Alle inzendingen over betoog

Nog steeds houdt Landis zijn betoog in leven: ‘Hij had altijd al veel testosteron Bereed daardoor als man zijn ros en won’ Het lijkt een hele toer om toe te geven Hij is natuurlijk pas een echte vent Wanneer hij het gewoon meteen bekent…

Je wílt zo’n Hein Verbruggen niet geloven Maar ja: toch aan bewijzen ’n heel pak Je ziet geen noemenswaardig ongemak En Kockelmann krijgt níet echt iets naar boven Sven schiet met scherp geen gat in dit betoog Al is het een op een en oog in oog…

'k Begrijp des man’s betoog niet helemaal, hét middel om dat snurken te bestrijden is wat men daar nou net mee wil vermijden want wat is ’t allerbeste voor die kwaal ? Da’s volgens mij nou juist een hartaanval: het snurken stopt daarmee eens en voor al.…

Uithollend je betoog is daar nog het geslepen tegenargument dat woorden niet konden weerleggen, het ongehoorde, ondermijnend al wat vertrouwd je zinnen zeggen. Afwezigheid voorwendend tot je zwijgt houdt het zich klaar. Wat je aan leven maakt zo bagatelliserend tot een speech voor lege stoelen, niet iets wat je met overtuiging houden kan.…

Werkgevers geven liever geen gehoor wanneer werknemers, soms met een betoging, weer komen vragen om een loonsverhoging: Da's veel te duur hoor! - roept men dan in koor. Te duur? Welnee, in Europees verband is Nederland een lage-lonen-land...…

Vlaams Blok heet nu dus Vlaams Belang wat dat in ónze ogen dan ook zijn moge wel hoorde ik ene Frank Vanhecke betogen hoe gij het wendt of keert eigen volk komt altijd eerst keek daarbij de camera dreigend in de ogen…

licht in, licht aan de duisternis valt in daglicht valt weg en de zon kust de zee sissend valt een vlammend betoog mij ten deel, licht uit donkere wolken, oplichtend water de dag gedoofd een verschil van dag en nacht…

jij reikte mij de hand het andere land kwam tropisch over je moessonde wat droog ik lachte licht bewolkt maar samen hielden we de wind aflandig jouw witte stranden hoeven geen betoog mijn golven zijn niet al te hoog zo blijven wij verstandig…

De vuilnisman mag zelf zijn zakken vullen Niet stinkend rijk maar ’t loon gaat fors omhoog Gerechtigheid...want het hoeft geen betoog Dat zij flink poetsen zonder veel te lullen Zeg vuilnisman mag deze zak ook mee? Hier met die troep...klinkt het voortaan tevree…

'M'n rijkdom is', hoor ik betogen, betrekkelijk. Heus, ongelogen! Bezit is begeerlijk. Ik heb - zeg ik eerlijk - een relativeringsvermogen.' Hij geeft me slechts één illustratie: 'Ik ken zeer veel vrouwen met gratie en baad in geluk: ze zijn mooi, stuk voor stuk en met allen heb ik een relatie.'…

nee, hij heeft geen berusting terneergeslagen buigt hij neer naar dieptes, waar de grond zijn enige bestaansrecht stut blauwe windels rond een witte wolk een draaikolk van verwarring op de snelweg van verweer elke keer het dode oog in elk gevoerd betoog dat wil niet meer…

We hadden weer die dinsdag in september De sfeer was ditmaal bijna opgetogen Soms las W-A met neergeslagen ogen Al mijm'rend over sneeuwpret in december Of over hét protest, of dé betoging Van lieden tegen 's Konings loonsverhoging…

Nog één week wachten, luidde het betoog, Ik wou dat Rutte dáár eens over loog.…

Mijn hobbybuurman hield een heel betoog, Zo’n passie bij modelbouw zie je zelden. Van scheepjes in een fles wist hij te melden: “Die mast trek ik met touwtjes recht omhoog.” Al hoor ik nog niet bij de oudste oudjes, “In godsnaam, buurman, waar koop jij die touwtjes?”…

men zegt dat de hemel een grote tuin is en dat men daar zijn dierbaren weer vindt laat het een troost zijn nu je geliefde vader aan zijn laatste reis begint het hoeft geen nader betoog niemand op aarde heeft het eeuwig leven maar door onze tranen heen kunnen we dankbaar zijn om de liefde die hij altijd heeft gegeven…

