Alle inzendingen over van

wakker worden is geen probleem, Als je pen voldoende nat is en het schilderij zichzelf schetst. Slapen gaan is geen probleem, Als je voldaan terug kan keren en wederom een oorlog hebt gewonnen Alleen daar tussenin, Lui-, of verliefdheid? Kies maar, en ik ontken het.…

Zeg ben jij niet de vrouw van man van kind van zus of broer van die of die vertel eens wie ben je wie buiten elke andere categorie dat opgelegde rollenpatroon doet pijn want er is niemand die je echt kent als jij jezelf niet kunt zijn…

Schoonheid ademt grootsheid En smeekt mijn blik weg Van velden leeg en wijd Totdat ik in amen kijk De stilte spant zich als een boog Een zucht snijdt als zonde Door deze holle monoloog Een trein, een dag, een wonder…

Zij striemden met hun woorden, de wond doet soms nog pijn. 'k Probeer het te vergeven, vergeten blijkt nog moeilijker te zijn. Zij striemden door te zwijgen, een klankbord zo gemist. 'k Probeer het te vergeven, Ik wou dat ik het niet meer wist. Zij striemden in onwetendheid, een oordeel snel geveld. 'k Probeer het te vergeven. Vergeten…

Na het vonnis ‘kanker’ Werd het een gevecht op leven en dood Lichaamsdelen,kwaliteit van leven,trots, ambitie, zekerheden, idealen, zelfs mantelzorgers werden geofferd Op de positieve uitslag volgde geen applaus, maar; gehavend in een nieuwe strijd: Heden, verleden en toekomst; nooit meer hetzelfde Vol dankbaarheid, pijn en onvermogen…

-Reclameboodschap- De Tikker-navigatie voor onderweg Gebruik: Stel eenvoudig uw persoonlijke reisplan in; vertrekpunt, tussenstop, bestemming Bij wijziging van de plannen is de bestemming eenvoudig te wijzigen Desgewenst kan gezocht worden naar een ‘nuttige plaats dichtbij’ bij hinder onderweg: kies omleiding bij storing: ‘vraag…

Het vuur in hem Staat op punt van doven Sintels her en der Liggen triestig na te stoven Vonken onder as verborgen Wachten op zijn levenslucht Om opnieuw te kunnen branden In torenhoge vlucht Anderen vaak gekoesterd In de hitte van zijn haard Het eigen vuur nooit opgerakeld Is het schemer dat hem aanstaart Als duisternis gaat heersen…

Iedere dag de meimaand door Moest ik 's avonds binnenblijven Dan baden wij de Rozenkrans Met geknielde lijven Moeder bad gedragen voor De vele 'Wees Gegroeten' En 'Onze Vaders' tussendoor Alsof we moesten boeten Menige zucht is door mijn kinderziel geslaakt Terwijl dit alles me stierlijk verveelde Volgens mij had God veel liever gezien…

zoals een zonnestraal de ochtend inluidt tussen de gordijnen door en een merel zich uitleeft op een tak wanneer je wakker op de wekker tuurt en je je realiseert dat het nog vroeg is en nog een uurtje kan slapen als je hart weer eens een sprongetje maakt bij de aanblik van haar, haar glimlach die je zo raakt de stilte in het schrijven…

Leven zonder liefde, is leven met verdriet. Leven zonder liefde, is het leven niet. Waarom moet ik steeds zo knokken, en waarom steeds die pijn, alles om bij jou te zijn. Waar gaat onze liefde heen? Leven zonder liefde, is leven met verdriet. Leven zonder liefde, is het leven niet. Leven zonder liefde, is leven zonder jou.…

De staat wil arme sloebers bijstand geven, Maar wel wordt deze steun meteen gestaakt Als men bij de loketten amok maakt; Alleen - waar moet zo'n sloeber dan van leven? Of kan hij dan bij een loket terecht Voor bijstand voor wie bijstand is ontzegd?…

In die stille maand november Alles kaal, dor en leeg Sta ik in een verlaten steeg Geen gedender. De regen spat op mijn gezicht Op de kalen bomen Ik hoor het water stromen Doe mijn ogen dicht. Ik sta aan de grond genageld Ben bevroren van binnen Sta te verzinnen Dat het hagelt. In mijn hoofd giert de pijn De stenen op mijn gelaat Pijn die…

Omgeven door zalige warmte Genietend in een veilig cocon Hoor je gedempte geluiden Buiten die zachte, vochtige bron Ineens is er gestage druk Verharden zich de weke wanden Langzaam word je weggeleid Van wat jou lang zo teder omspande Een ruimte die te nauw is Perst je lichaam pijnlijk samen Weg is het ontspannen gevoel Waar angst en schrik…

ze spelen het spel van de zon en de maan wijzen alle vierentwintig het klokje rond om beurten breken ze de kring en laten zich gaan totdat het weer tijd is voor de morgenstond…

