Alle inzendingen over gezel

Mijn schrale pen bleef woordenloos Bij het horen van jouw stem Die dieper doordrong in mijn ziel Dan zijn inkt in het papier En al krast hij enkel oppervlak Toch is hij mijn gezel De enige die jou verstaat Een ander houd ik niet Een ziel kan enkel zwijgen Van wat haar heeft beroerd Jouw stem trekt dieper voren Dan mijn pen in het papier…

Een vernissage: de galerie vol sokkels – met lege glazen.…

De reebok kuiert langzaam voort, blijft dan staan _ tuurt, springt op en verdwijnt; met sierlijke danspassen volgt de rikke haar gezel.…

hoog in de lucht de lat onbereikbaar koud op de top elk pad loopt omlaag eenhoorn zonder gezel ik blik en bewonder kan er niet bij voltooid verleden tijd voor mij.…

De Vorst mag* geen gezel* in zijn gebied gedogen, Hij wil zijn rijk en troon beheersen ongemeen*: De Minnaar is jaloers schier* van zijn eigen ogen, Ja van zijn schaduw, die hij voor hem* uit ziet treen*. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - kan concurrent ongedeeld bijna zich lopen…

Mijn allerliefste zonnetje, jij bent mijn gezel. Jij bent mijn amazone, voor eeuwig in mijn soul.…

Zal ik ooit het geluk ervaren Je hand te kunnen aanraken Je zachte huid te voelen De streling van je zoete adem op mijn gezicht De extase van je lieve armen om me heen Zal ik ooit je leven delen Een troost voor je zijn In zwarte tijden En je gezel in vreugde Dansend in het gouden licht van mooie dagen…

Er bestaat geen verweer tegen het meisje van de nacht dat zich snijdt omdat ze slecht is twijfelt of ze echt is Geen eigen plek waar zij zich veilig voelt en het koude sterrenlicht maakt voor haar een huis te groot, de deur gaat niet op slot Zij verlangt naar haar gezel dat hij eindelijk stoffelijk wordt een kerkuil landt op een muis…

Het is het niets, dat brengt me van de wijs Altijd nacht en de maan mijn gezel Zonder lach, licht en vreugde Wie gelooft mij als ik dit vertel? Ik loop, lach, praat Sla armen om mensen waarbij het niet meer gaat Er is niemand die ziet wat dit niets met me doet Wie weet hoe dit verder moet?…

Aan de buitenkant praalt een gevel de vertoning van een wijds gezicht, een indruk dat meer te denken geeft een statige laan met beuken zonder geborgenheid van blad draagt mee in het gemis, de nacht alleen als decor is mijn trouwste gezel.…

strompel beenloos aan mijn zij zucht bij elke knie naar voor kijk omhoog naar mij loop nou toch eens door mijn tergend ongeduld loopt ook met mij alleen achter schijnbaar rust verhuld vreet het lustig aan mijn been kluivend schrijdt het voort het wachten dwingend voor mijn gezel gelijk gestoord wacht en heeft mij door het…

zweven tussen de muren in mijn woonstel een oud aspirant gezel. een muur van foto's waar jij nog bloeit en bloost. drink nog wat thee tussen de muren ooit van ons twee. de echo van het lachen kreunen en dansen. maar ook het schreeuwen en huilen. dat geluid zal wel tussen elke vier muren schuilen.…

Het zit verweven in elke vezel Geestverruimend zonder de middelen Associativiteit is soms een gezel Het verschijnt zonder te bemiddelen Het moet geuit Kan zich maar beperkt verstoppen Als jong groen zit het aan de vingertoppen Het bloeit en groeit, je komt er niet onderuit Het dooft geregeld even Wakkert weer aan Zoals alles in het leven…

Die ik heb gekend Je mond vertelde me weinig Je spreken ben ik ontwend De stilte kan jij omarmen Met wie jij je leed hebt gedeeld Je gezel is je gedachte Met wie jij je nooit hebt verveeld In je stoel laat ik je achter Niet wetend wat je nu wenst Soms denk ik dat je vermogens Door leeftijd reeds zijn begrensd Wie was jij?…

Daar stond hij meestal en hielp mij gedreven, Ik meester, hij leerling, gezel. Hier heb ik hem vaak het voorbeeld gegeven; Aandachtig, hij leerde zo snel. Hij keek met een timmermansoog. Zag dat het krom was, keer op keer. Dan schaafde hij, hij trok, hij boog. De balk uit mijn ogen, die zette hij neer.…

