Alle inzendingen over spar

de dagen zullen zich niet hertellen daarvoor ontbreekt het aan jaren   we zouden elkaar nog vertellen welk verleden we konden sparen   dan is het moment reeds daar en zijn we ontdaan van onze last   door spijt is alles vloeibaar herinnering vervlogen op de tast   de laatste droom doodgebloed nu lopen we uit de pas   is toekomst voorgoed…

Liever dan een vis die in een goudzee zwemt, liever dan een vogel die geen sparen kent, liever dan een freule, Tineke van Heule, Tineke ons maartje in zijn hemd. Tineke van Heule, mijn minneke, op u staat mijn zoetste zinneke, u lust ik, u kust' ik, op uw harteke bouw en rust ik.…

De boog naar zonde gespannen verdichten zich nakende eeuwen; ik zal de roede niet sparen, ons wachten de lust en het weten.…

Ergens in het winterse duister der ruige Lage Landen warmt een knapperend houtvuur de gerieflijke aarden hut van een gezellige stoere Germaan hoopvol kijkt het hele gezin naar de kleine spar die trots glimt in het kleine vertrek waar licht kringelt en schaduw danst de frisse groene takken beloven voorspoed en vruchtbaarheid voor het…

was al sleets geworden door een spectaculair gebeuren dat tot in den treure al was uitgemolken door ieder wat in de wereld plaats vond raakte familie en bekenden in overleg en om raad om dan simpel de orde van de dag te volgen ik had uit vele decennia slechts een handvol goede jaren maar weet ik ben nog steeds driftig aan het sparen…

nog steeds laat ik me door verdriet verblinden verbeeld ik me dat jij mijn naam nog roept het lukt me niet, ik kan je niet uit handen geven ik wil de sneeuw bewaren; besef dat het niet kan mijn hart schreeuwt nog om jou, terwijl mijn zinnen beven ik wil nog liefde geven, ik wil nog ‘houden van’ ik wil op wolken varen ik wil het zonlicht sparen…

Ik kwam net uit de Albert Heijn En werd aangevallen door een MINI Terrorist Voor dat ik het in de gaten had kwamen ze achter het hek vandaan En de rode zakjes werden uit m'n handen gegrist Maar het is ook niet normaal Om je verzameling te completeren Moet je boodschappen voor Corneel, Joris, Piet en Jan modaal Sparen is leuk maar…

mijn voorspiegel kijkt bedenkelijk dit zal geen dag worden om lang de adem te sparen, het lachen is al lang vergaan nu het lijf zich om gepijnigde botten wikkelt in een door blindheid omlijst landschap mijn ik vraagt aan de spiegel wat hier de bedoeling van is, of elke voorzet doel moet treffen, zoals geestverwarring zonder spraak…

Een taart met slagroom wil ze niet ze wilt de weegschaal sparen een boekenbon, muziek, juwelen zal haar zelfs bezwaren.. Maar morgen is het Moederdag wat moet ik haar dan geven? Ik denk dat ik haar gewoon bedank voor een heel goed leven!…

Ach jongetje lief, spaar toch je kracht, ’t Was zo makkelijk om je te vloeren. Vandaag moet ik mijn wonden likken maar mijn tong is raspig en beslagen. Het is zo bitter maar ik moet slikken, Kan ik ooit nog dat rotbeest verjagen ?…

Blijf je krachten sparen, want het wordt nog veel zwaarder. Nu voel je de pijn, geluk komt met de jaren. Er zitten zeeën van tijd tussen de weeën verspreid. Ik steun je, we voeren met z'n tweeën de strijd. Denk aan onze liefde, sterk en eindeloos. Denk aan het moment dat je samen met mij koos voor het allermooiste meisje op de aarde.…

morgen ben ik anders morgen ben ik weer je vriend morgen zal ik stralen mijn beste vriend morgen zal ik een lach voor je sparen ik zal morgen,een nieuwe morgen maken als jij dat wil dan doe ik dat ook zolang je mij niet kwijtraakt zal ik morgen morgen voor je maken zolang jij maar beseft,dat ik morgen niet hetzelfde als gisteren ben…

Spaar je hond van angst of pijn. Maak hem duidelijk wat mag. 't Hoort een proper beest te zijn. Borstel hem dus elke dag. Leer hem in zijn hondenleven niet om jou alleen te geven. Gun hem ook eens een plezier. 't Is en blijft jouw troeteldier. Geeft hem vanaf kleins af aan hondenvoer en restjes brood.…

. ---------------------------------------------- Je vindt het leuk om winkeltje te spelen, Dus spaar je winkelspullen in het klein, Je moeder koopt zich arm bij Albert Heijn, Dan blijken plots jouw winkels luchtkastelen. Ik constateer, en concludeer dan fijntjes: Men let bij Albert Heijn niet op de kleintjes.…

Bij goed Onderhoud kan men nog iets sparen van De goede eigenschappen die het huis Ook bezit. Het huis een symbiose van de zielen; Geesten verbonden in een lichamelijke Echt; kent de vruchten van verdriet en Feesten die niet altijd geschapen zijn Voor gefundeerd recht.…

