Alle inzendingen over lokaal

In het lenteatelier van de afwezige artiest vult een zwevend standbeeld een netwerk vol van wonderen een koorddansende suppoost bewaakt de fleurige zalen waar niemand binnentreedt alleen de kruipende en bukkende mens is welkom in dit lokaal een enkeling heeft moed genoeg kwetsbaarheid is de enige kracht en de eenzame weg die tot ontdekken…

Ook ik heb een smoel ook ik had een missie Openhouden van het AGO-Zwembad-Diemen U gaf mijn smoel en missie drukrecht met een open brief Het Ago-Zwembad-Diemen bleef open U bent Amsterdams en internationaal maar ook regionaal en lokaal U bent: World´s Best Designed Newspaper Ik voel me zo trots, excellence met Het Parool onze…

mijn straat is nog doorlopend te bezoeken haar stenen hebben alles doorstaan lantaarns, stoepen, winkels op de hoeken alsof ik niet ben weggegaan mijn school is heel dichtbij gebleven lokalen vol leven, net als toen ik blijf er graag komen, al is het maar voor even waarbij ik haar dan vol heimwee zoen mijn ooit, tot bijna tastbaar verworden…

de woorden waren voor ons niet te verstaan maar de draag- wijdte in lichaamstaal sprak ons aan in samenzang we lieten ons meevoeren naar eeuwen geleden zagen in mimiek en kledij de typeringen behorende bij het levenslied dat door ieder rond het vuur op zijn manier gestalte werd gegeven in eigen presentatie en couleur lokale…

langzaam liet ik de emoties los die versnellend krulden naar het einde van het leren stuk van de zweep zij knalde gaten in de lucht door een vlucht die te snel was voor het blote oog het foeteren veranderde in snelle drift met de vloek als lokaal taalgebruik waarbij het tempo van de slagen stevig werd opgevoerd in een exercitie…

verdwaalde kogel opnieuw een statistieken nummer en zwarte kadertjes in de krant het stof bijt, de zon brandt met hun maaltijd in zilver - made in the USA - of het koosjer zou zijn chocolade uit te delen eerder dan blauwe bonen een onschuldige glimlach accepteert het Engels trekt een Irakees pinnetje en verdwijnt in zijn punt op de lokale…

Ik loop nog snel door een lokaal Hoor wat geluiden uit een klas Adem de sfeer in van de zaal; Een fotootje van wat het was Een deur die kraakt, een raam wat tochtig De oude dame mag spoedig gaan rusten En met het hart wat zwaar, de ogen vochtig Zwaai ik naar haar en fluister: ”welt’rusten…” Met zware zucht en hangende schouders (’t is bijna…

, braungeraucht sehe ich im Glanz eines Fensters: ein reflektierendes Selbstbild es ist das einzige, das ich, unabsichtlich, mit dir teil in dit lokaal, bruin gerookt kijk jij in de glans van een ruit: een weerkaatsend eigenbeeld het is het enige dat jij, onbedoeld, met mij deelt…

op perrons of bij evenementen en belangrijke samenkomsten waren er altijd velen te duiden aan de alom zeer bekende genealogische roots in hun naam door een vriendelijke zwaai van arm en hand en de eigen draai met groet voelde alles al goed lokaal waren jullie in de meerderheid als groep staken jullie zeer herkenbaar boven…

vrolijk dansende mensen schuimende kragen maar nergens licht of feest te laat voor dansen en drinken in verlichte rook- lokalen hij wordt oud begint te kalen -jong versleten- nostalgische herinnering wil dansen met Kaatje van de buren mag wel uren duren wat een stuk is dat zet nagels in ruggen fluistert ordinaire woorden…

Toen ik op een middag, in september 1975, Na het laatste uur, De boeken in mijn tas stopte, Sloot Agnes S. de deur van het lokaal, en kwam naar me toe. De hele les, zei ze, Had er een man voor het raam gestaan, En naar mij gekeken. Ik keek naar buiten maar zag niemand.…

Haar lach vliegt zeer omslachtig als een fazant bijvoorbeeld door het lokaal, zo kleurig ook; zij houdt van allemaal en niemand is alleen gelaten. Ze kan niet haten. Op het bord zij waaren en hij hete; ze is er voor het zijn, niet voor het weten, naar kennis heeft ze nooit gedorst.…

Vandaar mijn zotte gedachten en knotsgekke verlangen om snel eens naar Mars te vliegen en wat te sympathiseren met de lokale bevolking. Misschien een plaatselijke pint te drinken als ze bier hebben natuurlijk, Want dat kletst toch een stuk gezelliger dan bij een glaasje water uit eigen bron.…

Het was een lekker soepje van kreeft en kleine kokkels, lokaal ambachtelijk brood en uitzicht op de zee. Een duik in 't woeste water, met ongewoon sterke branding, de zon aan hoge hemel rond de klok van twee. Mijn huid begint te gloeien, kamerwit wordt kreeftrood, in 'n onbewaakt moment aan 'n ijskoude Noordzee.…

Het uit is het met dichtkunst, Want ook al is het de allerlaatste Raket die onze stad, Nadat lokale vernietiging Totaal zal zijn geweest, treft, Onleefbaar maakt het heel het land. Daarom betroffenen schreeuwt Het uit, het moet uit zijn Met wapenleveranties ook van Een vermeende bondgenoot. Daar staan wij in de kou gezet.…

