Alle inzendingen over duo

Twee mensen, bij elkaar maar nooit samen Als duo met z'n drieën, als vijfde wiel aan die wagen van tijd Eerder eens zag ik jou naakt maar gelijk een wals Wist jij van liefde Die echt nooit heeft bestaan?…

Ik wil twee lansen breken voor 't onzijn een dichtvorm van elf regels: drie maal drie -dat is volgens een kinderliedje negen- daarna een duo, voor de harmonie met een gedachte om te overwegen; het rijmen gaat in paren: twee aan twee de eerste rijmt op negen daarentegen de vreemde symmetrie erin werkt mee aan 't spiegelbeeldeffect: schijn…

Het oude duo is weer bij elkaar Na John is ook zijn maatje Rijk nu binnen Het doek kan op, de show gaat zo beginnen En op de eerste rij zit Petrus klaar De hele hemel heeft het vast gehoord; 'He Dingle, ik heb Dangle bij de poort!' http://www.google.nl/search?q=johny+en+rijk+dingle&ie=UTF-8&oe=UTF-8&hl=nl&client=safari…

De Kerst is amper weggeëbd, zei Bert Of Feyenoord komt met een wanvertoning: Een witte en een zwarte nieuwe koning Terwijl voor mij de toegang wordt versperd Dat ik nu moet vertrekken lijkt me fout Die dérde koning zorgde toch voor goud?…

Wat zal ik straks het meeste aan ze missen Misschien wel Andries Knevel z'n mimiek Want wat betreft het vak journalistiek Was het een potpourri van ergernissen De laatste keer; 'Wat gaat u morgen doen?' Vaak dacht ik: ''Poepen, in een oude schoen!'…

De kortste route naar IBG? U gaat gewoon door de bomen naar het bos En dan bij het eerste dwaalspoor links…

Zie jezelf en die prachtige ander, vrijmoedig uitvergroot: een kwetsbaar duo dat - o jee - een wrede, onmetelijke zee doorklieft... Goed dat er havens zijn om elkaar de liefde te verklaren.…

en maan de aarde zakt open de zon valt erin het avondrood verdwijnt stilaan word alles donker de horizon lijkt zo veel verder de zon gaat slapen terwijl de maan de nacht bewaakt ik sluit nu even mijn vermoeide ogen met alleen de stilte om me heen kan ik even wegdromen… zon en maan ze schijnen en gloeien het artistieke duo…

meewiegen op de vleugels van de adelaar vrij zijn dartelen in de wind met klaarte op kinderlijke trant in de zonnegloed vloeit het lentegetij in een opwaartse vlucht in de lucht zacht, zacht sprankelend op allerprilst gefluister fleurt met flair het dromenkind op wiegt de lentegloed haar gedachten vrij op de wind (duo-gedicht…

huis 225 kamerstoelen blijven leeg de Koning stemde direct toe is het gezeik over zijn stoelen ook meer dan modder-flodder zat het uitschakelen van de democratie versnelt tenminste ook de verbouwing van het binnen en buitenhof Rutte en Willem zijn goede vrienden al sinds Beatrix, de vorige majesteit samen staan ze sterker als lands-duo…

ik mijn gedachten langs gedragen truien en lentebrieven ook al ziet niemand mij dromen in deze tuin van oeverloze taal ik verlang naar een binnenrijm, een refrein een unieke plek te midden van versleten zinnen telkens als vernieuwd verklaard voltrek mijn lot, mijn letter en lief mij doorheen de geschiedenis van het beminnen *duo-gedicht…

van verschroeid bruin naar warm rood zal jij dan nog in mijn waanzin willen wonen kussenzacht, mij geluidloos begrijpen of zal tijd gewoon een toeval worden in het huis van stilte; het zware onvruchtbare zaad achterlatend in de eerste duisternis zal jij dan in mijn verhaal willen blijven en in jouw lieve glimlach * duo-gedicht…

ijlings zoekend naar verloren voetstappen keert het tij zijn schaduwzijde terra kleurt rood als door de zon gekust wind doet wolken sluieren sneeuw bedekt meer, alles schijnt verdwaald balancerend op helder en grijs jij in het firmament lieflijkheid glimlacht je tegemoet, misère wordt bedekt door de dromerige mantel der vergetelheid…

Vanuit de hoogte gooit het duo bak- ken sneeuw op d’ aardse modder. Ongemak- kelijk befietsbaar. Stammie denkt nog: Nietzsche die had het over God die dood was, maar ik voel dat hij zijn blubberzegen over mij uitstort. Kom maar op! Ik doe mijn best, al is die veldtocht nog zo duivels zwaar.…

Ziekte, de firma Dood, het duo Armoe/Honger, slaan in draf mij, hoge hindernis, over de zusjes Hoop Doet Leven echter doen mij nog alle dagen aan, ook als hun rigide minnaars Hartstocht en Radeloos elkaar te lijf gaan 's nachts met broertje Zelf op strooptocht door de boswei, vang ik het antwoord van een glimworm, sla dat in kelders…

