Alle inzendingen over gekapt

De eerste kerstkaart al ontvangen Wel een beetje vroeg dit jaar De Sint is koud vertrokken En Kerst staat op het repertoire Bomen worden weer gekapt De ballen komen uit de dozen En winkels gaan van start Met hun jaarlijkse hypnose En masse wordt ingeslagen Voedsel, drank en zoetigheid Van Licht en Liefde is geen sprake Ook dit jaar heeft…

Daar zat ze keurig gekapt aristocratische trekken mooi gekleed zijden kleding zoals gewoonlijk de ogen gesloten in diepe sluimer gesteund door kussens de stilte ruisend tevreden trekken woont daar nog iemand daar in dat hoofd? Het infuus van het wassen beeld piept. hoor jij dat ook? of droom je nu verder je leven ten einde?…

trompettist blaast z’n wangen vol om de wereld te raken, aan te raken met welke toonaard dan ook zachtjes en bescheiden tot ruig en hard ondersteund door bas drum en keyboards zingt hij tot de bomen die oeverloos worden gekapt toetert hij over een Syrische vriend die niet meer naar huis kan nu oorlog is wat de klok slaat geeft hij, neemt…

dat woud zo diep in mij wordt illegaal gekapt heb nooit een vergunning afgegeven een kwaad wezen vervuilt haar gezuiverde lucht die mij laat leven niemand die er iets van snapt dat je niets hebt vermoed omtrent het alles vernietigende kappen dat onder mist verscholen vuur dat blijkbaar al een poos in je woud heeft gewoed zo onvoorstelbaar…

zijn net gekapte haren verwaaien op de boulevard kuierend met verlangens in oogstrelende wellust in een flannel kostuum in verschillende kleurnuances de pantalon had smalle pijpen met omslag verfijnde schoonheid liefdesdorst oneindig koesterend eigen lijf en leven volledig mens in optima forma hij omhelst het leven in ijdeltuiterij…

Wie ben ik geweest toen natuur werd vernietigd bossen gekapt voor productie dieren door honger verdreven de hele wereld in onrust gevangen in vreemd verlangen wie was ik in werkelijkheid toen mensen elkaar te lijf gingen niet uit liefde of vrede wie was ik in hemelsnaam toen jij de hand sloeg aan jezelf niet langer door kom met…

sering haar laatste kleuren zingt het geel van hazelaar naast blauwe regen de zomer tot een warm ontplooien dwingt weet met jou de kersenboom zij bloesemde in tal van jaren als een droom de eerste pitten vaak te zuur om door te slikken maar het verbod en stiekeme genot haar leven is gestopt in minder geven de stam is toch gekapt…

In Schinveld wordt de burger flink geplaagd Het groeit nu de gemeente boven ’t hoofd Ze heeft wel stille vliegtuigen beloofd Dat klinkt inmiddels best wel afgezaagd De burgemeester onderneemt nu stappen Hij vraagt de actievoerders om te kappen…

Van bomen maakt de mens vanouds papier, dat schrijft hij dan weer vol met mooie woorden, bijvoorbeeld over kap in verre oorden, zo wek je hoop en maak je goede sier. Beloften zijn ook dit jaar toegenomen, maar ook het aantal omgehakte bomen.…

Wie heeft je toch zo stom gekapt?' vroeg zij. Hij voelde zich getrapt op alle tien z'n hamertenen. 'Je bent een slet, een hoerentrien,' zo zag-ie tot een weerwoord kans, 'want met het oog des timmermans kan ik dat aan je wipneus zien.'…

wanneer hij gesloten bleef die mond en zijn lichaam uit werd gekapt in de wazige steen van achtergrond is de tijd mij sneller ontsnapt toen die mond vierde met een lach en een lieflijk woord achter zijn zeldzaam vreugdige lippen lag was het al een stralen in de pijn ach, toen de armen mij bijna aan gingen spreken was mijn hartje al zo…

je was al stam toen ik je raakte mijn benen amper het jonge lijfje konden dragen bloesemde in wit en rood vruchtte in bereikbaar loot de eerste kers ze waren zurig spannend rood omdat vader het plukken ons verbood hebt leven aangehoord mijn handen op je bast verkommerde in stilte toen ik het huis uit was je bent gekapt omdat…

zielen dwalen in het woud van oudsher dat tot park verwordt paden van naalden zijn al door asfalt vermoord hoor drift in het stappen van mensen hier knispert beschaving stilte verwensend met schreeuwen in dolle verdwazing verbazing omdat het bos niet meer spreekt in zijn bomen geen jungle voor dromen doelloos zijn reuzen gekapt…

dwalen in het woud van oudsher dat tot park verwordt paden van naalden zijn al door asfalt vermoord hoor drift in het stappen van mensen, hier knispert beschaving stilte verwensend met schreeuwen in dolle verdwazing verbazing omdat het bos niet meer spreekt in zijn bomen, geen jungle voor dromen doelloos zijn reuzen gekapt…