Nu de bomen met wit zijn betogen tracht ik hun stilte wederom te horen. Een oude droom wordt in mij herboren en dieper zinken sneeuwen in mijn ogen. In den einders ligt mijn blik verloren, alleen mijn schreden worden nog bewogen; van een heengaan staan de sporen vers, als van uw laatste toebehoren.…

de fleur van woorden raakt diep van binnen de vurigheid van mijn betoog verblindt jouw zicht langzaam voer ik je mee naar onontheemde gebieden waar nimmer 'n voet de bodem heeft gekust daar laven we ons aan de schoonheid van hemellichamen die uiteindelijk kleur bekennen…

Jouw woorden draaien als een rotonde ik kom iedere keer bij het begin van jouw betoog uit maar toch blijft het voor mij een betrouwbare actie. De inhoud van jouw zin draait vaak om de regel jouw normen herhalen de waarde met diverse leestekens maar dat schudden is betoverend als een kermisattractie.…

mij is een kort leven beschoren wil herdacht worden naar behoren lees mijn testament mijnheer de recensent niet droogweg worden gecremeerd maar graag breeduit uitgesmeerd met lovend literair betoog een autopsie onder kundig oog van schrijvers die weten welke jambe niet te vergeten breng mij niet naar een columbarium leg mij…

Progressieve gedachten verlaten de boom Ongecensureerd in wervelende stroom Vrijheid van denken geveegd op de hoop Streng beoordeeld door de leidende Cycloop Vrijheid van uitingen zonder betoog Afkeurend bekeken met een oog Wanhopige woorden genegeerd De Cycloop heeft ervoor geleerd Het past niet in het geheel Die vrijheid wordt hem te…

bijna onzichtbaar in het riet hoor ik een late karekiet hier wacht het hooi in stilte op de ruiven een koekoek in de iep roept onophoudend de dag sluit van zelf zijn oog de maan schuift in de nacht zonder betoog er sluipt wat mist tussen de bomen bij valavond vind ik een nest vol dromen.…

M'n kraag hoog De jas dicht Geen betoog Alles ligt Open en bloot Lezend verlicht Alleen het rood Van de kou op je gezicht Er valt geen sneeuw meer Alleen nog hoop Keer op keer Geen koek noch zoop Zo meanderende de winter En het geluid ervan Richting wat verbeelding En nog zo wat dan…

Denkt ze vol nijd Belt naar Yvonne en houdt haar betoog: “Ik vind bij die veearts geen intimiteit Heb jij niet voor mij nog een gynaecoloog?”…

dwarrelend betoog van dansende bladeren geelbruine kleur hun stervensbeeld waar het lied der bomen tot klaagzang vergaan door striemende regen verdriet behelst in tijden van leegte die eenzame nachten waar dagen heersen in duisternis zal het lied van de merel op stormen gedragen in de stilte erna de winter bekoren…

(de dorpsgek) je ziet ze frequent 'zonderlingen' die consequent in eigen wereld leven maar nergens zoveel als in Frankrijk je hebt er daar beslist wel eens één ontmoet in een dorpje in de Ardeche "au centre de village" waar hij een betoog houdt voor zichzelf bijvoorbeeld St.Jean le Centenier(7-6-'11)…

het zegel en aan de juiste aanhef van de eerste regel Daar stond Weledelgestrenge Heer zo noemt Hare Majesteit mij en soms ook schalkie-schalkie zo corresponderen wij In dit geval had Majesteit mij op tevee aanschouwd en naar mijn lezing geluisterd gedragen en goed onderbouwd Ik wisselde een volzin af met een kwinkslag in het betoog…

Er is te veel regen en in de vorm zie ik geen boog Er is te veel schouder en te kleine vleugels springen uit het oog Er is te veel aarde en waar is de hemel in een dom betoog Zet de schenkkan neer maar keer de staf Je voelt het wel wanneer En heb je gewacht op de tipgever De geneeskracht ligt bij de bever Het zal je verbazen…

U zult wel denken, heeft ie nou alwéér Een snelsonnetje over urineren Maar ja het ergert vrouwen, beste heren Dat u de bril wel ópzet, maar nooit néér Toch heb ik nog een vraag bij hun betoog; Doen zij de bril dan wel voor ons omhóóg?…

de lach heeft jou nooit verlaten vaak schieten tijdens het praten de tonen omhoog beginnen je ogen te glanzen en dansen je wangen iets ingehouden na een licht proestend betoog jouw lach is als het golven van de dag in kleine rimpelingen zie je lieflijke loopjes beginnen die zich krullend vergroten om later in rust te…

Ik lachte niet om de dichter, of om zijn vurig betoog. Er werd niemand uit gelachen, ik lachte om het schilderij boven het hoofd, van mijn vriend. Ik lachte om liefde. Ik lachte om ziektes. Ik lachte om nu. Ik lachte om toen, en lachte mijn tranen. Ik dronk nog wat drank en ging toen naar huis, alleen naar mijn huis.…