58 resultaten.
veilig verkeerd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 97 lui achterover
onderga ik de drukte
leven snelt voorbij
heel mijn zekere gevoel
ent zich op bestemmingen…
RADICALISERING
snelsonnet
3.0 met 20 stemmen 2.685 De ouder die op grond van zijn geloof
besluit zijn kind niet in te laten enten,
riskeert een groei van rodehondpatiënten
en maakt dus zijn gemeenschap blind en doof.
We hebben onvermoede pelotons
Fundamentalisten onder ons.…
Lekker dier
snelsonnet
2.0 met 32 stemmen 3.453 Dus krijg ik af en toe enorme zin
Dan ent ik zelf mijn diepvrieskip wel in.…
Je bent niet je gedachten
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 811 Gedachten die verlangen,
verlengen, nergens enten
als op eerdere lofzangen.
Zal ze hebben, wel langer,
verlangens, bange momenten,
maar ben ze gewoonweg niet langer.…
6
gedicht
2.0 met 88 stemmen 27.008 Op het terras. Verschijnt een hagedis in het gras?
En weg! Ze wil niet weten welke soort
Iedere vorm van kennis scoort laag vandaag
Schaamte voor het verlangen naar anonieme
schoonheid een naakte man in de branding
Morgen verlaat ze dit eiland. Wat zij wilden
is voorbij. Duinen geven geen antwoord
het strand stuift, er staat een grijze zee…
In een duinpan
gedicht
2.0 met 21 stemmen 5.846 Wat moet ik op dit eiland met het woord
'woestijn'? Op een zandplaat ligt het
voor de hand maar hier in deze duinpan
waarin ik Jesaja lees? Ah, het welig
bloeien van de narcis! Jaloezie steekt
de kop op want ik ben dor land. Hier klinkt
de belofte dat het gloeiende zand
een waterplas wordt en ik veranderen
zal in een bron van inspiratie…
Ontbijt
gedicht
2.0 met 8 stemmen 6.123 De schoonheid van het broodmandje!
De bramenjam roept de emmer vol blauwzwarte vruchten op,
de struik met lichtvlekjes, gevuld met grijpbare schatten.
Vandaag kan het feest zijn. Het riet prijst
de schepper om het goede dat hij gemaakt heeft.
de dorens zijn vergeten, de schrammen genezen.
Eenzijdig, meerzinnig. Het denken is digitaal…
Bellis perennis *)
gedicht
3.0 met 3 stemmen 2.969 De dochter van de onbekende rots
verdraagt vijftien graden vorst
en steekt bij dooi de kop weer op
Dit witte sterretje, dit eenzaam
godsbewijs door vaders gele klomp
elk voorjaar aangewezen
-------------------------------------
uit: 'Binnen de wildroosters', 2012.…
Op het terras
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.806 Op het terras. Verschijnt een hagedis in het gras?
En weg! Ze wil niet weten welke soort
Iedere vorm van kennis scoort laag vandaag
Schaamte voor het verlangen naar anonieme
schoonheid een naakte man in de branding
Morgen verlaat ze dit eiland. Wat zij wilden
is voorbij. Duinen geven geen antwoord
het strand stuift, er staat een grijze zee…
Onweer
gedicht
3.0 met 17 stemmen 7.803 In nachten van zinledigheid
toont god zijn pinksterdrift
de hand van zijn aanwezigheid:
vurige vingers in het zwart gegrift
De wind slaat in de tuin, papieren
waaien weg, waarheden vervallen
De geest, in hart en nieren
vuur, brandt in ons allen
Hij dringt door in keel en hand
Daden lichten op bij het spreken
Harten zullen zinvol breken…
Overwintering aan zee
gedicht
3.0 met 1 stemmen 1.893 De elzen lopen uit. De weg van alle vlees
gegaan, dagelijks in godvergeten grijs.
