99 resultaten.
Mannetjes
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 240 elke hoek zijn Ampelmännchen
ze regelen het verkeer in Berlijn
de rode, met zijn hoedje, zegt: Ho
zijn groene broer vervolgens: Go
Ossies wilden ze na de Wende lozen
maar Wessies zorgden dat ze blijven
er zijn zelfs winkels, waar de heertjes
gedrukt staan op tig soorten souvenirs
thuis springt het licht op groen
als ik uit mijn nieuwe mok…
Zombies
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 93 Hij heeft ze zien komen
in zwakte van zijn dromen
de demonen en de spoken
uit kelders en spelonken
de ijle lucht wordt ouder
gesloopt is nu de brug
in zijn ogen spiegelt leven
een rugzak op zijn rug
hij voelt zich niet bedrogen
de zombies ruiken bloed
hij is een held op sokken
vakantie doet hem goed
hij heeft niet veel te mokken…
Uit het dagboek van een dwaas
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 345 Ik antwoord gretig alsof
mijn mok schaamteloos
ophoudend totdat alle verlangen
omhoog is geroepen
en het diepste verloren is.
Als ik dan alle uithoeken van
de kosmos heb ervaren
en tot het uiteinde ben gegaan
vind ik slechts flarden van mezelf terug
in de dwangbuis
van het alledaags bestaan
en voedsel
en voedsel.…
Watersnood
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 497 Strooi alle krachten murw
mok en mors scheutig energie
laai dan de laatste vuren op.
Ik zwem dit lijf aan flarden
steeds dieper het leven in.
De overkant is geen land
dat ik zal willen voelen.…
postgenot
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 111 alle lof
voor de
ochtendkrantman spontaan
's nachts een
uur of
4:30 komt
hij aan
een minibakfiets
met een
lichtje erop
een kleine
laptop ook
dit op
op en
top
leuk voor
de klanten
interessant leesplezier
een warme
mok koffie
erbij of
beschuitje met
thee
het weekend
is begonnen
dit is
anders dan
radio tv
een dappere…
brombeer
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 742 Oh, hemel daar heb je hem weer
hij verandert meteen de gezellige sfeer
altijd zit hij maar te mokken
en de boel weer op te fokken
nooit heeft hij iets leuks te melden
althans dat gebeurt maar zelden
zijn gezicht is altijd chagrijnig
staat op onweer en hij is best wel venijnig
het is gewoon een brombeer
kwam hij maar tot inkeer
dan verandert…
paar dingen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 482 een mok een paar pennen
geen gitaar die heb ik niet
wel al die boeken
in mijn boekenkasten
het licht dat naar binnen valt
op een min of meer bewolkte middag
een fles wijn een rol toiletpapier
twee luidsprekers naast het computerscherm
een pakje Lucky Strike en wat herinneringen
aan mijn vader die inmiddels dood is
Ik had hem willen…
Licht werk in het donker?
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.186 In Mook was 't donker als de nacht.
De mensen gingen klagen.
Vergeefs werd op het licht gewacht:
het wilde maar niet dagen.
Het leed, dat zo was toegebracht
werd slecht door hen verdragen,
want in hun stad had onverwacht
een dagdief toegeslagen.…
Lach gezocht
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.028 Hier buiten vallen vlokken
ik bibber van de kou
en zit te koffie-mokken
waar is mijn glimlach nou?
Mijn vers heeft koude voeten
van 't vriezen in mijn hart
kan jij wat vreugde brengen
een grimlach voor mijn part?
Kun jij een lach verpakken
en sturen met de post
dan is dat somber pruilen
weer even opgelost…
KISTE TRUI
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 200 Mookerheide
loopt een vrouw rond met haar schep
spit overal de grond om
maakt wijde kuilen
zoekt naar de verhoopte schatkist
der graven Lodewijk en Hendrik van Nassau
die eens hier in een veldslag bleven
het bezeten mens zoekt jarenlang
vindt nooit de begeerde buit
is geheel ontgoocheld - sterft waanzinnig
niettemin maakte ze naam
bij Mooks…
Opsteken
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 850 Stil staan de naalden van de kleine klok
overheerst door het tikken van toetsen
die verloren uren in de spelden poetsen
koffie koud vergeten verbitterd tot slok
Omgekeerde mok boven de gootsteenput
dampend terug naar de stilstaande tijd
waar steken gewist en zoekend verwijt
roerloos verspringen beticht van gemijmer
nutteloos rammelend in…
Hou op!!
