Alle inzendingen over neerleggen

leg me neer in de achtertuin op het zachtmoedige mos naast het nest van de aardhommels vlakbij het voetpad en het vingerhoedskruid en niet ver van de adelaarsvarens en het stralende kruiskruid en bedek mijn romp, mijn armen en mijn benen met het net gevallen blad van de rode ende groene beuk. leg me, op een novembernamiddag, neer…

ja, wat moet ik van haar zeggen: een vrouw moet ik naast mij neerleggen…

Hoe moet ik het uitleggen, Iets, moet het toch zeggen, Daar moeten we ons bij neerleggen. Nee, vanzelf sprekend Is niet zo vanzelfsprekend.…

Kolderiek periodiek (nr. 34 uit een reeks van 100) Doordat de populaire zanger de sterren van de hemel zong moest de NASA het werk tijdelijk neerleggen...…

Zich neerleggend op het zachte zand. Onuitgesproken woorden, verzegeld in een afscheidsbrief.…

nog een douche ruiken aan de handdoek licht uit gewone kloffie aan even een bak koffie het laatste shagje brief neerleggen de deur uit sleutel in de brievenbus gestript het pad af dat was het dan…

vooruitlopend op een zon die ook toen scheen op bladeren die zich destijds ook verloren volgens het strijdbare, het tegengas van het tegenstrijdige dankzij een verlate kennismaking, het voedzame van een maaltijd die wacht dit zich neerleggen in eerste aanleg, nog voor het voltooien dat alles achterhaalt…

Pas dan kan ik ophelderen, mij opheffen en neerleggen.…

als ik mijn dromen zou kunnen tellen van dag- tot avondlicht dan zouden duizend-en-één-sprookjes zich neerleggen in het weelderige gras misschien was ik bij leven tot poëzie gekomen nog voor de nacht er was -------------------------------------------- afbeelding: locatie beeldentuin Dehullu 2007 kunstenaar: Sjer Jacobs…

Moet me neerleggen bij het onvermijdelijke Moet me neerleggen bij het plan Wat voor ons bepaald werd, alleen: Het blijft moeilijk.…

Het je erbij neerleggen dat dit niet per toeval is gedacht. Het in het midden laten hoe het zit en het toeval er buiten laten.…

wit neemt het rood over met grillige patronen weigert zich over te geven een tegenaanval is er helaas niet moeheid strijdt om voorrang en wint het met gemak van alle leuke vooruitzichten rust is de enige optie zich hierbij neerleggen ziet ze echter niet zitten nog niet…

De keuze tussen rond en recht heeft de natuur allang gemaakt en in de kunst der vrouw’lijk naakt is Rubens mooi en Twiggy slecht want schoon en rond gaan hand in hand dat geldt voor borst en buik en bil een mooie welving krijgt ons stil, door ’t ronde wordt men overmand. Een rechte vorm is slap, niet stijf en ook al voelt het ronde zacht,…

langzaam zal mijn naam een herinnering worden wanneer de tijd zich vult met grenzen uit verleden wat ik ingehouden bezit is slechts een rimpeling - te min en vluchtig om aan te raken – gewenste dromen het grote, onmogelijke woord alles zal zich neerleggen in wat ik was een spoor achterlaten in wat even heeft bestaan vandaag…

straks zal ik mij neerleggen in grote ernst de dood verblijden met cirkelende tijd maar nu van mij tot jou wil ik dansen en in het minste ogenblik -zo dicht bij jou gezeten- wil ik meeuwen vinden in elke lucht een zachte galm van dag naar duin levenswarm als wind ontvangen…

Liefhebben is niet zozeer iets van doen of laten, maar er zijn om iemand te beminnen, dag liefje zeggen, zijn en jouw kleren neerleggen. Beminnen doe je altijd ergens, in een land, een stad, een bed, of op de oever van een rivier. Of gewoon hier.…

beroofd in de wetenschap van drenkeling voorbij de boeg Dragen het einde langzaam dichterbij ik dichter bij jou jij fluistert mij Krijg ook ik de tijd te zeggen wat vaak werd vergeten mag jij het hoofd neerleggen…

