Alle inzendingen over pees

het is geen zenuw maar een pees zegt hij die er verstand van heeft en wat nog meer ontspanning geeft: 't is niet de zenuwpees…

Dit alles, boog, pijl, doel en ik onscheidbaar verstrengeld, in het schot, daarin is alles zo helder en zo eenvoudig, dat de pees midden door mij heengaat.…

De vrouw is voor de man, wat voor de boog, de pees, Zij buigt hem, maar gehoorzaamt hem; zij trekt, maar dient hem steeds. Tezaam een nuttig paar, Is zij niets zonder hem, en hij niets zonder haar.…

Er was eens een slijter te Pesse Die hevige dorst wist te lessen Doch 't was slecht gesteld Met zijn statiegeld Daarmee wou ie iedereen flessen…

Je ogen perforeren – pees na pees – mijn lijf longenlangzaam, laconiek, zelfs zenuwachtig alsof dit lichaam een nooit verzonden liefdesbrief is waarin je geen schrijffouten durft maken. “Postzegels zijn kostbaar” hoor ik je nog aan de wind vertellen. Je laat me los.…

De danser wervelt om zijn as Maar blijft loodrecht Kromt de rug Geen pees scheurt Geen pijnscheut verzuurt de lippen Reikend naar een roes Scherend over parket of tegelvloer Rekt hij het kraakbeen tot moes…

Is al jarenlang de twist Over visie op het leven Tussen pes- en optimist. Nooit zijn zij er uit gekomen Terwijl de realist verzucht: Als het met drank nog half vol zit, Is de rest gevuld met lucht…

U vindt wel iemand voor mijn beide nieren, een pees, een bot, een trommelvlies, mijn ogen, een long, een lever waarop ik kan bogen en waarmee u wel drie man kunt plezieren. Maar schenk mijn hart niet aan het vrouwengilde dat het toen ik nog leefde óók niet wilde.…

tot op heden voelen slachtoffers van pesten zich diep van binnen gebroken als ze liggend in een hoek zijn gedoken. ze hebben toch zo weinig kracht en moed dat ik op kom voor deze arme zielen, want ik vraag me af wat de pesters bezielen om zo laag te zijn de zwakkere te bedrukken en ze emotioneel te onderdrukken. zijn ze soms diep van…

Zij heeft haar nest gemaakt op enkele verdiepingen hoog waar naald de zeebodem raakt zij spant de pees van de boog De vogels zijn weer weggegaan de warmte roept, geur van eten verdeelt herfst het bestaan weven spinnen het vergeten De avond glinstert van het raam licht weerkaatst een halve maan zij fluistert zacht haar naam…

Het fileren van een stukje vlees t verwijderen van al wat zweemt naar pees Ieder weggesneden stukje vet bezorgt me raar genoeg de diepste pret Wanneer het snij- en schraapwerk is gedaan voel ik me rustig en voldaan. Wat liefde me niet vermag te schenken laat een stukje vlees me schaamteloos bedenken…

me niet herinnerde al was er wel de vertrouwde wind met een verhaal van jaren zout Zou jij nog dezelfde vrouw alle gegadigden voor jouw hand afwijzen vanwege gedachten aan mij terwijl het koninkrijk juist om die reden of juist daarom niet zijn bestaansrecht vond In de hal hing nog de boog de pijlen waren nog recht Het spannen van de pees…

beelden uiten zich in stalen constructies, het is koud in de graden waarin het bed is neergezet ergens begint het licht te gniffelen door de droogte van het hout, het duister partijdig van slaap sluipt nu als een dronkaard in de behuizing van de klok zelfs daar rateert het ontwaken wanneer de gestolde leegte zich uit in het rekken van pees…

vanavond draait het zwaard in de sterkte van de pees, hangwouden stangen lange takken aan de waarde van hun vrees, wie ontmoet ontluistert zich van zang dat geboeid de duisternis ontvlucht haastige treden ontvouwen de breedte waarlangs voeten strijken, iets gespt zich aan de werkelijkheid die in nuances als idolen zijn neergelegd -wellicht…

Ik was op weg, blind als een Zenuw die onder een ooglid klopt, doel- Treffend als een pees die is gespannen op.…

De Notre-Dame is best wel oud: al zal ze heel misschien Parijs nog eens begraven, dat haar geboorte heeft gezien; maar na eeuwen zal de Tijd zoals een wolf dreigt bij een stier toch haar zware lijf terug doen deinzen, elke stalen spier en pees verdraaien, met een stompe tand helaas gaan knauwen aan de oude stenen botten en er tergend traag op kauwen…

Een veredelde wetsdokter Met schedelboor en zaag en mes gewapend Duikt in de klamme kelder Vergaapt zich Aan elke vezel, pees, orgaan Woelt in rottend weefsel Berekent De kromming van de ruggegraat De buiging van het heiligbeen De welving van de ribben Of hoe de romp zich over dijen verdeelt Het bederf Door een kleffe zon opgejut Sloopt…

eerste gezicht losbandig blijkt oefening voor zelfvertrouwen niet blijven steken maar ontvouwen ingestoken maximaal orgasmisch jij kerel gaat de grenzen opzoeken breng je uitspattingen in het gareel kom dichtstbij ga er niet overheen je voelt je controles worden fantastisch we liggen nu op het procrustesbed terwijl ik continu met haar pees…

Ziet, hoe des lichaams schoonste lijn zich kronkelt, De pees zich opbolt als een boos gezwel, Wijl 't oog van een onheil'gen vuurgloed fonkelt ... Ja, duizendwerf vervloekt zij 't voetbalspel, Waarbij bedrogen wordt, gewed, gekonkeld ... Voort! vuige voetbalbende - vaar ter hel!…

Maar staar je niet blind, op bot en vlees en pees. Want noch aantal noch verschijning, noch zichtbaarheid, noch houding, onthullen wie ze werkelijk zijn. En dat ze zo belangrijk zijn. Als dragers van een zware ziel, een zwarte of verwarde ziel.…

gedreven door nieuwsgierigheid het onverwachte achter elke glooiing achter die bocht ginds in de verte door monotone stap in trance gegleden geen monnikenkreun of hartsklank, maar ritmisch gebonk van mijn zware schoenen laveren tussen lichaam en geest zoekend naar mijn scherpe kanten gedachten branden op mijn zolen een bezeerde pees die…

Al trok z'n vader nog van Drees, het geld zat in z'n spieren en elke pees was europees. Hij had zelfs rentenieren. - En gaf-ie soms wat euro's uit, dan was z'n hart steeds bloedend. Hij spaarde liever elke duit en was verzamelwoedend. De geldwolf zat er warmpjes bij, gekoesterd door door de hitte.…

op de tafel lag de naald reeds klaar gebiologeerd keek ik ernaar dat hele lange ding in m’n arm bij de gedachte alleen al kreeg ik het warm nu was het moment toch gekomen de naald werd zachtjes opgenomen voorzichtig schoof ze hem in m’n vlees op een haar na miste hij een pees op dat moment ging ik bijna van m’n stokje maar toen zag…