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 698 Hou op
alsjeblieft, stop
je doet me pijn
ik wil zo ook niet zijn
je noemt me lui
en altijd in een kwaaie bui
een beetje zitten mokken
en tegen iedereen bokken
maar terwijl je me uitscheldt
voelen je woorden als geweld
de tranen zitten van binnen
maar ik zal je niet laten winnen
en mijn gevoelens laten zien
dan maar een stomme trien…
De Europese Commissie
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 509 Ze zijn welbespraakt en Europeaan
en drinken koffie uit grote mokken.
rijden rond in Alfa Romeo’s
dragen dure sokken.…
Zondag
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 2.557 Elf uur Lokale TV
bakken koffie of
mokken thee
twaalf uur Buitenhof,
politiek variété
één uur boeken en
cultuur
maar dan de radio, vlug
89.5 FM sport lokaal
mijn jongen schiet nét
tegen de paal
verslaggever gaat met
zijn naam aan de haal
Giovanni Hainje, niet
zo moeilijk toch?
logisch dat ik baal!
vijf minuten later….…
Muspellsheim
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 391 Zwart gekronkel van de aarde
De toppen en bogen verlicht
Gele sluiers brengen ons dicht
Bij het vuur van hoogste waarde
Het rijk der vlammen is gewekt
De reuzen zijn opgetrokken
Verhitting heeft zich uitgestrekt
Zodat goden zullen mokken
De regenboogbrug bezweken
En de heilige es verschroeid
De Ragnarok was het teken
Oude structuren uitgeroeid…
ER WAS EENS...
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 537 Neen, er is een prinsesje, met lange donkere lokken
Betoverd door de ochtendzon, wie kan er nu mokken?
De sierlijke gouden hemelspinels kunnen haar bekoren
Een grandioze dag breekt aan, met alles naar behoren!
Liefs, plezier en vooral innerlijke vrede
Ik gun elkeen dit fijne gevoel, dat is mijn bede.…
Uche, uche
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 247 Gebood de dirigent van Mook kregel
’t Is ongezond en uitermate goor
En bovendien geldt hier een rookregel’
Bovenstaand versje is een z.g. notlebbarg (een omgedraaide grabbelton; een versvorm bedacht door Drs.P).…
getekend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 66 ik wis nog niets van de dood, ondanks dat ik veel verloor
te groot is het besef
dit decennium gaf lef en schreef
geschiedenis
mijn worsteling blijft immer vol met missen
haken, in mijn opengesperd gemoed
ruimte leeft
het heeft me al gebracht
waar ik – nochtans - wezen wil
kil- en onverzettelijk stond tijd
in rauwe blokken stil
mokken…
De Goldbergvariaties en Pietje Mus
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 775 Vervolg op Pere Pardal, een jonge mus
Voordat het musje was vertrokken
had het wat bevend zitten mokken
op een CD met slaapmuziek:
Goldberg zijn variaties, dát is chique.
Moeder Natuur kan maar niet jokken
dus poepte Pietje kleine brokken
waarmee de CD werd versierd
en zijn Bevrijdingsuur gevierd.…
Herfst
gedicht
3.0 met 58 stemmen 24.859 Als gevallen englen hokken
door geen zon meer te verzoenen
in een somber dreigend mokken
daar mijn broeders de kalkoenen.