Kinderen mogen van hem spelen op de begraafplaats naast zijn huis of mogen daar stil zijn en bloemen neerleggen op de graven en mogen de volgende dag op school zeggen: 'Luister, gisteren legde ik bloemen neer op het graf van je oma.' Huis bij de rivier. Vissen in de rivier. --------------------------- uit: 'Alvast', 1998.…

En bij de allerlaatste groet zal ik je hoofd neerleggen en zacht als afscheid zeggen: Vaarwel, tot ik je weer ontmoet!…

in het landschap dralen schapen tussen bloemen in de wasem van weiden alsof ze zich neerleggen bij de éénvoud van onze poëzie, en men kan zich zelfs vergissen van eeuwigheid in woorden van ééntonige lettergrepen terwijl we onder de bomen onze overwegingen schrijven leg ik je vast ,plaatsen we de dingen als deze woorden in de vorm van…

Zal hij koken, wel goed eten zichzelf én 't huis verzorgen moet me erbij neerleggen maar ga wel kijken, morgen!…

hang over mijn schouder, het laken dat mij toebehoort en opnieuw een dag waardig zodat ik mij kan neerleggen in de dageraad van het geweten de ruimte die ik zoek langs schubben van de ziel schuif zeeën naar me toe, het gehoor van rivieren in licht en opgeheven handen en schenk de horizon het water van de wouden…

Deuren wil ik openen poorten wil ik ontsluiten Sleutels in het slot steken van buiten naar binnen Als woorden in zinnen die zich neerleggen of juist opstaan Wind en regen willen me achtervolgen tot aan de drempel Warempel..... het is de vraag of zon nog schijnsel heeft In voorraad? in kindermaat?…

de zee droomt het landschap het neerleggen op mij de rust, het keren de kleine verzen dwalen mag ik licht boven licht op blote voeten het zachte praten op en neer van volmaakte ogen het zuiden, jouw ziel teder het voelen de warme buik van duinen en gras de zon spoelt aan in' t stijgende water zo onvertaalbaar heb ik je lief…

Waar zij hun eitje neerleggen zullen zij onze lof verdienen. En ons luidkeels verwennen vanaf hun eigen plek.…

hoe kan ik je uitleggen zelfs met ogen van vertrouwen welke vorm ik geef aan mijn onvatbare wolken ik wil ze letter na letter neerleggen in een speelse lijn voor je tekenen zelfs de kleuren verzamelen waarin ze verbonden kunnen dansen ik schrijf en schrijf de vlinders op mijn huid streel wind in zomerzinnen dicht vergeten rozen dichter…

Leugen als middel Barbaren die slaken De waarheid omzeild 't Hart geraakt Schijn van waarheid Valse kreten Noodgedwongen Strijd gestaakt Dwazen zijn zij die met Leugens regeren Nog dwazer zijn zij die Zich neerleggen dan Bevlogen Genaaid Monddood Helaas.…

dag jongen ik wil je over jou vertellen en vandaag de jaren neerleggen in woorden en in wording, nog onwezenlijk vooruit we kunnen ook even terug naar twee mensen en mijn buik, naar mijn borsten en die avond dat ik de maan liet drijven en op een dag zou ik je schrijven over gewaden van de nacht over liefde en soms, een heel klein…

en dat ik jou niet missen kan heeft niemand in de gaten het kleine brokje in mijn keel of het neerleggen van woorden met deuren toegeschoven doen me afdalen in jou zoals het late middaguur dat langs de bladeren likt en poëzie laat ontstaan in de plek waar ik ben; het ademloze licht over mijn stille hand telkens zachter wanneer…

Je neerleggen in zijn armen en rustig wegdromen zonder frustrerende gedachten, want hij is er morgen nog voor jou!…