Alle inzendingen over dweilen

Een kroeg bezoeken en naar glazen grijpen, je geest, een luchtballon, van zandzakken bevrijden, steeds hoger stijgen en blijmoedig verder hijsen, de hoogste tijd, een nieuwe kroeg, je geld, je jas, zo dweil je door de koude voorjaarsnacht en pist, je bent een man of niet, schuimkringen in de gracht.…

Een hete zomeravond, de meeuwen vielen van het dak, ik zou de tuin nog gieten maar daaraan had ik lak toen schonk ik menig wodka in, ik zoop me buiten zinnen mijn oude vader zei het nog; van drank kan je niet winnen Toch ging ik aan het slempen, ik zoop als een natte dweil en toen ik toch de bodem raakte ging ik snel onder zeil Diep slapen…

het zweet staat op mijn onderkin van zuigen en van kloppen ik blik en veger in het rond ik raag en zwabber het plafond en ben niet meer te stoppen ik bleek en borstel de wc en zuig onder de canapé verdwaalde pepernoten ik open vensters frisse lucht en jaag insecten op de vlucht met al hun lange poten ik emmer liters groene zeep en dweil…

lachen extro dweilen we het landschap in mee ons tweetjes, luisteren naar wolken mee plevieren zoiets als een zoemend lief wat bent ge mooi in het licht ik zie geen sproetekes meer nu de maan u heeft betoverd blaas op uw voorhoofd, voel die handen en kijk verlegen muziek brengt ons in extase kent ge nog La pulce d’ Acqua o, alsof…

Lood veranderd niet in goud, door alchimisten beschreven, in stille beloften, maar in tegenwind de volle zeilen moesten reven, draaien we de polderkraan nog wijder open om de afgedreven ego’s op te dweilen.…

Lood veranderd niet in goud, door alchimisten beschreven, in stille beloften, maar in tegenwind de volle zeilen moesten reven, draaien we de polderkraan nog wijder open om de afgedreven ego’s op te dweilen.…

Zoals je daar nu zit, als een volgezogen dweil, één pilsje is jou niet genoeg, een krat is meer jouw stijl Zo gaat het elke vrijdag, 's middags rond een uur vijf, alcohol wordt aangesleept, in de kantine van het bedrijf De werkweek wordt afgesloten, wekelijks met dit ritueel, het weekend daarmee inluidend, met dit dronkenmanstoneel Als de klok…

Nu ben ik alleen maar een dweil. Ik heb een aangeboren nederigheid. Maar in mijn hart heb ik ook de jaloezie van een groene slang. Dat is het kinderkruisje. Daar moet ik mee leven in dit leven. Waar zal mijn hele eenvoudige leven eindigen? Misschien op een steriel bed op hoge wielen. Onder loodzware medische apparaten.…

Zingend gooi ik Frans eruit Daarna bezem ik Geertruid samen met haar laatste snik naar mijn stoffer en mijn blik Jodelend dweil ik Thea op wring haar in mijn emmer sop Onder opgeruimd gefluit druk ik Barend door de ruit Ach, wat wordt mijn huisje schoon Saar en Bep doe ik gewoon in de groene en de grijze ieder op haar eigen wijze…

De brulkikker en grote waternavel Net als de pallas-eekhoorn met gezin Komen Europa straks echt niet meer in Komt zo de ware aard toch boven tafel? Een blonde brulkikker denkt: dat is kloten Straks valt mijn soort ook onder de exoten…

zoals het enige katje dat na 't verdrinken van de andere twee leert leven vol beste moed de emmers, de bezems en de tuinslang met hand en tand te lijf te gaan opgewonden sprongen en nijdige halen met nog buigbare klauwtjes bieden het hoofd aan de opwindend wereld: er op af de achterbakse aanvallen van dweilen en het klierend gekonkel…

bijster Verdwaasd Kon nergens heen Ik ben geraakt Heb het gekregen De volle laag Het was kantje boord Liet mijn oren hangen Bij hen Die met twee monden spraken List en leugens Een waarheid Heb ik nooit gehoord Ben bij de neus genomen Bleef wachten Op een bus Die nooit ging komen Vaak alleen Bij die bodemloze put Keer op keer Dweilen…

Plantjes water geven dweilen stoffen ramen lappen De was doen boenen strijken poetsen nee het zijn geen grappen Borduren haken naaien punniken breien aan een mouw Dat zijn toch van die dingen die bestemd zijn voor een vrouw We gebruiken ook geen maandverband parfum of aceton potloodje make-up remover lipstick of tampon eye-liner mascara nagellak…

Ontwikkelingshulp raakt met de tijd Steeds meer mededogen kwijt Je hoort steeds vaker van het dweilen en de kraan Want we weten hoe het gaat Met de druppel en de plaat Bodemloze put en geen beginnen aan Wat ze daar ook produceren Enkel wat gebakken peren En zo nu en dan een appel en een ei Toch leert de geschiedenis Als er winst te maken is…

Want werken, tja dat is een heikel moeten maar thuis verdient ook aandacht zeker wel dus ‘t weekend niet dralen maar met voeten door ‘t huis, emmer en dweil, kommer en kwel?…

Hij slaat aan het dweilen. Opeens kijkt-ie strak, aangezien ze zich dood heeft geschaterd. Hij kan niet meer lachen en klaagt steen en been, want hoe moet-ie nu zonder d'r leven? Z'n vrouw gaf de geest en ze is er nu een, dus z'n schat is een engel gebleven.…

dan twintig kalenders later op weg naar debora in de spiegel van het leven anna te begroeten waar zeventig nu jou het leven kroont tot grande dame wil jij steeds nog niet dromen en weten van welverdiende rust pak jij de jordaanse wortels om de plaat te poetsen graag nog in koffer en valies naar franse streken trek je om daar met dweil…

Een wonderbaarlijke belevenis is het wel Een uitgewrongen dweil, wat ik je vertel.. Elke dag ontdekkingssmerige verrassing in de douche Waar ik het voor doe. Van vuile onderbroek, vergeten handdoek Haren bij de vleet, een heer in zijn blote reet. Geregeld geregende gel tegen de wand Trek of was het gel uit ka...potjes land.…

Eindelijk na veel proberen, Wisten obers en wat heren Dora in een hoek te trekken, Waar ze met een zucht in slaap viel Met een dweil om toe te dekken. Dora moest wel drie keer vragen Waarom Dora werd ontslagen: Dora zelf had niets gemerkt, Maar haar plicht gedaan: gewerkt.…