Wat beter is: Als beiden denkwerk doen ontmoeten ze elkaar halverwege en sparen ze tijd en energie om lang en intensief allerlei spelletjes uit te proberen in het bed van hun gedachten vooraleer doodvermoeid verstrengeld in elkaars dromen in te slapen.…

mij deden groeien hoor je stem die winter schreef nog is de oogst gekleurd in samen binnenhalen vruchten zijn gekeurd op houdbaarheid en in ons hart voor noodgevallen weggezet in eeuwigheid een strenge kou kan alles openbreken maar geen vorst zal ooit de liefde gaan bevriezen die wij de afgelopen jaren samen hebben kunnen sparen…

heb je weer ontmoet in video gaf jij met warmte en vol liefde weer je groet je ogen raakten ik proefde in herinnering je smaken het deed me goed maar miste je slankevingerhanden die tijdloos door mijn haren kamden de kerkklok waarvan het luiden was gestopt om uren voor ons op te sparen we hemelden zo godvergetenlang en landden…

je bloost een glimlach en je ogen dansen in een menuet gespeeld door altviool en kansen je bent muziek waarvan ik meer geniet dan zuiver auditief en smaak je zoete tonen ik strijk niet het gewone maar streel een mooi akkoord met vingers die de snaren en de huid niet zullen sparen ik heb gewacht tot toeval mee gaat spelen om mij de…

mijn ogen lachen handen zijn open ik ben klaar om naar jou te vliegen te landen op het heerlijke groen van ontvangen na een nooit gestild verlangen niemand heeft de regie het decor is kleurrijk onervaren zonder emoties te sparen nog spelen we het kinderlijk volwassen zijn dat intens plezier voelen wij in het leven hier zo…

Verschaf mij een monument zonder gemeengoed te sparen broze geeltjes, groefpilaren ranke torens, ornament. Verkoop mij een monument laat de wandelgangen varen veeg die handel met bezwaren onder panden: fundament. Ader marmer als het ware opdat gans de aard dement langs vergane glorie rent.…

de dood ging aarzelend akkoord ik vroeg hem om als metafoor te dienen voor al het onvermijdelijke je weet, zo sprak hij er is ook voor jou een eindig onverbiddelijk lot dus droog nu maar je tranen spaar ze ook niet voor verdriet over ongewilde manco's in je leven door 't onontkoombaar voorbeeld in je jeugd of later nog of door je onverbeterlijke…

Ik weet wel dat ik op moet staan om niet te blijven liggen weemoedig staar ik naar de einder golven met witte kruinen vertellen een verhaal maar het spookt zo in mijn hoofd Ik spaar de tijd in ongebruikte kamers ik zit daar uren lang maar het vallen van de noten maakt me zo klein van binnen hij staat vaak boven aan de trap de man zonder…

Op een dag -voor hem geen fijne- moest hij voor de Heer verschijnen; en toen bleek dat hij met sparen een miljoen wist te vergaren. Neven, nichten, nooit gezien dachten ~als de rouwdienst klaar is gaan we mee naar de notaris~. Maar wat kregen ze een schok: daar zat thuishulp Truus van Strien pront in haar positierok.…

In een abri kan je schuilen voor het gieren van de wind als de wolven in me huilen dan spaar ik kraai noch kind Maar morgen gaat het beter vast dan bied ik u mijn schouder aan, verlos ik u van zware last en droog ik elke traan. Doch heden ben ik misantroop, ik worstel met mijn geesten.…

Naar eigen binnenzeeën staren Waar witte meeuwen weg van zilte zichzelf vermakend in de stilte Zich achter zijn genezing scharen Voor overweldiging hem sparen In heisa, licht, geluid, bombarie Is hij een soort van mijnkanarie!…

God spaar' U lang voor ons Prinses! Hij kroont U met zijn zegen U, Uwe Moeder en den Prins Klinken jubelzangen tegen! En wat de toekomst brengen moog' Ons Neerlands volk blijft trouwe! Gij zijt van ons, Gij zijt van ons Juliana van Nassouwe!…

Laten wij nog eenmaal de kamer wit maken nog eenmaal de totaal witte kamer, jij, ik dit zal geen tijd sparen, maar nog eenmaal de kamer wit maken, nu, nooit meer later en dat wij dan bijna het volmaakte napraten alsof het gedrukt staat, witter dan leesbaar dus nog eenmaal die kamer, de voor altijd totale zoals wij er lagen, liggen, liggen…

van wensen en verwachten in beheerst smachten naar ben gestopt met roken voel het in al mijn knoken op chaotische dagen steeds maar op zoek naar wat essentieel lijkt te ontbreken aan een goed humeur dacht lang de koning te zijn met sigaret tegen onvervuld verlangen dat te lang blijft hangen nu is er alleen leegte die ik spaar…

je vingers verglijden in een constante stroom van stukjes lijden een enkeling glinsterde positief vlaagde speels in de wind het blonde van een kind een constante trits boodschapte zwaartekrachtmoedig altijd inwisselbaar en diepbedroevend jouw handen hebben teveel leven gegeven in de afgelopen jaren zonder eigen energie te sparen…