Alle inzendingen over aanslaan

de brievenbus blijft leeg maar als wanneer ik nader de zwermen zwenken de honden aanslaan en de dravende paarden verschrikt stilstaan alleen dan voel ik me echt alleen…

Door aders denderen chemometro's over rode en blauwe banen, station naar station pijnlijk misselijkmakend chlorixvervoerend schakelen stemmingswisselingen om en kanker uit vallende haren, tintelend brandende huid Lachen met ingehouden tranen elke stap is een te veel elke minuut een uur elk uur een jaar Tik tak tik tak, zou het aanslaan?…

Tegelijkertijd hoor ik beneden de vriezer weer aanslaan. Als in een ritmisch patroon komt het gezoem van muggen en het vlotte geluid van vogels tot mijn gehoor. Zacht als een onheispellend gevaar hoor ik het gedreun van auto's op de achtergrond. En plots dringen de eerste zonnestralen als door een kier mijn oog binnen.…

van het eerste uur nog sterker, van het eerste kwartier of twintig minuten dus niet een noeste werker of gedreven poëten dier nee, ik zit en handel en de woorden, zo die komen, gaan met mij aan de wandel het is niet de romantiek die u verwacht van langhaar en snor, een afgezakte bril en sacherijnig geknor het is wat toetsen aanslaan…

Op mijn gitaar kan ik zacht een snaar aanslaan en dan mijn vingers vormen tot een ongewoon akkoord of laat des avonds langs de door de storm beruiste bomen gaan 'k Kan bladeren in een boek met platen of op een nieuw vel van mijn bloc een streep zetten of dwalen naar de stenen bank waar we eens stonden Of met de trein naar Zandvoort naar het…

de borsten die voor niets en niemand wijken met tepels die een hoge toon aanslaan dat strakke truitje … niets er onder aan het strookje buik waarlangs haar vingers strijken een strakke broek waarin de vormen prijken dat zulke mooie meiden echt bestaan de Schepper deed zijn werk en lacht voldaan hoe moeilijk is het dan om niet te kijken natuurlijk…

Wanneer de dobber duikt doet de visser De top van zijn hengel snel en snibbig Aanslaan, onder het donkere water Voelt hij de angst van broeder vis, De hand aan de hengel geeft zachtjes mee, Geeft hem hoop, haalt hem dichterbij en hoger op Naar 't blauwe ogenblik waarop hij zal versmachten In de zomerlucht.…

, ik hoor, alsof de woning nog bestond, het grind, de klink, het aanslaan van de hond, en je komt binnen op het ogenblik dat ik de lamp ontsteek, de bloemen schik.…

pikzwart Tegen het wit afzettend Mijn emoties en gedachten Via de punten van mijn vingers Zich woorden vormen uit letters En zinnen uit woorden uit letters Ik typ, ik typ, ik typ, Want ik besta in mijn eenzaamheid Verbonden met mijn medemens Puur via dit scherm Mijn window naar het buiten Daar waar de maan schijnt En de zon mijn airco doet aanslaan…

Ach, konden we dat ene holle vat aanslaan, gevuld met een naïeve zekerheid, waaruit de vermolmde bodem werd geslagen, rozen - water zich tot wijn liet schenken, in het labyrint van onze mythen te dwalen, verdronken in de droes die de vurige horizon nog niet gekruisigd had in spijt van bitter geperste tranen, nooit bedoeld te drogen,…

in zoete pijn te dwalen door roze rode zalen verwachtingsvol gericht op dat wat kloppend ligt als in een halfopen toren van beschermende ivoren beschroomd stilaan de pulserende kamers binnengaan waar muziek van zoveel jaren door het aanslaan van de snaren tot weerklinkend leven komt, ontwaakt wat was verstomd, dat wat gewist werd geacht…

Holland kwistig nering drijvend Heeft zich door hun toedoen blijvend Tot welvarendheid verrijkt Maar de tijd verstrijkt De tijd verstrijkt En kwam er eens een Stukakaravaan Een Teutoonse bommentoon aanslaan Loeiden de bazuinen van Jericho in de hoogte Herwaarts brengend Jozef's droogte Tuschinski werd in bloed omgedoopt Verzengde…

Met hart en ziel zich verbinden aan de gevoelige snaren die ik met heel veel liefde en plezier zal aanslaan, complete overgave van lichaam meewiegend met uit alle hoeken afkomstige tinten en tonen Wat is het heerlijk zweven op klanken van ritme en rust: de stem van een gitaar.…

langzaam raken onze lippen elkaar je pakt mijn hand en ik ben stil onze lippen raken elkaar nog steeds, de zoen stopt ik zeg schat ik hou van jou we lopen samen hand in hand over het strand het zand kriebelt tussen onze tenen de golf die het strand raakt, de golfen die rustig tegen de rotsen aanslaan.…