Alle inzendingen over kwebbel

Als jij nou eens ophoudt met alsmaar te kwebbelen dan kan ik misschien eindelijk eens proberen je sproetjes te tellen…

Tik tak tijd kan ik uren over praten ik ga aan één stuk door en heb zelf niet in de gaten dat ik twee uur verloor met het kwebbelen over niets.…

Halverwege kwebbel kwebbel ik plagerig om je klein te krijgen en dan opnieuw je groot te likken en het genot uit te smeren, gemengd met het avondlicht de wieken aan het plafond de lange gordijnen, het geel van de muren en de twee dikke fauteuils van groenbruine aarde Er zweeft een warme zucht over ons zweet van bevrediging en dan…

Politici, kwebbels en kletsvrouwen kunnen er chatten in vertrouwen. Zo'n kwetterwebstek is echt wel té gek voor wie zijn snavel thuis moet houwen.…

En haar kwebbel stond niet stil. Op het ritme van haar praten fietste ik, met af en toe achter me een harde gil. Met het koekje van de hema hand in hand bij de zee gestaan. Nog de groeten van een ster gedaan. Thuisgekomen van het feest riep ze mama, mama ik ben in de hemel geweest.…

Heb me nog nooit zo verloren gevoeld Tussen al deze mensen, tussen alle etalages Weerspiegel ik honderdmaal, maar toch alleen Grauw middaglicht in de stad Een verre klok slaat zwaarwichtig de tijd voorbij De stad kraakt en zucht, vervuild sluit zij zich Blinden rollen ratelend dicht Verkoopstertjes kwebbelen de tram in De avond valt in…

Witte pluimen, lange hals, Schaterende kwebbel en hun beet niet mals. Waken als de besten raken nooit in nesten, want ze vallen op tijd aan, op uw kuit, of iets meer bovenaan. Kijk altijd in hun ogen, draai je nooit om, want ze zijn niet dom. Uw achterwerk en benen, dat is hen, een aanval lenen.…

Ze luistert met volle aandacht en ik kwebbel maar door, fluister lieve woordjes en maffe dingen, alleen bestemd voor haar oor. Ze kijkt me aan met een blik van < ik begrijp je wel> en ik kijk terug haar mondje gaat open en ze brabbelt in heel begrijpelijke taal.…

Elke dag al ruim voor dag en dauw, gaat onmiddellijk haar kwebbel aan Ik vraag: Wat is zij voor een vrouw?…

jou vergeten omlijst het geheugen met kwebbelende lachspiertjes die iedere wond bedekken met de jaren die je bij ons woonde vandaag kwam de echte pleister, het hechtte aan de tijd die zich laat kennen in lange baarden en verdwenen momenten waarvan we dachten dat ze nooit zouden vergrijzen iets achterlaten in het vergissen in de daad van…

Ik dacht even aan Nico, toen je zong bij De Wereld Draait Door met die positieve kwebbel Matthijs van Nieuwkerk, ik vond je zelfs geheel misplaats bij die show, een zingend pareltje met pure intentie, moedig gezien je prille zangcarrière en al je filmrollen nederig overstijgend, al kun je nog wel wat zanglessen gebruiken, waarvoor ik me…

Ik kwebbel vrolijk, en jij luistert slechts. Ik slaap heel weinig, en jij slaapt heel veel. Jij kijkt naar darten, als ik me verveel. Ik ga voor zoetig, en jij gaat voor zout. Ik ga voor latten, terwijl jij liever trouwt. Ik hou van reizen, en jij blijft graag thuis. Ik hou van katten, dat vind jij niet pluis.…

Vier eendjes in ‘t water stoppen niet met gesnater ze kwekken en kwebbelen terwijl ze daar peddelen Eentje zegt: Lucy Zwaan heeft een nieuw verenkleed aan zie ze daar pronken en naar iedereen lonken wat een gedoe wordt die dat niet moe? Nummertje twee zegt versteld heeft ze ‘t je niet verteld?…

kwekkend achter me aan ze ervoeren niets van de natuur lieten waarvoor ze kwamen volledig aan zich voorbij gaan en overal waar ze langs liepen raakten vogels en reeën overstuur nu snap ik wat er echt gebeurde daar in het nog onbedorven paradijs een vrouw heeft niet altijd oog voor de natuur God zag het in en wist al gauw het was mijn fout die kwebbelende…

Zwijgen doen ze ook nooit: ze kwebbelen de hele dag hun kakel-fonie van woorden, maar heb je ze nodig, dan ontbreken de juiste. Soms mogen er een paar op reis die gaan trippelend treiterend, weerbarstig buitelend via typende vingers de digitale snelweg op.…

Uitgezwiept door de draaideuren fietst ze terug en hoort ganzen; ze kijkt omhoog naar hun vlucht boven de stad, waar gaan ze heen, al gaan ze weg hun kwebbelen maakt haar onverklaarbaar blij, de koude lucht kolkt door hun keel, daalt uit het hoge op haar neer - wat een verlokking tot mooie woorden - terwijl ze langs grasvelden rijdt die…