76 resultaten.
ongeblust, dus kalk
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 1.421 ze zwijgen
en wat dan nog
gebaart de kromme
van een aap gespeend
niets te rapen hier
een beetje niets
vermengd met wat iets
als het al werd gehoord
niemand werd hier vermoord
slechts niemand verhoord
en nog steeds geen woord
door een stomme neus geboord
ontstaat een simpel dicht
bij het licht
van wat nooit schijnen zal
oh here, oh…
Gewone Alikruik
gedicht
3.0 met 31 stemmen 5.591 Strandwandelend vertrap ik wat niet werd vermalen
tot kalk, zeepaleizen en flamboyante kastelen.
----------------------
uit: 'Gilette', 1998.…
Urs schrijft
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 500 Ik doop mijn pen
Niet in het gif
Maar stoot mijn lans
En schrijf met bloed
Mijn letters branden in de lucht
Ik kalk
Zwarte geschiedenis
Getekend:
Urs…
druipsteengrot
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 475 de druppel lekt door een spons van kalk
tussen bodem en dak
groeien de kegels
trager dan mijn nagel
als een paleis van kaarsvet
gestold rond de hals van een wijnfles
ze versmelten in een zuil van zout…
tijd droevig
netgedicht
4.0 met 41 stemmen 2.043 tijd droevig
wind in grijze loop
dood steekt uit dakgoten
tijd neemt nu
zoveel het gaf
smeekte alle plekken
waar je geweest was
kalk zette zich af en
schaduwtongen
slokten je op…
traag
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.173 over het seksuele leven van slakken
hoe zij verkiezen om man of vrouw
te zijn, elkaar prikkelend met kalken pijltjes
in de tuin glinstering van dauw, vochtig geurt
de aarde en de trage lusten van het vlees
ik denk, ben meer beest dan geest…
In de zoutconcessies
gedicht
2.0 met 77 stemmen 25.347 De in de 33 boortorens opgepompte pekel
moet van de louche zouten worden ontdaan;
in de eerste etappe worden moederloog en
kalk toegevoegd. Grote roerwerken roeren
loog en kalk door de pekel. De boorkroom
verbrijzelt de steenlaag. Het roerwerk
staat tijdens het bezinken stil. Slib is wat
overblijft: witte bergen.…
In de hoop
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 258 overvallen door natuurgeweld
ineengeplet door de overweldigende
zwaartekracht
tevergeefs worden armen uitgestoken
in de hoop een levende hand
te kunnen vinden
roepen om hun dierbaren
worden stemmen in de kiem gesmoord
vermengd met kalk opgaand in het niets
duurt het wachten...
oneindig…
kalkresten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 141 met kalk trek ik
een lijn op de muur
rond je lijf een
camera is niet nodig
zonder schaduw
verdwijn je in het
donker met een lege
koffer in de hand
met het rechterbeen
stap je een andere
tijd in voor mijn oog
ben je al uitgewist
als je terugkeert
zal ik je herkennen
aan de kalkresten
op je handen…
Tandenloze energie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 111 Die in onmacht gevangen,
Alle kracht geblust
In ongebluste kalk
Zich met het leven
Meten wil maar niet
Verder komt dan
Maximale inzet van
Tandeloze energie,
Houdt zich vast
Aan de zekerheid
Dat Jij het bent
Die bepaalt wie
De laatste horizon
Bereiken kan…
getekend
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 150 iemand trekt met kalk
een lijn op de muur
rond jouw lijf
jij bent getekend
verdwijning in
het donker zonder
schaduw een lege
koffer in je hand
bevend
stapt je rechterbeen
in de stroming
van de ongewisse tijd
iemand
herkent je
aan verstrooide kalkresten
door je dunne witte haar…
Litanieën
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 390 jouw tranen klonken oorverdovend
evenals de smeekbeden
van derden
verdwaasd danste het kalk rondom
weer laaide de litanieën
op
'n rilling van diep geraakt zijn
klom omhoog tot de
haargrens
nam machteloosheid snel over
wat kon ik met twee handen..
en richtte ze tot de hemel…
Langer dan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 51 Kalk valt van de muren
bomen bergen en rivieren.
Hebben we tussen ons bedacht
we halen het licht geleidelijk in.
Worden sneller dan het geluid
duurt eeuwigheid langer.
