Alle inzendingen over mengelmoes

't Was geen liefde, 't was geen lust Noch verlangen, noch geilheid 't Was de waarheid op zoek Naar rust 't Was geen haat, 't was geen lusteloosheid Noch gevierd, noch gescheiden 't Was de waarheid Die wil lachen In de tijd Dit alles slechts door een Mengelmoes Van corrupt en slecht Beleid…

op een muisdag de kater verjagen luilekker op de bank luisteren naar een mengelmoes van kinderstemmen en Jimmy’s blues…

stroop, siroop en toetjes mengelmoes met honingsmaak of suikerige goedjes maar... sinds je zo vaak bij buurvrouw snaait verdraaid veel naar haar zoetjes…

Zoektocht door intellectuele oude plunje van vele denkvermogens Tussen een mengelmoes van edele en onedele metalen schittert de Hemelse diadeem met Edelsteen het goud uit de rotsbedding.…

in de muze van jouw gedichten daar herken ik mijzelf in mijn hart vulde zich met jouw innerwarmte in een onzichtbare taal omgeven door kunst die het kenmerkt daardoor voel ik me begrepen dat als een mengelmoes van weemoed mij doet rondlopen over ‘t veld van herinneringen...…

het was niet jouw muziek die felrood doorkwam uit de achtergrond zij lichtte op uit een palet met onbekende vergezichten geroezemoes van stemmen uit de duizend talen die eonenlang al uitgestorven zijn de mengelmoes van angst en haat vergaard in onbestemde kleuren van de dood jouw muziek gaf hoop maar verloor de strijd van het…

oh mengelmoes van duizend volkeren als ik jullie daar zie staan ben ik blij dat ik kan zeggen het is toch wel goed gegaan met jullie regenbogen ogen geven jullie deze wereld kleur door jullie onbevangen denken opent zich zo menig deur vervagen zoveel enge grenzen zijn jullie mens onder de mensen.…

hoe ervaar ik nu dat stille in het kwetsbare brons het druppelt melancholie laat zich als een glasbel in wat woorden pakken spat uiteen op schriele takken het gezwam rond stammen en op het oude bankje ontnemen me voor even mijn mengelmoes van zorgen ik weet me te herpakken want ik zie hoe de vogel op de bodem voedsel zoekt…

Hoewel een mengelmoes van culturen, arrogantie, haat en isolatie, zit het land vol rare kuren, de wereld kent nog geen realisatie. Blind voor wat geschiedenis leert, het volk, dat louter juicht en eert.…

De dingen van de dag verdwijnen voor de Bloem in barnsteen in miljoenen lange langzame jaren beschermd bewaard gebleven Te mooi om waar te zijn een Bloem in barnsteen van naald tot draad: vijf kroonbladeren beteugelen De mengelmoes van meeldraden een wirwar zo je wilt Zelfs van het stuifmeel bleven een een paar korrels hangen…

de boer heft een witte vuist tegen de woekerwinst het nevelwoud kreunt geschonden door de klauw van het westen de mengelmoes van de Amazone verdunt in de soep van idiote belangen onder de loep van gifkikkers hij vraagt een schouder voor zijn verzet twee weken voor de kiezers zuigen aan de punt van een rood potlood ritselend door lijsten…

Diep van binnen blijf je toch een spin, die altijd haar eigen web zal spinnen als vangnet voor gelouterd zelfbehoud, en blijf je nonchalant als ik jouw wereld binnenvlieg om in mijn eigen spinsel te blijven hangen in een duivels gevoel van verlangen, een mengelmoes van vrees en vragen.…

Hun mengelmoes van woorden vaal Klonk ieder als zijn moedertaal. In mensenwoord, op mensenwijs Geeft God zijn heilgeheimen prijs. Geen is zo druk, geen leeft zo snel, Of hij hoort Uw vermaning wel: De storm steekt op, de noodklok luidt, De wereld wijkt, o mens, trek uit!…

schuin voor me op de ten Katemarkt loopt Willem Kloos zijn ouderwetse kleding valt niet op in de veelkleurige mengelmoes van de markt, hij kijkt niet op of om, ik loop hem na, ik wil weten hoe het voelt in het diepst van je gedachten een god te zijn maar telkens als ik hem bij zijn schouder vatten kan, schuift er iemand tussen.…

Ze spraken een mengelmoes van rotterknor en auwhoevaal. Het volk deugniet, zo achterbaks en zo gemeen. Het maakte ieders zo mooie hart van steen. Ze leefden van roddel, achterklap en jaloezie. Het deugniet volk groeide en iedereen zei ik wee 't nie. Wie zou er opstaan en vechten tegen het kwaad.…

Wat mengelmoes van talen mag Aan d'Amstel zich vermeien! O Stad, waar 't hart van Holland lag, Waar Vondel zong zijn reien! Maison de Dit, Café au Dat Hôtel de... wat?... Hollande! Maar ben 'k hier in zijn land, zijn stad, Zijn Amsterdam? - 't is schande. O!…