met vochtige ogen In jouw hart lees Valt met geen pen te beschrijven Met geen potlood, met geen viltstift… Geen… ach laat ik stoppen met zoeken naar woorden Ik wil gewoon niet overdrijven… Woorden die in de buurt zouden komen Zijn als druppels op…

Zie hoe ik verlang naar alwat groeit en bloeit en mij boomomzoomd in myriaden lianen hult in het panopticum van het uitspansel als gigantische kameleon in kaleidoscopisch woekerende kleurenpracht o ware het de kosmische Iris zelve, regenboog die nederdaalt in lauw spiegelende droppels ochtenddauw en Orpheus' stem…

Dan is het antwoord heel beslist: "Zonder deze odyssee, waarin dichters wel eens overdrijven, naar ethiek en geest de pennen blijven slijpen, de taal en teken in hun voortgang te laten weken, in het onbewuste te laten rijpen, maar op het juiste uur geoogst, tijd en dood kan overstijgen, een immense reis intens beleefd, blijft het een…

oerbron van het leven moederoog van de witte zon tegen de vernietigende stralen van de zon koester ik geen wrok meer nadat de twee zwarte raven neergezegen met een hoed op m'n hoofd laat ik me ontroeren in het groene landschap met de toren en de koeien wanneer de donkere wolken straffeloos overdrijven; aan komt stormen boven de korenvelden…

Als kind droeg ik het liefst mijn voetbalbroekje Een witte van katoen Moeder had dan altijd hetzelfde verzoekje Een pleziertje dat ik haar bijna nooit zou doen Maak je nu niet weer meteen zo vies Probeer een dagje schoon te blijven Ik dacht dan altijd maak je maar geen illusies een héle dag, je kunt het ook overdrijven Ik wilde dat…

Maar als wij sterven ergens in een overgestroomd Venetië, want onze angst is te vroeg te moeten, te vroeg te zullen sterven ( zelfs mijn opa had daar last van ) dan zal ik vervloeien tot geurige was ( kalmerende lavendel ) je beschermen met een waas van vlezigheid ( poëtische overdrijving ) al ben ik onmachtig ( zie je wel ) en als wij…

Zal het overdrijven? Wat zal het met ons doen? Ik weet al diep van binnen, de stap is niet te vermijden En ik spreek voor ons beiden Weten we waar we aan beginnen? De spanning zal alleen maar stijgen, tot een kookpunt wordt bereikt. Iets wat onvermijdelijk lijkt, is mijn relatie aan het bedreigen Wat niet weet, wat niet deert.…

Waarom moet een mens per sé overdrijven? Je zinnen staan flink te fonkelen... Je wil apart doen, maar je Hollands hikt - een strakgetrokken telegram. Zullen we de telex ook maar opwarmen? Waarom moet een mens krampachtig doen? Rijm omzeil je, je kiest verwanten. Heb je een afkeer van klank?…

O, lezer, u bent ronduit geniaal ! Uw smaak is hoogontwikkeld en esthetisch, uw lezenslust verdient de term poëtisch, kortom, u heeft een groots gevoel voor taal. U dient nu (in het nieuwsfeit fraai te zien) dit vers wél te belonen met een tien....…

Hun godgeklaagde situatie heb ik - zonder overdrijving, maar wel met enige dichterlijke vrijheid - als een hel beschouwd waar iedere (kogel- bom- of raket-) inslag kan zorgen voor een "bijna-dood ervaring"...…

Hoe kan je dit jaar het beste omschrijven Zonder somberheid, zwartgalligheid en te overdrijven. We doen alles met de gepaste afstand Voor de meest kwetsbaren in ons land. Dit is het jaar van digitaal shoppen en winkelstraten niet te druk Mondkapjes ja/nee, hoesten in je elle boog en was je handen stuk.…

(voor Joost Zwagerman) Na eenenvijftig jaren ging je overstag en zette je een punt achter je schrijven, nooit meer toon je ons die uitbundige lach, zul je ons nog meevoeren in je overdrijven.…

de valse gewoonte te overdrijven... Cleopatra in een felgestipte zetel ze speelt met de slang in haar nek. Ik lieg tot je steigert tot ik zeg: 'Jij bent de volste vervulling van mijn wensdroom.' Dan drijven jouw tanden in een glimlach die een kus vraagt en sla je me tot ridder der meligheid.…

Je moet de boel niet willen overdrijven, want daarvoor is het sop de kool niet waard. Hoewel, ’t geheel hoort langer te beklijven dan de moderne luchthap-welkomskus.…