Wanneer mijn letters zinnen dansen ik jouw woorden bedrukt zie staan weer denk aan gemiste kansen verzopen van hun huid ontdaan klanken opnieuw mijn oren strelen handen behelzen jouw gezicht gezel verspelen zonder delen gevangen in het eerste ochtendlicht zullen letters dan nog beamen in gewisse vriendschap met de tijd als gevlochten…

de fundamenten waren goed geheid met houten palen in een bodem die massief verweven was met bijna legendarische verhalen de familie voette al in grond van middeleeuwen eenvoudige komaf maar heeft toch een gezel en zelfs een meester voortgebracht de franse revolutie bracht geen zekerheid de generaties werden niet benijd maar overleefden…

Gezel en meesterknecht verbanden. Verbonden tot een muzikale harmonie. Een meesterlijke lippen symfonie. Close harmonie; hart vol melodie. Met muzikale medestanders in vrolijkheid en spontaniteit. In toonsoort en timbre naar een eenheid toe geleid.…

Zachtjes en voldaan slaapt een ruige wereld buiten de barakken ligt een vijg van kots makke dwaze broeders slapen achter heuvels hun moeders zwerven in geduld en beven in hun trots De sterfelijkheid van liefde graaft zich in duel een ademtocht breekt vuige loeders de sabels hun gezel Een stoffig zadel verrotte akkers mirakels schermen…

Ik wandel door de leegte en alleen de wolken zijn mijn gezel Ver, heel ver hoor ik een zilveren lach de stem van de jeugd… denk ik toch… of is het verbeelding misschien… het smachten van mijn eigen, stil verlangen… Zacht raak ik de schors aan van een oude beuk, eindeloos hoog die zijn schaduw werpt over mij en mijn mijmeringen Wees…

van alle ongemak en zorgen Je voelt je in Gods Heerlijkheid geborgen Of iets wat daarop lijkt en echt bestaat Je toont me waar de mens in overgaat Om zijn onaardse wegen te vervolgen Je glimlacht en dat troost me wonderwel Zo kreeg ik je dan toch nog aan de praat Want lange tijd was je nogal verbolgen Jij was mijn leermeester, ik jouw gezel…

Zonder gezel in het kielzog, het hart beroet in eenzaam avondschijnsel: alles doorstaan. Neen! Bedankt. Ik loochen uw bestaan.…

Vriend, gezel die meer en minder dan de vrouw voor anderen toegewijd voor mij als minnares, tevens vermetel kind, haar levensles, onafhankelijk en wijzer en jonger maar altijd van dezelfde tijd.…

olympus te bestijgen zeus in het voorbijgaan even klein te krijgen heb het niet gehaald gefaald ben ik toen woordloos afgedaald wilde uit de as van feniks nog herrijzen tafelde in later eeuwen met wat keizers in een decadente sfeer maar koning clovus bracht de ommekeer pas in de gouden eeuw kon ik mezelf bevrijden van leerling naar gezel…

Op de weg terug eerste dag naar de Waalbrug bij Lent zocht een bejaarde vent op de tast traag zijn weg met een stok vast op koers op zijn rug de Britse vlag Wandelen deed hij nochtans stoer toch dacht ik die man zo alleen weet je wat ik spreek hem aan om als gezel gelijk op te gaan Hij bleek blind uit engeland gentleman van top tot teen…

Vriend, gezel die meer of minder dan een mens voor anderen toegewijd, voor mij een minnares, tevens vermetel kind, speels van aard, ruimhartig en wijzer en jonger maar van dezelfde tijd.…

Vandaag mijn lief, was je verjaardag geweest Vandaag mijn maatje, is er allerminst feest Want je bent er niet meer Vandaag mijn gezel, was je jarig geweest Vandaag mijn vriendin, denk ik maar steeds Waarom? Het is zo moeilijk om je los te laten Het is zo moeilijk je uit te bannen Ik mis je zo.…

Hoeveel appels duurt het voor je er genoeg van hebt gehad, gek genoeg vergeet ik steeds weer wat ik lees, elke avond vertelt een gast in de lounge dezelfde grap aan zijn gezel: het lachen is smakelijk, duurt telkens drie minuten. Zou ik hardop de lemma's langs moeten gaan en zien of je oplicht bij bepaalde woorden?…

Kracht die goudkleurig sleutelt op de balk van het notenspel; dat in toonsoorten luistert naar de juiste akkoorden en nimmer ontspoort bij het zwaaien van de vriendschaps- vlaggen van een meesteres naar haar blinde gezel.…

durf je niet te riskeren ook al maakt het ons beiden stuk vrees dat het haar ook zal verteren In mijn kristallen bol zag ik geen groot gevaar emoties sloegen op hol en het spatte uit elkaar Die scherven snijden in mijn geest ze laten me steeds weer weten dat het zo mooi was geweest wat nu aan stukken is gereten Je bent nu mijn gesel geen gezel…