Netgedichten

netgedicht (nr. 24.350):

Versneden land

Na de verveelde
winterslaap ligt de
polder weer open,
gekapt door tijd,
en stalen ploeg, wat in
het verleden lag, in
staal naar boven joeg,
en aan de oppervlakte,
vers besneden, verslapt
de aandacht, wanneer de
uitgebeende huid, zich
openlegt in arbeid,
mechanisch voorbereid,
vervalt de aarde tot rust
van eerbaarheid, in
lange voren tot magere
kluit, de stralen van
een nieuwe zon zich
in het hunkerende land
zal testen, met volle
sproeten in verspeende
grond, de stoppels van de
weerbaarheid. Dan blijkt,
het juiste ploegen en het
mesten doe je met een
eeltige hand, dan raakt
het polderland gezond.