Alle inzendingen over egoïst

Waar de egoïst blijft spelen, rest er niets meer te delen.…

Nieuws voor alle egoïsten, Die het nog niet wisten. Er is een tweede ik, Echt geen dommerik Of een brave hendrik. Gaat je ego je vervelen, Dan kun je je alter ego laten strelen.…

Heeft u nog een orgaantje te doneren Als u straks onverhoeds de pijp uit gaat Een bijnier, lever of wellicht prostaat Toch leven na de dood...het kan verkeren Wat zegt u: “Alles mee tot in de kist” Postuum geregistreerd...als egoïst…

Hoe lang blijf jij nog een egoïst! Zolang ik leef.…

De VVD, partij van egoïsten, kent toch geen plaats voor softe altruïsten al wek ik af en toe die valse schijn? U moet mijn uitspraak nu dus zo bekijken: we moeten er ook zijn voor ándere rijken!’…

Maar de EU vindt deze egoïst, Heel bruikbaar als dè anti-populist.…

ik wil de bal en alle ogen aandacht overal met schijnbewegen passeer ik spelers die met lege handen staan plotseling leg ik aan maar zie de bal ver overgaan dit schot had niet gemogen ik ben de foute egoïst koppen kranten naar alle ogen…

Als ik niet bestond wat was dan het verschil tussen wel en niet bestaan van dit al, en wat er plaatsvond Hierop zeg ik: niets ben ik een egoïst? of mag ik dat bepalen waarvan ze zeggen dat het mist Dan heb ik het gevonden het antwoord van het leven op de vraag van het bestaan en hoop ik jou te krijgen want jij hebt de zin gegeven…

Maar ach, ik weet, te vaak heeft de egoïst het van mij overgenomen. Al heeft hij de houdbaarheid van wensen en dromen zelden of nooit betwist.…

De spaarzaamheid kwam de zorgeloosheid tegen zou je niet sparen voor later je jaagt er alles doorheen waarom sprak hij dan zijn er altijd mensen zoals jij dat doet me verdriet sprak spaarzaamheid alleen er zijn ook veel egoïsten zoals gij die helpen niet de zorgeloosheid zei ach spaarzaamheid het is goed bedoeld hoor beste man…

Beneveld door een tranenmist raak ik je koude lichaam aan de tranen nemen nu ruim baan er vallen tranen op je kist Jouw lot is nu beslist: nu ben jij, waar het leven ooit begon ik wilde dat ik je volgen kon er vallen tranen op je kist Ik ben geen egoist Jij bent voor altijd vrij dat maakt me toch een beetje blij maar toch...…

haarzelf pijn Ze vergeet haar eigen kracht Alles wordt aan mij toevertrouwd Een te zware last voor mij Omdat haar leven op mij wordt gebouwd Ik wil haar niet kwetsen Maar juist sterker maken Maar hoe doe ik dat Zonder haar verdriet te ontwaken Haar verlaten kan ik niet maken Dat is de makkelijke weg Zo snel zal ik niet afhaken Zo'n egoïst…

Het is een warme dag en geen plaats vrij op mijn favoriet terras Ik bel neefje Windy die terrasgasten verrast met zijn meurende geuren Vuisten balt tegen zijn zelf verzonnen bron 'een mest uitrijdende boer' Hij waait het terras leeg rent als de ‘onschuld’ met vluchtende gasten mee Dan zit deze egoist al op z’n terras…

Soms ben ik complex, schizofreen Onzeker door de mensen om mij heen Want ik kom alleen en ga alleen Niemand die durft te zeggen ik ga met je mee Ik ben een egoïst in het vertellen van mijn problemen Altijd op mezelf geweest door het verleden Maar toch spreek ik mensen aan die ik mag En zoek de zonneschijn op een regendag Mijn pijn onderdrukken…

zonder diepgang en elke nummer volgens de regels van de rest van de wereld leek het me, dit ook alweer heerlijk om naar de zon te brullen Jonge mensen ontsnappen hier lopen in een stad zonder sneeuw weg van de aardse stroop met de kunst op hun flexibel harnas tastend naar het gevoel in hun vingertoppen en bedwelmen zich aan de liefste egoïst…

minachting van mijn kant zoals reeds is gesteld maatschappij zonder verstand Het belang zich te onderscheiden van al ander leven de eenzaamheid doet lijden steeds in competitie na te streven We kunnen toch gewoon alles delen dan hoeft niemand meer te stelen en spijs vult alle kelen Oh ja, Dit kan, We zijn immers met zo velen Wees dan egoïst…