De wind hield ik niet tegen. Stuifzand dit leven,
vliegend schuim. Het leek mij, versteende
vogel in regenpak, niet wijs op het glasloos
terras te blijven. De vrees voor strop en gas
joeg mij het strand langs. Ik wilde meeuw zijn
maar vogels sterven ook.…
Je rook de trage warmte teer...
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.300 Je rook de trage warmte teer en kroop
bij mij in bed. Je zweeg en keek. Je hand
raakte mijn wang, meer niet. je luisterde
aandachtig, bewoog ternauwernood, wachtte
op de morgen. We lagen daar met droge mond.
Dood was mijn moeder, was ze vermoord?
Heb ik haar laatste woorden niet gehoord?
Je bleef die nacht en bleef bij mij aan boord.…
Geen wilde takken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 199 iedere lente
wilde ik weer
groeien naar het licht
hoger de vrijheid
ontdekken in blauw
en het groen van mijn blad
maar elk jaar
werden mijn takken gesnoeid
zij wilden breedte en bloei
mijn vruchten
zo voor het pakken
geen wilde takken
ben geknot
in de groei van talenten
een boom in het bos van dezelfde enten…
als dan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 wanneer dan
in aarde op mijn buik
de enten van mijn liefde
wortelend zelf geboorte geven
dat dan de wereld
in vrede mag zijn
een oase de aarde rond
van rust en vrijheid
waar om, voor en met elkaar
gewoon de mensen zijn
omdat anders zijn of menen
niet langer wortels klooft
omdat anders geloven
mensen nieuwsgierig maakt
waardoor takken…
en als de tijd
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 258 en als de tijd daar is gekomen
dat er niets meer voor ons rest
dat zelfs stilte is vervlogen
als een bel die levens lest
die kleuren draaiend
ver
vervagend
in zichzelf vrede kent
en de zin van wat we waren
als een droom op jouw ziel ent
sluit dan mij nog in je ogen
en neem ons in je wezen mee
omdat er niets meer
meer kan wezen…
krakende takken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 371 ze staan er
de donkere bomen
sinister schemerend
hemelschreiend het loof
de naalden prikkend
naar de ondergaande zon
maar daar waar
geen sterveling komt,
scheurt de bast
van berk en plataan
loot en ent hebben
geen weet van
knokige knoesten
waar de wind uitgedroogd
takken kraakt
daar wil niemand gaan…
afscheid
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.065 En ergens in mijn gefluister
ben jij de merel die mij zingt
zelfs nu, nu ik de kerstvreugde
niet kan bezingen
eens een belofte, twee gouden ringen
liefde voor het leven
maar nu ik als oude boom
mij wil gaan enten in een nieuw
leven zal ik eerst mij ontdoen
van oude bladeren
toch een paar raderen zullen
in mijn hart
blijven draaien…
Faalangst
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 5.379 een storm met windkracht negen
die door de hersenen woedt
laat het lichaam spannen
en ent zich vast in machteloosheid
van het denken, geblokkeerd als
een vastgelopen computercame
doemen negatieven aan de horizon
op het scherm van het bestaan
ordeloos wiebelen de gedachten
voortdurend onderbroken met
pijnen onzichtbaar door het
gekweld…
je schaduw maakt me bleek
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 724 je hebt mijn groen
mijn bloem zal bloeien
in jouw blik
waarom die schrik
als andere ogen de
kleuren ook graag mogen
je schaduw maakt
mij bleek, je warmte
laat mij in de steek
alleen het licht
op mijn gezicht
zal me doen spreken
ik ben je ent
je wortels
hebben mij herkend
kom laat me in
je kroon de wereld zien
ik lees je…
Entte een nieuwe kroon
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 186 op dat plekje
waar het gras
nog groener is
voel ik jouw gemis
een zaailing groeide
op tot jonge boom
jouw onderstam entte
een nieuwe kroon
die jarenlang
de vruchten van
seizoenen gaf tot
aan de plotselinge kap
rond de stronk
ontloken nieuwe loten
uit jouw eigenheid jouw
wortels gaven hen respijt
ze hebben je gerooid
maar waar…
Proëleuteren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 210 Soms kriebelt het ergens
voel je een heftige drang tot
kladders ophoesten
de ene mens snottert mee
een ander blèrt mogelijk
hánd voor de mónd
of laat zich preventief
tegen-enten.
