Alle inzendingen over gebekt

en wel trok jij wreed de laatste pen er uit schreef over een veren kleed stralend van buiten alleen juist dat kleed geeft geen warmte meer de schoonheid van de schijn boeit niet langer gevlogen verdwijnt zij langs heldere luchten beademen hoeft niet meer zij houdt vanzelf haar snavel…

Als ik niet goed kijk Als ik niet goed spreek Als ik niet goed zwijg Als ik niet goed werk Als ik niet goed liefheb Niet goed slaap, noch waak. Wanneer ik niet mooi genoeg zing, noch fluit. Als ik niet goed zwem, drijf of dobber. Als ik niet genoeg loop, in de pas der wereld. Wanneer ik niet 'juist hoor'. Niet goed zie... Wanneer ik…

Elk vogeltje zingt zoals het is gebekt maar wordt 't liefst door 'n ander genekt vogellief, zing jij je lied luister naar die ander niet kies voor eens en altijd je eigen traject…

vogels koersten met de trein vertelde ik, ik vluchtte weg met de natuur zo weet jij dat mijn aard blijft waar zij heengaat gebekte duur ik laat lege bodems achter…

Toen Bob nog maar een sponsje was En Batman nog geen tafeltennisheld Toen had je, hebben ze me eens verteld Een tv-programma - eerlijk, scherp en kras Elk beestje deed zoals het was gebekt Pedagogisch echt schandalig incorrect…

Ook al blijkt hij goed gebekt De strekking van zijn tekst is wéér gelekt…

badeend zoekt het ruime sop weer iets anders dan de badkuip 't schuim verwisseld voor het kroos proeft het eendje hier de vrijheid rozetintig in het groen geel-gebekt en zeer tevreden zwemt ze weg van het verleden…

reptielen heersen over heel de aard beweert het nederdietse intellect dat slangsgewijs toch stevig is gebekt en denkt dat hij veel kennis heeft vergaard zijn achternaam betekent echter ezel men lacht ‘m uit: zijn ware aard is [k][w]ezel…

Als Geert weer grofbesnaard maar glad gebekt kortzichtig, kil en krom staat te oreren zal elke krant hem daags daarop citeren zodat hij telkens ieders aandacht trekt. Maar juist die aandacht vind ik heel verkeerd en dus schrijf ik geen versje over Geert.…

Je mag er kijken naar het water wolken die laag overdrijven De luchten, waarin ik je naam -met hoofdletters- wil schrijven Maar hoog kan ik niet reiken hooguit op m'n tenen de vingers gestrekt Hier zijn de watervogels ....goed gebekt snoepen uit de stroom vissen uit het water Vroeg in de morgen of later op de dag mag…

al ben jij in al jouw eenvoud schijnbaar een meervoudig wezen ja mijn vermoedens zijn stout maar jij hebt geen tegendeel bewezen je zwijgt nu in alle staten anders was je altijd zo goed gebekt iemand had je ineens de gaten je bent ontmaskerd je bent gehackt…

enkele dagen per maand straalt haar lach op de aarde waar in gebekte heuveltjes het spoor te lezen valt van de opkomst van het tij en dan monkelt ze nog na bleke pretlichtjes rondom rond de sikkel harer bestaan voor hoe lang ook ze nog kan heersen in haar hemel onbetwist is er nooit sprake van verrijzenis of teloorgang ze bedrijft…

de klap was onverwacht echo's joegen vluchtend door de nacht ramen trilden kinderen rilden in hun slaap gewekt nog niet gebekt vlogen vogels van hun nachtelijke stek stilte eiste duidelijkheid voor pijn die volgde op geslagen zijn de andere wang kwam snel nu davert het geweld van openlijke ruzie en de hel maar met die hitte…

tegenwoordig lijden De aandacht voor de Groten aller tijden Is danig in het poëtisch moeras weggegleden Heb je de durf om oude technieken te belijden Dan word je door veel moderne mensen gemeden Ach, het is niet zo’n grote boodschap die ik breng Maar menig traantje dat ik verzuchtend pleng Is een te veel voor al die nieuwelingen Die graag goed gebekt…

Je ster is hoog gerezen toch heb ik geen respect Kan dagelijks van je lezen je bent zo goed gebekt Maar als mens kom je tekort is je gevoel totaal verdwenen Mijn gevoel totaal aan gort walging vanuit mijn tenen Alles wat ik van je vond in één klap teniet gedaan toen ik ineens voor je stond en je met die ander zag staan Laat de bladen…

ze zullen mij hun liedje leren elke vogel herken ik aan zijn veren en veelheid aan talenten die ik heb ontdekt Nee ik hou ze niet vast zonder commentaar laat ik ze gaan met groot respect want geen enkele vogel zingt vals of raar Met even slikken en een diepe zucht laat ik ze dan vliegen maar vooral zingen zoals ze zijn gebekt…

fuut op de wal staat een reiger in zijn grauwe verenjas standvastig tuurt hij naar beneden naar het donkere oppervlak in de bomen rondom het water huizen diverse vogelsoorten hun zangkunsten zijn voortreffelijk geen les is er aan te pas gekomen en dan hoor ik een kraai krassen wat een enorm verschil ieder vogeltje zingt zoals het gebekt…