Ga maar mijn kind ga maar buiten spelen pluk de dag en vang de wind ga maar mijn kind het doet er niet toe wat ik er van vind Kijk niet naar mij, ik ben een oude egoïst ik heb vroeger al zo veel buiten gespeeld met mijn vlieger en mijn voetbal en in mijn boomhut daar had ik mijn eigen geheime kist waar zou die zijn gebleven…

lichaam heb zien bewegen via mijn DVD Nu Griekenland als zondebok wordt geëtaleerd, komen je woorden nog harder binnen en ween ik stiekem: 'Wat is het wat ons samenbrengt, ons scheidt en ons pijn doet, het wordt tijd om dat te beëindigen, omdat we steeds opnieuw alleengelaten worden' De saamhorigheidskrachten zullen uiteindelijk de egoïsten…

Nu jij bent verkast nog net geen plant voel ik wat ik zolang al uitstel, nog niet wist hoe moe ik ben of speel ik nu de egoïst omdat ik nu zo naar rust verlang vandaag ging ik wat eerder je hing daar in de sara zo bleek, maar ook verrast ze is zo klaar hoor zei het hoofd ach ja ze weet echt niets meer u neemt haar toch wel even mee…

veroorzakers van deze ellende aanpakken en daarvoor zijn er getrainde militairen die dat durven die dat kunnen die dat willen Ik denk dat die smeerlappen alleen maar door hen gestopt kunnen worden gekielhaald worden genekt worden gevierendeeld worden uitgeschakeld worden Ik denk niet dat dat prettig zal zijn maar wat die waanzinnige egoïsten…

De egoïst, die nooit iets afstond van wat-ie had gespaard, had, toen-ie met een been in 't graf stond een kapitaal vergaard. Dit gaf 'm eerst nog wat problemen, maar toen-ie had verstaan, dat hij z'n geld niet mee kon nemen, besloot-ie niet te gaan.…

Zie egoïsten staan voor eigen schut. Hoor hoogmoed pijnlijk vallen. Wrijf vandaag zelf uw eigen ogen uit. Wacht tot u vanzelf weer helder ziet. Voel hoe uw lichaam zich ontspant. Kijk daarna verwonderd om u heen. Verken uw verstand en weet. Goed is goed genoeg. Rust roest niet.…

veel verdriet veranderen in hun gedrag door de zorg en de liefde van de vrouw niet Signalen die foute mannen kenmerken ontgaan haar, blind door emoties stort ze zich aldoor in 't ongeluk investeert ze in kansloze relaties M'n dochter erkent haar slechte smaak maar dit keer is hij het einde helaas is het ook nu weer raak Werkschuwe egoïst…

delen, leven Maar jij sloot je helemaal af behandelde me gemeen en laf Het werd alleen maar jij en jij steeds minder plaats voor mij En mijn gevoel raakte van slag ik werd rusteloos als ik je zag Steeds meer en meer onzekerheid weg was die open vrolijke meid Jij ging gewoon je eigen gang leefde enkel nog voor eigenbelang Een grote egoïst…

spanning overschreeuwen licht in mijn stem ebt weg in zwarte wand ik voel mij verlaten in dit enge pegelland bedekte leugens en gebrek aan waarheid zetten mij humanist en christen tegen de muur gaan zoals het ging en alles verzengt in vuur stem volk en red ooit bevochten waarden kies voor milieu het sociale en je vader verjaag hebberd en egoïst…

Vandaag is er een jubileum Want papa is al even dood Al 12,5 jaar Tien jaar geleden geloofde ik het niet Nu besef ik het Het is waar En nu pas zie ik in Wat hij werkelijk is Geen goede vader Een leugenaar, een egoïst Dat is wat jij was, pap En dat zul je altijd zijn Je beseft namelijk niet Wat je mij hebt aangedaan Zo ontzettend veel…

Ik leef erg mee met mensen Help vrienden vaak in nood Bekommer mij om zwakkeren Trek ellende uit de goot Neem daardoor de last Van anderen op mijn nek Door verblinding van vertrouwen En geloof in goedheid Ga ik constant op mijn bek Heb nu hele zere schouders Vol met allerlei verdriet Ondraaglijk zwaar geworden Man, ik hou ze bijna niet…

’t Was op zijn werk dat hij besloot om zelfmoord te plegen. Die drang, zo lang verzwegen werd hem plotseling te groot Helaas liet hij daarbij de nood van anderen niet wegen dat viel me van hem tegen da’s not done voor een piloot van een volle DC-9.…

Diep verdriet angst om te verliezen een aanvaring te veel? geen woorden over om uit te kiezen? Ze zwijgt te langdurig negeert me vanaf de bank stil zit ik achter de laptop met onzekerheid, vragen en een glas frisdrank Hoe verlaten zou het voelen zonder haar ergens in een of andere treurige flat? wordt het spoedig werkelijkheid? zal ik…

de vergiftigde das ligt in het gras en denkt met heimwee aan hoe het vroeger was en dan wij de mens wij trekken geen grens wij denken niet aan die hulpeloze das die ligt in het gras en die met heimwee denkt aan hoe het vroeger was we zorgen ervoor dat wijzelf aan onze trekken komen maar denken niet aan die das die lag in het gras…