Wat kan het schelen
leuteren schijnt ook
in de vingers te zitten
al dan niet genetisch bepaald.…
Stille getuigenissen
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 970 Nu de winter zich zonder
witte kleding voortbeweegt
het water in de sloten
onverstoorbaar stroomt
voel ik toch de kou die
ik als kind droeg in mijn
te grote jas
zelfs de zomer was niet warm
want altijd waren er weer
die kille ogen die me volgden
ach, de stille getuigenissen
sterven telkens in de bruinrode
dode herfst en enten in…
fleuren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 alleen
missend die haar koesterde
de bloemen bloeien nog steeds
zoals de zon steeds nog schijnt
de regen echter voelt als tranen
voor hen die zij achterlaat
de schoonheid van de tuin
geurt mooie herinneringen
bij wie haar moeten laten gaan
omdat haar de tijd gekomen is
om in onze harten te blijven
om fleurig daar liefde te enten…
jij de grand-cru
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 278 ik wist van jou
maar iedereen belooft
zijn trouw aan kerk en vaandels
wat zo onschuldig leek
bleek in realiteit jong
hout in nieuwe takken
jij zocht een stam om
weer te enten ik wilde groen
en druiven zonder krenten
samen gisten we tot tafelwijn
jij de grand-cru en ik gaf jou
mijn laatste druppeltjes azijn…
loot van liefde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 136 de toekomst is ons aangekomen
toen jij vandaag bij ons kwam
een gloednieuw leven om te delen
tien kleine vingers tien kleine tenen
een neusje ook en een mondje
alles zit bij jou erop en eraan
kijkend in jouw pasgeboren ogen
realiseren wij ons stilletjes weer
dat de vreugde van de hartstocht
afkomstig uit de tuin van liefde
ons de verbintenis…
het prunuslaantje van weleer
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 410 ik zie het
prunuslaantje van weleer
herinner mij de rode lagen
het speelse vlagen van de wind
ik was een kind in die verleden dagen
onderstammen zijn nog dik
maar de enten zijn gezwicht
de kale takken vroegen om
een snoei zodat hun groei ook na de
winterdagen het rozerood kon dragen
mijn laantje is niet meer
de meeste bomen zijn geveld…
Waar komt chocola vandaan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 267 Uit de Hortus Mijnheer
die enten wij daar
kleine stokjes met druipend vocht
we kerven ze keer op keer
een harslaagje is niet meer genoeg
we vermengen het
met kindertranen vers en vochtig
van jonge wangen
Weet u Mijnheer zo´n mes
zo scherp als snijden kan
dwars door een ziel
zal´k maar zeggen
zo vind je ze nog hier
dat de onderstam…
geen titel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 112 ja, ik loop graag door een woud
en respecteer hen, wijze wezens
zie mij als een Ent,
wat een verantwoording!…
een partita vol van liefde
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.314 deze herfst baarde een nieuwe ent
in een partita waar liefde eindeloos
wordt gevoed, een vrucht die weliswaar
nog kwetsbaar zijn handjes vouwt
maar vertrouwd zijn droom kan sluiten
een leven die deze eeuw zal kennen
in rampen die nooit gezegd de bezemwagen
is van het leed dat
ons aller moeder aarde draagt
doch waar klaaggezang de monden…
Alles kan, niet alles moet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 stroopkan
pekan
jerry kan
ook besmetten kan
tja, alles kan
en ook niet
betekent dat dan
dat je persé
koffie gaat zetten
thee lang zal trekken
water laat lekken
met stroop wilt pekken
noten gaat snacken
de neus moet bedekken
om achterdocht te wecken
de mondkapdealer's kas te spekken
en formatietijd te rekken
zelfs peuter Jerry gaat enten…