------------------------------------
uit: 'Parken en woestijnen', 1940.…
manisch depressief
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.096 Ik zit te mokken mieren melken, altijd weer dat rot humeur
Steeds maar zeveren zeiken zaniken zwetsen ziemelen en gezeur
Ik heb koppijn ben chagrijnig heb een kater ben niet fit
Kan wel janken huilen schreeuwen, ben zo triest ik heb geen pit
Ben uitgekookt geirriteerd gevoelloos en zo treurig
En als ik niet verzieken kan dan ben ik sikkeneurig…
Een schande
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 352 Een mok zwarte koffie, pantoffeltjes en kamerjas
't Is geen zicht, af en toe valt mijn mond open, kras.
Deze twee uurtjes zijn lekker van mij en van jullie dromen
De hersenspinsels absorberen, dat is genieten,tot mezelf komen.…
Vers uit de oven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.027 Vers uit de oven de geur
van brood en koffie uit een mok
de ochtend kan niet meer stuk
Wentel me in de uitwerpselen
van geluk met zekere tevredenheid
God schiep de dag en de mens
wordt geboren en raakt verloren
in het vinden van de nacht
waarin maan en sterren blinken
verdwijnen uit het zicht
Een gedachte reist sneller
dan het snelste…
ABONDANTIE
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.364 stil en ik stond voor het blok
toen niemand acht sloeg op mijn offerande
ik wilde vuur ontsteken met m'n stok
geen vonk sprong over, elke poging strandde
tot onverwachts het rookgordijn optrok
en ik, uit as herrezen, me vermande
je overbrugde afstand, nam de gok
en alles was in overvloed voor handen
mijn dorst heb je gelest, je gaf je mok…
Verhoogd risico
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 428 De arts probeerde hem wat op te beuren:
'Al lijkt het, of die hoge premie wreed is,
toch hebt u geenszins reden om te mokken.
Wees overtuigd, dat dit voor mij een weet is.
Laat u zich niet tot zelfbeklag verlokken.
Besef toch, dat het net zo lang als breed is:
een ander zal veel langer moeten dokken.'…
Koopjes tijdens Sinterklaas
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 2.423 Sinterklaas was waarlijk ontroerend goed
uren in de Bijenkorf was-ie lekker zoet
de poppen bibberden weer aan hemadraden
marsepein in vele kleuren aan de paden
choco letters kruidnoot taai taai
de V&D was wel 'n tikkie saai
beneden te veel slippies plu's en sokken
zie ginds de stoomboot tegen 't mokken
onderwijl waren de warenhuizen…
Ogenblik
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.212 Ik kijk over mijn schouder en
zie haar afwachtend staan
wat spelendraaiend met d’r rokken
mond op mokken, grote ogen
die ze weigert neer te slaan
ik staar en voel mezelf
even later moeizaam slikken
want in haar wezen
staat te lezen hoe volwassenen
het vertrouwen schonden en
‘t pure ruw verwondden
voor ze haar in eenzaamheid
en schaamte…
Het te korte jaar
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 101 Het jaar is te kort,
ik ben nog lang niet klaar,
dagen kom ik te kort,
een paar daagjes maar,
het jaar is niet lang genoeg
voelt net als gekrompen sokken,
ik kom dagen te kort,
hoor mezelf zachtjes mokken,
geef me wat extra wat meer tijd,
ik wil 2014 nog even niet kwijt,
het jaar is te kort!…
Schildermodel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 118 Terwijl ik mijn ezel verplaats,
ligt zij te mokken op de canapé.
Uit de fruitschaal neemt ze een banaan
en ze kauwt die als een bever op,
als een elektrische heggeschaar.
Dan gaat ze even staan
en maakt ze een opwindend gebaar.
Ik zeg: 'Stop! Ga maar weer liggen!'.
Na een uur of twee krijgt ze wijn
en worden haar spieren loom.…
Vereeuwigde beelden
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 1.168 Zij was een kleine spring in ‘t veld
met wild dansende bruine lokken
een wipneus en roodroze mond
die steeds stralende glimlachen zond
en niet bereid was om te mokken
Haar ogen blikten vol vreugde
en met vertrouwen in het leven
dankbaar voor alles wat zij kreeg
at zij zelfs braaf het bordje leeg
als mam haar spruitjes had gegeven
De beelden…