Alle inzendingen over van

wakker worden is geen probleem, Als je pen voldoende nat is en het schilderij zichzelf schetst. Slapen gaan is geen probleem, Als je voldaan terug kan keren en wederom een oorlog hebt gewonnen Alleen daar tussenin, Lui-, of verliefdheid? Kies maar, en ik ontken het.…

Zeg ben jij niet de vrouw van man van kind van zus of broer van die of die vertel eens wie ben je wie buiten elke andere categorie dat opgelegde rollenpatroon doet pijn want er is niemand die je echt kent als jij jezelf niet kunt zijn…

Schoonheid ademt grootsheid En smeekt mijn blik weg Van velden leeg en wijd Totdat ik in amen kijk De stilte spant zich als een boog Een zucht snijdt als zonde Door deze holle monoloog Een trein, een dag, een wonder…

Zij striemden met hun woorden, de wond doet soms nog pijn. 'k Probeer het te vergeven, vergeten blijkt nog moeilijker te zijn. Zij striemden door te zwijgen, een klankbord zo gemist. 'k Probeer het te vergeven, Ik wou dat ik het niet meer wist. Zij striemden in onwetendheid, een oordeel snel geveld. 'k Probeer het te vergeven. Vergeten…

Na het vonnis ‘kanker’ Werd het een gevecht op leven en dood Lichaamsdelen,kwaliteit van leven,trots, ambitie, zekerheden, idealen, zelfs mantelzorgers werden geofferd Op de positieve uitslag volgde geen applaus, maar; gehavend in een nieuwe strijd: Heden, verleden en toekomst; nooit meer hetzelfde Vol dankbaarheid, pijn en onvermogen…

-Reclameboodschap- De Tikker-navigatie voor onderweg Gebruik: Stel eenvoudig uw persoonlijke reisplan in; vertrekpunt, tussenstop, bestemming Bij wijziging van de plannen is de bestemming eenvoudig te wijzigen Desgewenst kan gezocht worden naar een ‘nuttige plaats dichtbij’ bij hinder onderweg: kies omleiding bij storing: ‘vraag…

Het nieuws dat dankzij Utrechts fabrikaat Er heel misschien een werkzame manier is Om iets te doen aan het coronavirus Dat SARS veroorzaakt, komt wellicht te laat Op tientallen terrasjes dezer dagen Heeft het Coronavirus toegeslagen…

we speelden onze openingsakkoorden met lichte toets als fris aperitief er borrelde iets op, een nieuw motief het klonk bekend, een liedje zonder woorden het nam ons mee naar onbekende oorden wat eerst gesluimerd had, werd nu actief je exposeerde beide thema's, hief de beker met een blik die me doorboorde het leek alsof we symfonieën hoorden…

Wanneer de maan een halve glimlach schijnt en een heldere ster zijn wijsheid seint Wanneer de zee je gedachten verstoort en je angsten golven overboord Wanneer je kilometersver de nacht inkijkt en een kalme wind niet van je zijde wijkt Wanneer je het gekrijs van meeuwen hoort weet dan, dat mijn licht weer aan de hemel gloort…

Heet mij niet vals en trouweloos Wanneer mijn arm, verdolend hart, Van zorgen moe en blind van smart, Een waanbeeld voor uw waarheid koos. Ik heb u lief, nu en altoos, En of mijn droef en moede hart Bij andren rust of eenzaam mart* Om u: gij zijt mijn liefde, altoos. En zagen…

Ik ben in eenzaamheid niet meer alleen, Want waar mijn ogen langs de wanden dwalen Schemert uw lach daarheen. Ontelbre malen Hoor ik in 't klokgetik uw voeten treên. En langzaam nadert gij, zo ver, zo kleen... 'k Zie dat een brede neevlenkring met vale Lichtloze sluier u omhult; dan dalen Zachtjes uw lichte schreden naar mij heen. Uw adem…

In extase kronkelt ze met haar goudgele vinnen dronken van lust en golvend van binnen Tot zinderende hoogte met een verbluffende vaart waarbij hij zachtjes zuigt aan haar kwispelende staart Zijn schubjes graven zalig tegen haar kieuwtjes aan ondersteboven van passie laat ze zich stromend gaan Bevredigt geniet ze terwijl ze haar lippen…

"Pas op, als je een proefje doet, Jan Peter, Meng deze stoffen dan in geen geval; Dan krijg je net als vorig jaar een knal", Zei meester, maar de knaap weet het weer beter. Hij mengt de stoffen toch weer alle drie En zegt tevreden: "Dat is nou chemie!"…

Dat moslims naar de autorijschool komen En daarna opgaan voor hun rijbewijs En dat ze leren schaatsen op ons ijs En dat door hen zelfs dansles wordt genomen Die feiten neemt men ook in onderzoek Uit angst voor een terreurdaad uit hun hoek.…