In je ogen zag ik een liefdevolle zee Uit je mond kwamen hemelse woorden Waren er maar meer mensen die dat hoorde Nu ben je weg, waarom nam je me niet mee? Ik heb geen idee hoe het met je gaat Ben je ziek of nog in leven? Was je maar thuis gebleven, Ik hoop dat je dadelijk weer voor me staat We moeten allebei niet bang zijn voor gevaar…

Nooit zal ik aan jullie wennen Jullie weten niet wie ik ben Of wat ik ben Jullie willen me niet kennen Zo voelt het als jullie tegen me praten Ik voel me alleen en klein Jullie hebben me verlaten Ik heb er genoeg van om alleen te zijn Ik ben niet sterk genoeg om op te bloeien Tot een sterk persoon uit te groeien Het zal mijn tijd nog wel…

Net als toen bij die spot voor Diamant Gebruikten hongerige binnendringers Met gulzigheid hun hebberige vingers En ging de vette buit van hand tot hand Maar was het toen slechts woensdagmiddag open Nu kun je elke dág naar binnen lopen…

langzaam open ik mijn ogen, en kijk naar haar. soms komt ze sprankelend voorbij gevlogen, soms is ze triest en zwaar. langzaam open ik mijn ogen en lach, ja, lach naar haar, mijn nieuwe dag. want valt ze tegen dan denk ik maar, er zitten er toch 365 in een jaar.…

Geen zuchtje ontsnapt zijn bleek geraamte wit drukt zwaar op z'n schouders Diep geworteld hoopt hij op een warme bries die hem weer laat opbloeien…

de kok mocht tijdens mijn afwezigheid mijn paard berijden maar (de schurk) bedonderde mij want hij deed dat met een korte ei…

De causses zijn hoog Haar erosie diep De rivier is daar vol en woest De keien hard De forellen in 't dartele water Ze blijven Ik kom en zal weer gaan Die beweging is echter zover uiteen In tijd Gemis van een stem Een heldere lach De wenkbrauwen gemaakt gefronst Het lukt je nauwelijks Het is een herinnering Nu ver weg Die afstand en…

weer, regeert de natuur met harde hand een grijze stroming breekt los in zweepslagen kraakt de glasheldere hemel in scherven vergruist het water tot ze zich schuimend overgeeft waart rond en rond tot de wind zijn adem staakt en nevels oplossen zodat verborgen licht weer openbaart…

Hoe te vergeten wanneer het licht terugkeert van zijn lange reis door de zwarte tijd. Zwart kan elegant, klassiek zijn warm is het niet In de kille kleur wordt liefde snel vergeten. Wat is er over zonder warmte op de lijven van de passerende menigte Zwart is lijden licht is vergeten zonder nog te weten wat te vergeten was…

Nog lig je voor mijn kachel zacht te spinnen, Nog hoor ik hoe je daar behaaglijk snort, Maar ach, een kattenleven is maar kort, Een feit, poes, waar wij allebei bij winnen: Eerst lever ik beschutting voor de kou En straks haal ik de warmte weer uit jou.…

Door de waarheid ingehaald Vertrekt ze naar het land der dromen Waar visioenen binnenkomen En haar dwaallicht vredig straalt Voorbij de aardse woestenij Raakt ze lucide sterren Ziet de kosmos opensperren Schouwt planeten van nabij Maakt het gewillig brein Haar eigen creaties Restrictieloze impressies Die werken als karmozijn…

Mijn vriendje is een muisje En hij woont bij mij in We kennen elkaar al jaren Al vanaf het eerste begin Hij is ook erg pienter En vindingrijk erbij De kaas weet hij te vinden Het lijkt wel toverij Als we ons vervelen Dan spelen we een spel Ik moet hem dan vangen Maar hij is veel te snel Soms droom ik wel eens Dat ik ook een muisje…

De winter komt en Friesland laat zich horen, Want nu het kwik gaat zakken komt meteen Daar het Elfstedencomité bijeen En ook Henk Kroes treedt officieel naar voren. Hij steekt zijn vinger plechtig in het water: Hij meet hoe dik het ijs zal worden later.…

De muren van het uitgeleefde huis Verbergen dat wat niet is uitgesproken Als inhoud van een stenen kluis Waarin verstikte kreten spoken Emoties druipen langs de wanden Een bloeddoorlopen oppervlak Waar diepe geheimen stranden Als stilte het gevoel weersprak De zwijgende muren splijten Door wat zij hebben opgedaan Aan pijn en zelfverwijten…

Voor E. du Perron Een heer die de straat afdaalt een heer die de straat opklimt twee heren die dalen en klimmen dat is de ene heer daalt en de andere heer klimt vlak vóór de winkel van Hinderickx en Winderickx vlak vóór de winkel van Hinderickx en Winderickx van de beroemde hoedenmakers treffen zij elkaar de ene heer neemt zijn hoge…

'Dag meisje op het strand, Wat een mooie bal heb je daar! Kom, geef me je hand, Dan krijg je van mij een ijsje' Samen lopen ze door het zand. 'Amy waar ben je mijn meisje?' Mamma gaat staan Zakt weer terug in het zand, Ze had Amy nooit verteld niet met vreemde mannen mee te gaan. Dag kindje op het strand!…