Achteloos sierlijk opgezweept genadeloos vastgeklemd in spanning die jij creëert kreunend zout streelt lispelend mijn tong afgemeten pijn die kreunt om meer Dan gulzig met ogen gesloten papillen de weg begeleiden waar richting is geschreeuwd naar genot in zachtjes bijten duo ontvankelijke performance gebonden zonder zicht puberaal…

er was eens een frank en vrij woord dat samen met het blad voor de mond demonstratief de wacht hield voor de poort van het fraaie vredeshuis de hoofdingang was afgesloten met een balk in het oog de streep door de rekening voor het wachtende duo met het spandoek hoog: ‘Alles anders!’…

. -------------------------------------------- GOALIE Ooit moest ik kneepjes van zo'n 'nomen' leren Een duo-eiig kneiterharde knal Van een met sticks gemepte hockeybal Met tok en legguards, in mijn keeperskleren Gelukkig werd ik later een linksbuiten En scheids, die drie keer voor het eind mocht fluiten…

*duo-gedicht met benvenuto*…

Een duo is een mooie oorhanger. Een tros van drie is groots, een trotse trits bolronde schepselen, zonvolle kersen. Ik hoop heel erg te zijn een voorzanger van al wat leeft, van werken Gods een gids door middel van verheerlijkende verzen. --------------------------------- uit: '1000 Sonnetten', 1997.…

zou kunnen verstappen Of van tijd tot tijd pas op de plaats neemt Dat gebeurt gewoon, dat is niet ongewoon Want de levenspaden zijn ongewis hoe lang houden je benen het vol Zitten je voeten niet weer onder de blaren Blijf wel je best doen, heel erg je best doen Zet je beste beentje voor, trek je beste schoenen aan En zing alleen, als duo…

Regels die als vanzelf Opborrelen uit een onderbewustzijn Dat zich soms zo maar kennen laat, Zich aan de openbaarheid prijs geeft In woorden die zuinig gekozen zijn, Een witregel die soms meer doet Dan duizend woorden kunnen zeggen - De oerkracht van de poëzie Die hersens resetten kan als Was ze pure psychofarmaca - Een punt heeft…

De veertien regels van het fraai Ronsard sonnet - geschreven door gebruik van twaalf lettergrepen – snakken naar een eigen plek en daarom slepen we twee maal vier zinnen in omarmd rijmcouplet wat nu nog rest wordt duo trio, dat past net in terzinen – mij klinkt deze naam benepen – die een wending moeten kunnen onderstrepen…

gevuld met geduld en letters, veel later aldus reis ik door mijn eigen verhaal met een stop net over de Maas vanuit daar word ik vergezeld door een geringde vriend met sik met een stem die hoort bij sinterklaas (had ook een Fransoos kunnen zijn ) maar veel minder jaren telt dan ik wij versnellen zo de reis met elitair geraas als een duo…

neem mij op in je golven beukend, woest kabbelend, ritmisch wiegend, overmeesterend spiegelend, windstil neem mij mee voorbij de einder waar dromen mij overspoelen oneindige dieptes mij naar ongekende hoogtes tillen werkt vrije val bevrijdend spreid mijn geest! waardoor ik ben doordrenkt van zee een twee-eenheid *~ Duogedicht…

woorden worden weggeslikt gedachten blijven hangen slaat de klok gestaag even irritant als toen tikt de pen harder dwaalt de rook in cirkels korte nagels afgekloven tot op het randje langzaam verdwijnen in het niets als donderslag bij heldere hemel het hart doet overslaan wat zijn adem doet stokken ~* Duogedicht met Martien Montanus…

Maar thuis zachtjes zingen dat mag nog wel En optreden ook maar wel tussen de schuifdeuren Als duo en met 1 gast als triootje!…

Wat zijn het bij dat CDA toch boeven Uitsluitend voor wat politiek gewin Gooit Wopke rigoureus de beuk erin En hoopt de BBB zo af te troeven Een crisis lijkt nu een reëel gevaar En Nick en Simon gaan ook uit elkaar…

mijn doel Ze maakt zulke heerlijke harde geluiden Ze is zo verleidelijk, vol temperament Ze is zo heet als de zon op het zuiden Ze maakt van mij een opgewonden vent Maar wees maar niet bang mijn lief, jij blijft mijn gade Jij blijft voor mij het eerste adres Ik ben zo gelukkig, goeie genade Ik heb jou en mijn minnares Eerst waren we duo…

geen uurtje meer met hem willen waken toen hij in zijn ziel werd geraakt Toen brak zijn hart; zijn hart begaf het Zijn hart en ziel voor zijn zaak werd als snel na een massaal nationaal emotioneel afscheid een musical: Wilders, de musical Vanaf een wolkje kijkt Geert tevreden naar de première van zijn muscial geregisseerd door het duo…