Ze weet nog hoe ze toen speelde drop kocht voor een halve cent ze kent namen van klasgenootjes en in het lokaal hing een prent. Maar als ik straks weer naar huis ga vraagt ze m'n naam, hoe ik heet van vroeger weet ze echt alles het nu, is wat ze vergeet.…

jij hebt je mondiaal gekleed met de mooiste fournituren uit een waaier van culturen niet met de stuff van passerende pop ups die nog sneller verdwijnen dan dat zij verschijnen zonder schaduw te laten jij hebt de tijd in regie daar waar lokalen de trends en mode bepalen vleugt al beschaving en kleur herkenbaar voor hen die ook de…

je hebt mij alles laten zien soms teveel misschien leerde mij kijken in samen reikten wij naar verbondenheid die in horen het begrijpen haalde uit gebruikte woorden ieder eigen taal en kleuren die karakters lokaal geurden langs de weg gezeten overspoelde ons het uiterst gastvrije leven juist voor de hekken van de ommuurde…

Linden, kinderen in een onverstaanbaar nieuwe taal, herkenning van een uitzicht bij het raam; en binnen trekt het pleisterwerk zijn eigen krijtkring in een oud lokaal. De schim van lang verloren leven kan iemand in de armen nemen, maar niet het waaiend lichtland in zijn hoofd. O paradijselijk vergeten op gewone dagen, zij geloofd.…

Zoals zo vaak tijdens de naborrel van berustende stamgasten in de lokalen van angst. Een opschalend gemoed ten spijt, het verhult niet de symboliek van ineenstortende strijdkracht. De rimpelloze vijver weerspiegelt louter het evenbeeld. In water van heldere, koude thee.…

bij de laatste grote stad van Brazilië ontbreken kaarten en navigatie volg het schuimspoor op het water wijst de lokale loods daar is de rivier het diepst we zijn nog niet eens op de helft van de reis roept de gezagvoerder hij geniet van de trage bewerkelijke terugweg de reis duurt drie keer zo lang met zeemanskunst en improvisatie…

was proefde ik de stemmingen die ieder van nature bij zich had in zijn standaard woordenschat een snelle start lag altijd binnen bereik als alles mee wilde werken een gewoontegang met geijkte en beproefde zaken naar school als bron en verrassing nieuwe dingen en mensen ieder een eigen stoel en graag een speelclaim op het hele lokaal…

kinderen die leren lezen zitten in lokalen uit te rusten van onrustige verhalen er hangt een stilte zoals tussen auto's op parkeerkerreinen en tussen bomen en juf beklimt het podium met wit papier kinderen die leren lezen hangen letters te drogen aan de wanden van de klas in de winter steekt juf de kaarsen aan en kinderen…

als ik fiets door de straat op mijn eigen houtje dan fluit ik op snaakse wijze naar elk zichtbaar vrouwtje intens geniet ik dan: aandacht geven is een lust geen mens die dat onkent voor mij een echte must ik dwaal van hoek tot hoek en aanschouw het lokaal toneel niets ervan wil ik missen noch het schoons in het bordeel mijn fluit is…

Ondanks zijn plek tussen de artistiekelingen Van Labbertong liep Remko weer in het gareel Hetgeen te danken was aan financieel gestreel Vanuit de plaatselijke zakelijke kringen ‘Een eerste plaats is weliswaar nog niet reëel’ Meldde de sportrubriek in de lokale krant ‘Het uitzicht echter op promotie is riant, Support dus onze jongens in het…

op dan naar school te gaan met een schooltas vol met boeken en voor de zoveelste keer een plaats te zoeken in het wiskundelokaal dat ik zo haatte wiskunde was voor de apen ik zat daar volop te gapen totdat ik onoverkomelijk de beurt kreeg en ik er niets van bakte en ik uiteindelijk dan ook zweeg de hoofdaap stuurde me ziedend het lokaal…

Hij zet z'n fiets weg, en haast zich gedwee naar het lokaal. Gaat zitten. Dan 't gebed: Dat ze vandaag maar weer kracht-van-omhoog ontvangen mogen en hun werk met ijver volbrengen. Amen. Dan begint de les. Zo gaat dat alle dagen door. Hij leert en leert en leert en doet goed zijn best.…

tijd en maat vol zijn het seizoen rijp en de winden gunstig staan, werk ik aan een een wervelende symfonie, in een universele ouverture waarin iedereen zich kan verstaan in natura van alle diversiteit waaraan alles om strijd, oer composities uit de vroegste knal noten van melancholie, ontsproten uit de draaimolen van de couleur lokale…

Ik kan me geen seconde concentreren Ik kan er niks aan doen, ik wil best leren M'n oortjes had ik juist op tien gezet 't Is weer zo'n pokkeherrie in 't lokaal Al dat geklets...'t is één en al kabaal!'…

In zwarte tekst op heldergroene banen De namen die je nog van vroeger kent Van 't grootste rijk op 't oude continent Het uitgestrekt Imperium Romanum Een grote wandkaart achter in 't lokaal Geen brugger die daarvan al 't fijne weet Noch tweedeklassers die het ooit iets deed Hun kennis is daarvoor nog marginaal Ze werken met de leergang…