Alle inzendingen over peen

Dichten is zo makkelijk Dichten is zo fijn Woorden zijn belachelijk Niet zo als ze zijn Mijn hoofd spreekt boekdelen Deze pen doet me niets Met mij zo velen Starend in het niets…

Een groenteboer die wat obsceen is, zei: dame, wanneer u alleen is, dan wilt u misschien dat ik even laat zien wat een wortel is en wat een peen is?…

ik zag het slissen onder de punt van mijn pen. Een slang kroop weg en krulde zich op de grond en toen weg onder het tapijt. Sindsdien heb ik hem niet meer gehoord.-…

Geneigd door zijn filosofisch gen kroop Descartes dikwijls in zijn pen. Hij zei tot zijn wijf : "ik schrijf, dus ik blijf." Waarop zij : "ik was, ik plas, dus ik ben !"…

Verslik u niet in uw greepfroet dzjoes bij 't eten van Vlaamse appelmoes met een zwarte pens van over de grens waarna een pateeke en dus geen soes…

Alles hult zich in zwijgen Is sterker dan de strijd De pen die vonkensproeiend in het witte blad doet nijgen Het zoete teken van de tijd…

Een mopperpot uit Bommelstein Vult graag zijn leven met chagrijn Hij kijkt altijd zuur Want na ieder uur Dan doopt hij zijn pen in azijn…

Die dag was voor hem met geen pen te beschrijven.…

het mooie van een potlood, het fijne van een pen. je schrijft iets op een blaadje, verstopt het in je laadje. niemand hoeft te weten, wat jij niet wilt vergeten.…

je bent met geen pen te beschrijven niet te voorspellen stiekem glad doordacht dat ik niet bang ben is een feit het plaatst mij boven jou ik ontneem je de macht…

Dichter bij schrijverspret komt uw pen niet. Listig met grappen en ondubbelzinnigheid, kadervast knijpervoer past in een tweet.…

Niets of niemand zal bij me blijven; niets of niemand dan deze vier: deze pen, dit lamplicht, dit bureau, dit papier In de wanhoop van mijn verlatingsangst ben ik hiervoor het bangst; dat ook zij zullen deserteren…

ik schenk m'n hart aan wie mij lief heeft mijn pens is voor de hond verkoop m'n laatste gedachten & gevoelens aan elke gek die er iets om geeft…

Laatst tekende ik liefde met potlood, pen en heel veel passie de lijnen van haar vormen, verwarden mij compleet met alles dat ik nu in mij heb wil 'k opnieuw signeren…

altijd zal vrijheid een vlag een lied een gedicht een stem een pen een blog een column een cartoon een boek een film vinden en haar lokroep verspreiden…

Ja, zo schrijf ik mijn gedichten, als mijn pen het blad ontmoet, stromen daaruit deze zinnen, en jazeker, dat voelt goed.…

Ik doop mijn pen Niet in het gif Maar stoot mijn lans En schrijf met bloed Mijn letters branden in de lucht Ik kalk Zwarte geschiedenis Getekend: Urs…

ik sloot de pen wat af was leek geschreven met de zinnen die bleven de woorden die verdwenen ik zond ze henen zonder genade met voorbedachte rade ja ik beken…

O schrijver klein, treur niet te zeer en voer uw pen met ijver. Op 10 december is ´t al weer ´Dag van de kleine schrijver`.…

ik zou graag een gedicht schrijven zonder woorden, als muziek zonder akkoorden en een baspartij dan leg ik mijn pen terzij met bombarie en mimiek om even later over te drijven…

Papier, pen Open ogen, open oren, voelend lichaam En natuurlijk, expressie, essentie, en Zo ontstaat de Waarheid Innerlijk En uiterlijk…

Ik wil in de boeken duiken En de woorden ruiken De fantasie door me heen laten spoelen En haar voelen 'De pen is krachtiger dan het zwaard´ Dat motto is mijn leven waard…

De pen, die ik oppak, opnieuw en nieuw... die pen vlekt haar inkt niet. Ze strijkt heel duidelijk strepen, die niet liegen, niet zomaar over levens rondvliegen. Mijn blauwe inkt, -geen zwart-, maakt dat donkere wolken, in het hoofd, verdwijnen, overtrekken.…

Het bloed stroomt net als mijn pen pompend vloeit het langzaam door schrijvend over hen die ik ken blijft hun leven vaak in mijn gehoor.…

ik letter de dagen zo gaan ze voorbij tussen de regels met pen rij voor rij dragen mijn woorden verdriet en plezier schrijven is leven op papier…

Gedachten spelen Door mijn hoofd Woorden vloeien Uit mijn pen 'k Hou van haar! Houdt zij van mij? 'k Wil haar, maar Wil zij ook mij? Mijn liefde meandert Voort, op weg naar Haar mooie landschap---…

Het varkentje kon zijn geluk niet op, Het beestje werd veel blijer nog dan blij Toen iemand in een kleine slachterij Een pen schoot in zijn blije varkenskop. Om in een grote slachterij te sterven, Dat zou zijn stervensvreugde maar bederven.…

de onbeschrijflijke stilte van een dodenakker waar men, rij na rij en zij aan zij verwacht dat de herfst eindelijk dat blad laat vallen laat de pen en de doden met rust…

zij reisde naar ver om woorden te vinden voor al die woordlozen met elan betrad zij de grond die nog voelbaar is aangedaan absorbeerde hetgeen er geschiedde en gaf haar pen aan de wolken…

vandaag zal ze de inkt uit haar pen laten stromen ze zal dichtbij zichzelf blijven vandaag zal ze de woorden omhelzen ze verdragen waar het moet zal ze haar rug rechten vandaag…