Papa 04.10.1943 – 15-11-1981 ik kijk naar je kleren je perfect gekapte haar levenloos in je kist was je er nog maar je voelt ijskoud aan een rilling gaat door me heen uit je lichaam opgestegen je liet me verdomme alleen je geest waart ergens rond en leidt mij door het leven missen doe ik je nog elke dag je hebt mij veel moois gegeven…

gladgeschaafd splintervrij stabiele messing grepen wel acht , vier aan de ene kant vier aan de andere onder het hoofd en ruggengraat een peluwtje van wit satijn, de wervels rustend op decubitus matras zo lijkt het wegvoeren iets zachter niemand hoeft toch zo bloot te zien ontdaan van kostuum of mantelpak door vreemde handen gepoederd en gekapt…

de dikke eik aan de Dikke Eikweg Ellersinghuizen is weg in de 17de eeuw gepoot werd hij zo groot dat 4 man armen gespreid hem konden omvatten zo wijd maar hij ging dood is in 1975 gekapt dan toch maar de grens over in Heede, daar aan de Hauptstrasse staat een linde van 1000 jaar die je met 4 man lang niet omvatten kan die fier overeind…

als hij niet uitkijkt dan, heeft hij een bizar gekapte kapster aan zijn houten been. en staat hij de rest van zijn leven haarkrullen samen te vegen.…

ondergaande zon komt energie tot leven zich lavend aan de Bron Voorbij de dag geleefd zoekend naar bestaan stil verschijnt de nacht het moment om te gaan Kruipend, vliegend, aanwezig baant het zich een pad op weg naar overleven gevaren zijn er zat Nuttig lieflijk leven door de mens vertrapt niet op waarde gemeten zijn habitat gekapt…

De hoge balsempopulier, de sneeuwbal en laurier en alle bloesemkaarsjes, knoppen, die op knappen staan, gekapte takken, knoesten, hout, vieren met hun geuren boventonen. Een feest hier doorheen te fietsen in een voorjaarsregen, in een vlaag te worden afgeleid, voor de bedwelming graag bereid... Kan dit duren!…

Ik ben een papavertje in een veld heb schuw te weinig zon genoten hang luw mijn knopje kuis gesloten vanwege angst voor nieuw geweld Mijn steeltje is een beetje stuk geknakt daar `t ruwweg werd geplet een sprietje was ik nog maar net toen `k werd gekapt van het geluk Toch koester ik stuifmeel in mijn hart ook bloesem heb ik al…

Het bankje waar we vroeger zaten daar bij die mooie oude eik die is gekapt en weggehaald voor een nieuw te bouwen wijk. Ik zie het aan met lede ogen een mooie tijd wordt teniet gedaan geen plekje om terug te keren als er straks nieuwe huizen staan.…

de berkenbomen Kronkelend door witte basten verlicht Heeft ook hier zijn eigen weg genomen Schaduwen vangen het laatste zonlicht Gefilterde stralen verwarmen het zand Resten van de herfst een kleurig gezicht Jonge aanplant eerste jaar hand in hand Door hun kwetsbare naaktheid gebogen Elementen boetseerden reeds een band Levend hout gekapt…

De kerstbomen worden welhaast weggegeven, gekapt door een Haagse milieubarbaar. Zelfs de oorlog is naar het schijnt voorbij, gezien het constant gebrulde “War is over”. Ik weet alleen te verzuchten: “Was het maar waar…”…

.: druk een punt en laat het net vibreren Merkwaardig, al die gekheid op een stokkie De shoot-out is belangrijk voor de score Er wordt gescoopt, gewokkeld en geflatst Gekapt, gedrived en ook gechanneld wordt er Een zekerheid behoort tot de folklore: De hockeyfeesten zijn altijd het natst Kom vórt, de hort op, word een sportsupporter!…

Een nonnengift, roze gekapt ligt teer neer in 't zand. Onder de branding brekende kruikjes wenden zeeziek de steven. Tussen haar hand, klampend aan de helm geheven en het in haar voetlijn rimpelende zand licht zijn diepzee op. Haar kleed verschikkend neemt hij haar in golven en zijn dalen is dat van een zeekat tot inktpaars verschrikkend.…

Een nonnengift, roze gekapt ligt teer neer in 't zand. Onder de branding brekende kruikjes wenden zeeziek de steven. Tussen haar hand klampend aan de helm geheven en het in haar voetlijn rimpelende zand licht zijn diepzee op.…

Na de verveelde winterslaap ligt de polder weer open, gekapt door tijd, en stalen ploeg, wat in het verleden lag, in staal naar boven joeg, en aan de oppervlakte, vers besneden, verslapt de aandacht, wanneer de uitgebeende huid, zich openlegt in arbeid, mechanisch voorbereid, vervalt de aarde tot rust van eerbaarheid, in…

Op het kleine soldatenkerkhof staat een zerk, jouw naam erin gekapt. Ramskapelle heet de plek, jouw eeuwige stek. Mijn vader schreit.…

storm heeft eindelijk een blauwe lucht geklaard in bossen is het ziek en zwak geveld door het verwoestende natuurgeweld de rooiende winden zijn langzaam bedaard weer staan vele bomen scheef in het gelid struiken die snel uit de kluiten groeien een soort dat kort na het eerste bloeien wordt gekapt omdat de stam op dikte zit ik zag je vallen…