Dan het licht van ons erbarmen?…
iemand ziet je
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 51 iemand trekt met kalk
een witte lijn op de
muur rond jouw lijf
je bent getekend
zonder schaduw
verdwijn je in het
donker je houdt
een lege koffer vast
een beetje bevend
stapt je rechterbeen
in de stroming van
de ongewisse tijd
een kalkrestje
rust gelaten op
het verstrooide haar
iemand ziet je…
Lief gedicht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 342 LIEF GEDICHT
nog voor ze
gelegd worden
kan ik je kwijt
aan de straatstenen
op de onderkant
kalk ik je
en laat ik je
aan de stratenmakers
om ontdekt te worden
ieder woord afzonderlijk
als een puzzel
waarvan geen stuk
mag ontbreken
willen ze je
met voeten treden
zodra je
met de neus omhoog
uit laatste respect
in de juiste volgorde…
Met pijn en ongewis
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 146 kalk de muren wit
de enige kleur
die mij nog schikt
linten opsmuk
snuisterijen laat ik
in het niet verdwijnen
ongetekend
presenteer ik mij
de laatste schakels breken vrij
schrijf de strijd
maar met het bloed
dat in deze fase vloeien moet
kleur alles in
met pijn en ongewis zonder
dat er een verdwijnpunt is
zal van de daken…
Verschil moet er zijn
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 77 Veel van wat ik dood zie leeft,
het anorganische scheidt zich lastig
Alleen het hart is van basalt soms,
en zelfs dan
Ook schijnbare hardheid slijt
of breekt in stukken onverwacht,
als zachtheid tracht te binden
Je hebt die rechtheid nodig lijkt,
vierkant verlangen in asfalt en beton
In kool en kalk teken ik cirkels…
schok
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 780 diep onder de korst
is een schok verwekt
platen drukken elkaar op
tot splinters en scherven
de golf plant zich verder
in een ring die uitdijt in rimpels
er wellen pluimen op
die ploffen in een krater
alles wat leeg was moet terug vol
zoals de holtes in kalk
de mijnschacht die verzakt
een gedrilde speurhond
klimt over puin
hij…
Exit Mule
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 De katapult van Moroni
Het dak was er niet meer
De muren waren rood
De vloer was rood
De doorgestikte deken,
met de hand gemaakt door oma, was rood
De ruiten waren rood
Alles was rood
Stukken van de muilezel ingewanden en botten
faecaliën en haren
lagen verspreid
door de kamer
samen met stukken
dakpannen en kalk
Alles was rood…
persoon
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 92 kleur spreekt samen in kalk
een portret uit duizenden
een steunpilaar, zeg maar balk
woorden doen deze wereld duizelen
selenietsplinter in m`n vinger
en de korst sluit lucht af
een najaarsblad blijft een beginner
maar nooit begonnen. laf
raadzaam als schaatsen
op een ijsbaan, en maar lachen
je kan dit nergens plaatsen
ondoordachtbaar…
Soeverein.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 264 Ik heb een grens getrokken
niet met kalk of prikkeldraad.
Maar met goede woorden
die zorgvuldig zijn gekozen.
Het is naar oud model en goede raad
tot hiertoe en niet verder.
Deze boodschap is zo helder
dat het ieders zintuig raakt.
Als je loslaat trek je grenzen
voor 't welzijn van je groot domein.…
Samenloop
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 114 vroeger, achter ons, of later
in de verte, een spoor in kalk
vingers op beslagen ruiten
ergens in de massa, op zeker
moment in een eindeloze tijd
nog dieper in het binnenste
van het blauwste van de zee
de monding van de rivier of
een wollen streep in kille vlucht
grondkleur in onbedekte termen
een smalle samenhang waar
onze wegen zich…
Ren!
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 605 Kalken schilfers vallen door mij.
Hij beitelt spreuken in mijn schedel.
Pijnscheut.
Ik hoop, smeek:
O beul, leid me niet naakt en kaal
naar jouw schandpaal.…
witte raven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 130 op deze loodwitte
dag wist ik niets
te schrijven op tafel
lag alleen een witboek
boek van stilstand
gebroken wit
vlekkeloze overgave
aan het grote verdwijnen
ontkomen aan schrijven
in het boek van niemand
en alleman vandaag
trek ik slechts met kalk
een lijn op de muur rond
jouw lichaam je gaat op
reis witte raven
kom…
over roem
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 322 als dichter/machinist ben je pas beroemd
wanneer fans jouw naam om de honderd
meter op de dwarsliggers kalken
zoals ze dat bij een klim naar de top
van de Mont-Ventoux met de namen
van heel grote wielrenners doen
want met de neus gedrukt op je naam
moet je wel in jezelf gaan geloven
(of je wilt of niet)
maar vooralsnog zijn dichter/machinist…
Jack Sparrows zus
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 228 Tranen golven breken harten loos
Bloed golft kabbelend in zoute wonden
Hete nachten missioneren een wilde mossel
Een pruik van groen wier over blote borsten
Een stinkende stoot tot onder de gordel
Zwemt zij alle warme stromingen mee
Overvloed gooit haar dorstig in de branding
Een geleide blinde hond likt verpulverd kalk…
Vaakbeestjes
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.161 In jouw ogen zijn, verdrinken
zinken naar de bodem waar
kalk en zout conserveren
schelpdieren, anemonen hechten
Draai om vrouwen van Lot
bedek de ogen, volg of versteen
zie geen meteoren brandend dalen
onmensen smelten in de straten
Massief blijf ik bewegen en jij
kraakt steen, verkruimelt mij
krakend tussen de vingertoppen
van duim…
Maniëristisch
gedicht
3.0 met 12 stemmen 5.240 Het licht heeft een begin van vuur en kalk
dat niet valt te bepalen.
Het licht is slank. Het oog is sloom,
in kilte.
Onbewogen waakt het licht als een godin
die met ons zinkt als lood, onsterfelijk maar dood,
en droog of zacht of dof als talk,
in het zilte.
-----------------------------------------
uit: 'Triptiek van het licht', 1982.…
Zo ook de mens roest
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 187 hoe mooi is mooi
als ik lagen schraap
van de ogen
en je huid schuur
met mijn vergeelde nagels
die ook de schoonheid
van vergankelijkheid
aanschouwelijk maken
hoe vol is je leegte
als ik jouw adem
opvang in jutenzakken
voel jij dan nog
waar licht voor staat
als de avond
in krans slagaders
is gerijpt tot kalk
als ik je naakt…
VANZELFSPREKEND LICHT
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 961 opbouw bloei beton
geur van nieuw woonblok
de auto start niet meteen
duwen lachen springen
de deuren klappen dicht
zodat de richtingwijzer naar
buiten wijst
de ochtendzon geeft vanzelf-
sprekend licht
verf kalk cement
geuren gezamelijk
tegelvloeren tegelwanden
voor en achter glazen puien
in staal gezet
het is nog vroeg
in Rotterdam…