Het krioelde en het wemelde van dwaze dorstelingen die -gezeten aan de toog hun onkruid schoten in het nat waar ze gestrekt en scheef gebekt hun smart aan lappenlaarzen hingen en genoten van de labbekak die dronken iets vergat Ze hadden voor de maan gedanst in grote lanterfantenkringen want ze bleven zonderlingen die hun lol hadden gehad…

Hij vond 'r al lekker gebekt, maar nog mooier bleek zij onbedekt. 'Ik beval', zei ze later het liefst onder water: een kind heb je bij me verwekt.' De zwangerschap vond ze een zegen. Het vochtige baren viel tegen: geen kind kwam, maar schijt en ze heeft net op tijd nog een steek onder water gekregen.…

zat als gegoten is later toch weer snel ontveld jij was mijn prijs uit vele loten ik heb de kansen niet geteld pech had al zijn kruit verschoten het toeval bleek op je gesteld je hebt me met je wolken toegedekt wilde geen mooi weer meer spelen je ware aard is stormend uitgelekt de buien konden me niet schelen jouw regen was met mist gebekt…

zat als gegoten is later toch weer snel ontveld jij was mijn prijs uit vele loten ik heb de kansen niet geteld pech had al zijn kruit verschoten het toeval bleek op je gesteld je hebt me met je wolken toegedekt wilde geen mooi weer meer spelen je ware aard is stormend uitgelekt de buien konden me niet schelen jouw regen was met mist gebekt…

Het voelt alsof een nieuwe twijg ontspringt in de nerven van mijn oude ziel een leeuwerik luid gebekt fluit zijn zomerlied met veel respect opgetogen strooi ik een handvol vlinders over het gazon laat ze dansen in de zomerzon van bloem tot bloem het raakt mijn gemoed dat warm, minzaam als zwoele wind langs mijn dagen trekt ontspruit…

Jij telde niet de dagen oh nee, je telde ze niet vliegen wilde je alleen maar vliegen ademloos brak jij met het aardse en dacht dat deze ene vlucht vergeten vrijheid bracht de bomen konden niet hoog genoeg zijn, jij vloog er wel langs of onderdoor blad of geen blad voor eeuwig gebekt sloegen vleugels in het wilde weg de diepe…

dag verdwenen jaar, ik groet je geef je kruisen na en zwaai vrolijk af, tot later als jouw gevolg zijn dagen telt, tel ik mijn zegeningen in een plas vol zilte druppels: parelend in wit en zwart luisterrijk als zon haar strepen trekt goedgemutst en goed gebekt bega ik thans mijn eerste fout, beseffend dat ik stout veel beter kleur beken…

ik val liever eerder dan dat ik daar strand het was mij nog nooit tot zover te dragen Wat schiet ik ermee op om steeds weer te pogen mezelf toe te staan om iemand lief te hebben ik verstrik me toch steeds in de vele webben en zal wel nooit helemaal begrijpen mogen Waarom ik wegren van mijn eigen belang me verschuil achter mijn grappig gebekt…

ochtendgloren het zand nam onze lichaamsvormpjes aan een koele, rode gloed verdreef de maan de opening, een ademtocht, herboren de achtergronden schoven langs in banen bouwden samen een levensgroot decor de zee zei fluisterend de woordjes voor en kluisterde de zinnen, ving de tranen wij speelden niet de hoofdrol in dit stuk maar goed gebekte…

Ik luister zonder omhalen direct naar woorden waar jij jezelf aan verhing -let it go, I need adrenaline Hungry for love- al even opgewekt zoete inval valt er niet te winnen want alles klinkt als jij gebekt naar groene velden bent gelekt.…

Een vader met kind bij een bruine sloot Wilde eendjes voeren met oud brood Uit een knisperende zak met kruimels gevuld Op een koude zondagochtend in nevelen gehuld De brutaalste eend met harde snavel gebekt Had als eerste gedreven naar hen gekwekt Met stomme verbazing zag hij hoe de kleine koter Zijn vermeende droge brood opat zonder boter…

vrij (maar wel vormvast) naar Rowwen Hèze nog even en de moeder aller talen (het onvolprezen Haagse dialect) wordt in ons ganse vaderland gebekt een spreker in het Haags trekt volle zalen de fraaie tongval heeft dat geniale zo kort, zo krachtig, snedig en direct bewijs van educatie ... intellect fameus door het benoemen veler kwalen het…

De onschuldigheid is ‘t lieflijkst in ‘t geluid; Het is het eeuwig voorjaar dat er uit Hen roert en rept en kwinkeleert en trekt, Uit ieder vogeltje naar ‘t is gebekt. Aan bos en duin ze ontzweven, plag en riet. Hun is het licht en ‘t onuitspreeklijk lied.…