Winterslaap
Nu de bomen met wit zijn betogen
tracht ik hun stilte wederom te horen.
Een oude droom wordt in mij herboren
en dieper zinken sneeuwen in mijn ogen.
In den einders ligt mijn blik verloren,
alleen mijn schreden worden nog bewogen;
van een heengaan staan de sporen
vers, als van uw laatste toebehoren.
hotmail.comGeplaatst in de categorie: overlijden
Winterslaap 2.0 met 8 stemmen 
1.034
1.034
Geef je reactie op deze inzending: