Alle inzendingen over fris

Je huid is altijd zo fris zeg je en ik vind je hand weer zo warm…

schoongespoeld en gedrenkt richten bloemen zich op vogels badderen in plassen volgezogen grassprieten zien hippende lijsters wriemelwormen pikken bladeren zijn weer fris verwaaien laatste druppels o, wat een mooie morgen…

Matthijs van Nieuwkerk die vooral zichzelf graag hoort en niet bekend staat om zijn luistervaardigheden al vele afspraken met voeten heeft getreden wordt in zijn ego monoloog niet graag gestoord Nu voelt Frits Spits zich weer bedrogen en genaaid respectloos word je in die Wereld doorgedraaid…

Een fris geluid kent goede oren. Een fris geluid ondersteunt het lentebelang. Een fris geluid laat zich graag horen. Want na de vogeltrek klinkt weldra ook weer de vogelzang. De zangvogels die het lentebelang graag dienen. Zij nestelen zich ieder op hun eigen stek. Waar zij hun eitje neerleggen zullen zij onze lof verdienen.…

Buiten door het vrije veld en door beemd in frisse koelte of door de zon bruin gebrand trekkend zo vrij en blij door het vlakke land lichtelijk van ruimte en natuur ontheemd genietend in de wei van het grazend vee van alle dieren op het land groot of klein, tenminste als ze ergens op de wei nog zijn, met enig geluk zien we ook nog hert of ree…

Nader kwam je over velden als witte sluier verhullend wat deze dag weer brengen zou in frêle gedaante gerezen uit het water als schone nimf. Gouden glans schijnt over je golvende haren die strelen wuivend vlaktes en vallen als serpentines in lokken door lommerrijk blad. In vorderen der morgen baar je nieuwe gezichten van kleuren en…

En laat me met m'n glas fris alleen.…

De oeroude, onbedorven Schepping blij maar ingetogen mogen smaken... Bij stralende zonsopgang soezend waken tussen bosbessen vol dauwschittering. Even wil de vliedende schemering die vruchtjes en morgendruppels nog raken met haar afgedane wondertaken, brengt overal kleine bolle spiegeling. Reine vreugdetranen aan de struiken omsluiten schimmige…

lentefrisgroen barst uit zijn voegen onverwacht zacht licht en schaduw vieren feest in mijn zicht pasgeboren, tastbare vreugde de zon kust uitbundig elk blaadje elke bloesem, die van de appel zo teer op foto, de drang is te groot kinderen vliegen me om de hals ik wandel door sprankelend land komt speels een hond uit de haag mijn hart tegemoet…

De kast gaat open: rijen wijnglazen glanzen vol zacht morgenrood.…

jong en fris reizen met tijd maken plaats voor oud en wijs niet getreurd want ieder op beurt maakt wel kennis met verdwenen jeugd herinneringen lachen die zullen niet sterven het levensverhaal wordt fris jeugdig...verder verteld!…

pas toen de “frisse wind” ging waaien voelde zij de adem in haar nek en nog voordat zij zich om kon draaien zat er een ander op haar plek bij de directie kreeg zij geen vertrouwen van haar collega’s enkel medelij en haar baas -geen fan van vrouwen- draaide slijmerig rond de brij zonder afscheid stond ze buiten met haar spullen in een doos…

Het waaide heel erg hard in Nederland, We voelden alles in zijn voegen kraken, We moesten het normale leven staken, En spraken van ‘veel kracht’ en ‘imposant’. Al zijn vaak de gevolgen wel enorm, Je weet het zeker: altijd luwt de storm.…

werk het leven is grijs monotoon en niet vrij pijn is er of hij is er niet en niets helpt beter dan geduld en afwachten ondertussen stug doorgaan met werken tot de laatste dag aan wat voor licht en idealen je zag en wat je ook wilt doen of wilt laten hoe duister de gevolgen van je besluiten de dag volgt de dag de wolken volgen elkaar de frisse…

belaagd door talloze sneeuwvlokken haal ik buitenshuis een frisse neus blijk naderhand niet alleen een heus verkild reukorgaan naar huis te lokken maar ook brandende handen waarop de sprinklerinstallatie meteen reageert een stijve nek alsmede lippen bezeerd hoge nood het plassen houdt niet op mijn droge huid is finaal open gekrabd mijn…

achtenveertighonderd en tachtig passen in het park minstens duizend daarvan loop ik achter drie mutsen zussen, vriendinnen maakt niet uit ze zijn gearmd twee staanders lopen om hen heen, een kijkt er om ik denk: naar mij maar nee, hij zoekt zijn maatje stiekem raak ik hem even aan…

het dekbed opgevuld doorgestikt met pijnnaden en opgedroogde tranen je hangt het elke morgen uit het dakloze raam om door te luchten met frisse wind de beklemmende lucht hangt als een ijzige koude winternacht…

Op de drempel van mijn deur van ontevredenheid, roep ik mijn ongenoegen over het gebroebel van mijn ingewanden uit! 'Onwelvoeglijke reetjeskikkers!' 'Onfrisse bochtenkruipers!' 'Ongehoorde rectificatiekolommen!' Mijn overbuurvrouw, met de bezem in de hand, maakt misprijzende gebaren. Mijn mond wordt vrolijk en trekt zich in een…

Hoe kan ik ademen zonder jouw frisse lucht Die mijn lichaam van binnen laat gieren?…

Frisse dingen kloppend in hoge gebouwen Rilden de biest door met lange lauwe pijn 'The blues', you said Een kruid om in je oor te stoppen als je bang bent Weldra nemen De saatchi's & sushi's Weer de overhand en - na alles wat kelderde - stijgt die behoefte alleen maar ergens elders je teint op te doen als de kogels dan fluiten hoor…

~ de paardenbloemvlek op mijn zondagse jurkje rook naar sunlight zeep ~…

Frisse lucht Vietnamese loempia Wat een lucht Zes uur twaalf Drie uur veertien Pi Ja Loempia Is bijna klaar Maar ja Wat een lucht Wat een lucht Heb echt zwaar behoefte aan frisse lucht...…

die lieve oudjes zijn de schrik van het verleden…

rietkragen wuiven muggen dansen vrolijk mee zonnig fiets ik langs…

je ramen af en toe tegen elkaar openzetten werkt meer verhelderend dan ze regelmatig te lappen…

Het boterde niet tussen jou en mijn bloem knoppen bevroren en aarde scheurde nachten duisterden verzonnen vrienden in fris groen verschenen nam jij de lentebenen van mijn droom verwelkte bloem.…

tot u eronder ligt: geurend fris en rein.…

De ochtendwind verfrist met koelte de klamme donkere nacht De ochtendwind verfrist met koelte, heeft de verhitte geest tot rust gebracht De ochtendwind verfrist met koelte, jaagt tropische warmte uit vertrekken De ochtendwind verfrist met koelte, weet het lichaam weer tot leven te wekken…

Met frisse tegenzin is daar de zee. Het te water treden, en het deinen op de eerste golven van 2016 mee. De eerste confrontatie met de koude vloeibare zilte minerale waarden, waarvan er ons zoveel omspoelt op de ganse aarde; prepareert de mens met pit op de tijdingen die spoelen door ons bestaan.…

Mijn gedachten harken de duisternis bijeen In de groeven landt mijn spleen Een dag opent traag zijn luiken Mijn tuin aan ideeën netjes geschoffeld Angsten, onzekerheden weggemoffeld Een frisse herfstgeur dringt zich op…