inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 27.930):

Mijn zoon

Hier ben ik thuis, dit is mijn leven.
Hier werk ik in geur van vers hout.
En wat ik maak, is mij om het even.
Hier is mij alles bekend en vertrouwd.

Daar stond hij meestal en hielp mij gedreven,
Ik meester, hij leerling, gezel.
Hier heb ik hem vaak het voorbeeld gegeven;
Aandachtig, hij leerde zo snel.

Hij keek met een timmermansoog.
Zag dat het krom was, keer op keer.
Dan schaafde hij, hij trok, hij boog.

De balk uit mijn ogen, die zette hij neer.
En waar zij hem hingen, omhoog,
Werd mijn zoon mijn redder, mijn Heer.

Schrijver: Inornatus, 8 september 2009


Geplaatst in de categorie: religie

2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 258

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)