inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 87.130):

Op de dijk, langs de Limes

zie ik mijn grond —
Droogte heeft
bezit genomen.
De lucht paars.
Kruid buigt,

het hoofd omlaag.

Trillingen passeren de tijd,
als verloren gewaanden.
Rimpels zinderen
in het stof.

Spiegel, muze:

Smijt wijsheid
voor uw voeten.
Vertrap de logica -

Onzin zal u voeden.

Ruggengraat
klampt zich -
nonchalant gebogen,

om onwrikbare spijkers
in oude muren.

Vind ruimte
waar water woont.

Schrijver: Evelyne
5 november 2025


Geplaatst in de categorie: spiritueel

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 121

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Evelyne, een maand geleden
Mooi, Maxim! Een prachtige kijk op hoe mijn woorden je ergens als een vleugelklap van een vlinder hebben geraakt. Er is hoop, Maxim! Elke vlinder kan een storm veroorzaken.
Maxim, een maand geleden
Inderdaad, Evelyne,
het is een gotspe
dat wij, nederige zielen,
tijdgebonden passanten
in het ondermaanse

ooit vol wemeldingen
waar bijen en hommels
niet meer zoemen
rupsen geen vlinders worden

waar vogelzang
verdwenen is
als nooit meer
te vallen sneeuw

zuchtend
stampvoetend,
onder de teloorgang
van het ons
omringende

milieu
dat wanhopig
en rampzalig lijdt
onder de macht
van het kapitaal

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)