Ik zit gevangen in lentegedachten die springen van tak tot tak waar ze knoppen tot lichtgroene blaadjes en zich kleuren met voorjaarsvruchtbaarheid…

Als in de lieve lente De bloemen 't veld versieren, Dan pluk ik rozenknopjes, Viooltjes, maagdeliefjes, Citroenkruid en seringen. Dan zal ik kransjes vlechten, En dragen die ter ere Van God, die mij het leven En bloempjes heeft geschonken. Dan zinge ik: Hemelkoning! Gij doet viooltjes groeien, Met roosjes, maagdeliefjes, Citroenkruid en…

Voorbij is mei, het groenend gras, voorbij zijn ook de jaren, toen alles nog zo simpel was. Hoe snel zijn zij gevaren. Het woord, dat bleef niet zuiver meer en het lijf het leeft gevangen. En soms in mei doet het hart zo zeer van weemoed en verlangen. Al zijn de bloemen eeuwig mooi en kleuren bloesems bomen. 't Vervoerd beleven is voorbij…

Oké, wat deze doos níet heeft bevat Zijn bommen, zei de dorpspastoor van Roden Maar toch stierf ik een kleine duizend doden Toen ik gehoord had wat er wél in zat Wel duizend hoorntjes! Hetgeen omgerekend Al gauw vijfhonderd duiveltjes betekent...…

Goudplevieren verkondigen vaak uit lijfbehoud kun je nog plevieren, plevier dan goud Zo pleviert zo'n beest zich uit de naad terwijl het woord niet eens bestaat…

O, wat is het dichten zoet! Altijd... als men dichten moet,- Dichten is niet ieders zaak, Geen ontspanning over vermaak. Dichten is: uit vol gemoed Storten zijn gedachtenvloed, Als een brede waterval, In zoetvloeiend woordgeschal. Moest ik zoeken naar een woord- 'k Zou niet dichten, zooals 't hoort; Moest ik denken bij mijn lied- '…

Meteen toen hij zichzelf had laten vangen Heeft Tariq boos promotie opgeëist Op de de-meest-gezochte-mannen-lijst Die overal in Bagdad schijnt te hangen. "Want op plaats drie-enveertig," zei Aziz, "Lijd ik als kopstuk echt gezichtsverlies."…

In China zijn de schoolgaande Chinezen Naar huis gestuurd voor onbepaalde tijd En dat vind ik als leerkracht wijs beleid: Voorkomen is veel beter dan genezen. Dus sluit ook hier de scholen wegens SARS, Maar niet de restaurantjes en de bars.…

Laat je ergernis het mooie weer niet bederven en lach eens naar de zon die groen laat groeien laat die bui nou maar varen die in je gedachten zit en lach eens naar de mol die je tuin omspit…

Je voelt je klein en het doet pijn om roepende te zijn alleen in de woestijn. Schijnbaar hopeloos, een leegte, eindeloos. Teleurgesteld en boos. Een leven wat ik niet koos. Compleet gestoord.... Niemand die je hoort, geen enkel woord! Alles in de grond geboord. Mijn liefde is gesust, mijn energie geblust. Te zijn zonder levenslust…

Ons land, zei de Chinees, is niet zo kies Maar als je als toerist in Holland rondrijdt Dan is dat óók niet best voor je gezondheid Vandaar mijn negatieve reisadvies Vooral musea zijn er ongezond Daar moet je echt een kapje voor je mond…

De wind waait hoog en kent de mensen niet! Hoog wil ik stijgen in de Noordenwind, Boven 't gerucht van stemmen - boven 't licht Der volle straten en de druk der mensen. Ik wil ééns vrij zijn, ééns oneindig vrij - Dat er geen liefde en lachen voor mij is, Geen zachtheid en geen weemoed en geen lust. 'k Wil eenzaam stijgen met de Noordenwind…

klanken van binnen stromen ongeduldig door het bloed de geest luistert geeft vertrouwen en moed vragen zweven vrij naar buiten door de wind gevangen het hart vol van besluiten in het antwoord stil verlangen…

ze mengen duizend hartslagen in een paradijs van kleuren verdwalen in een oceaan van tedere warmte een ander leven voor even twee in een sierlijke dans van haar in zijn masseren de nacht de zon tegemoet en begroeten elkaar weer in de schoot van zomer…

Een topman pleegt zich graag te vergelijken Met grootverdieners uit het buitenland En zie, zegt hij, ik heb een achterstand En dus moet ik mijzelf hier weer verrijken En ook dient hier het arbeidsloon verlaagd Omdat dat elders maar de helft bedraagt.…

Oorlog voorbij Tanken van de straat de supermarkt weer open In mijn hoofd Sterven de mensen Vallen huizen in elkaar Een diep donker gat Dat daar nog rest Voor mijn ogen Slechts nog tralies Die de bomen Onbereikbaar maken En de lucht In verticale lijnen deelt De gedachte kan niets Voor anderen wellicht Het verleden, voorkomt een toekomst…