Netgedichten

netgedicht (nr. 24.239):

Geldproblemen

Hoe graag had Dik van Loon het breed!
Ja, rijkdom was z'n streven.
De geldzucht, waar de man aan leed,
was op z'n lijf geschreven.

Hij had een speknek. 't Ging 'm goed.
Z'n buik was steeds tonrond.
Hij stampte met z'n rentevoet
de euro's uit de grond.

Zo streefde Dik de ganse dag
naar groei van zijn vermogen.
Het was opvallend, want je zag
het aan z'n dollarogen.

Hij kon, daar goudkoorts maar niet stopte,
z'n lusten niet bedwingen.
Zelfzuchtig was z'n hart. Het klopte
maar geld uit alle dingen.

Al trok z'n vader nog van Drees,
het geld zat in z'n spieren
en elke pees was europees.
Hij had zelfs rentenieren.

- En gaf-ie soms wat euro's uit,
dan was z'n hart steeds bloedend.
Hij spaarde liever elke duit
en was verzamelwoedend.

De geldwolf zat er warmpjes bij,
gekoesterd door door de hitte.
Een zeer speciale bank had hij
om op z'n geld te zitten.

De egoïst, die nooit iets afstond
van wat-ie had gespaard,
had, toen-ie met een been in 't graf stond
een kapitaal vergaard.

Dit gaf 'm eerst nog wat problemen,
maar toen-ie had verstaan,
dat hij z'n geld niet mee kon nemen,
besloot-ie niet te gaan.

Hij hechtte zich haast grenzeloos
aan euro's in z'n leven,
zodat-ie nog een hele poos
onsterf'lijk is gebleven.