Alle inzendingen over plassen

Wie krijgt haar boer en vindt de boer zijn vrouw Zal Linda ooit nog in maat 40 passen Gaat Paay nu zelf ook iemand onder plassen En wat moet Jinek verder zonder Pauw Is Rokjesdag al officieel begonnen En heeft Humberto echt iets met Dionne?…

Ik spreek woorden Als gouden druppels Ik regen Wanneer dat maar nodig is Ik stort me uit Rond verdriet en droeve dagen En spin leugens Van achtergebleven dauw Ik duld geen tegenspraak Want dan stamp ik Hard in de plassen Plaatselijke buien Maar niet op mij…

schoongespoeld en gedrenkt richten bloemen zich op vogels badderen in plassen volgezogen grassprieten zien hippende lijsters wriemelwormen pikken bladeren zijn weer fris verwaaien laatste druppels o, wat een mooie morgen…

dat het begint met verbazen er iets weerklinkt alsof je met een paraplu de regen tegenhoudt ja die van boven maar je voeten soppen in de lekke schoenen de plassen zijn zo diep verlangen naar warmte droge kleren en een stem die zingt en hoort haar lied in het hart…

Het witte goud wordt mij nog eens fataal, Die geur alleen al, als ik dan moet plassen. Diep binnenin mij zit een hypochonder, Die duikt nu weer voor negen maanden onder.…

Je fietst door 'Het Groene Hart' voor mijn part wandel je er De einder ver en immer het geruis van snelverkeer Maar de vogels strijken neer op plassen op zomen van groen Hun snavels in beweging nerveus hun vleugelslag Er ademhalen 'moet je doen' je ogen op steeltjes.…

Een puike plaspil komt dan als geroepen, Alleen het plassen komt wel op als poepen.…

Regen valt in plassen uiteen waar je niet in dansen kan. Liefde straalt net als een motor van een vliegtuig aan mij voorbij.…

Een vrouw ontwierp een sexy urinoir: een vrouwenmond waarin de mannen plassen. Richard Branson vond zo’n bak wel passen, maar in Amerika had men bezwaar. Als het water aan de lippen staat, zijn mannen meestal bij een vrouw gebaat.…

Beleid met ballen zou veel beter passen”, dacht Rita nors, terwijl ze stond te plassen.…

Water tegen de kater, handen wassen na het plassen. Komt aan de macht een waterhoofd van een vorstenhuis dat langzaam dooft! ik word ouder met de dag (maar jouw liefde) maar vochtinbrengende creme herstelde mijn lach!…

Alweer een avontuur van Marco Kroon Die een agent een kopstoot heeft gegeven Want hij stond wild te plassen, mag ie even!? Voor oorlogshelden is dat heel gewoon En slappe smeris kun je daar niet tegen? Wees blij dat je geen kogel hebt gekregen!…

Als Sarah straks de 50 jaar bereikt, Verstaat ‘zij’ dan de kunst van staande plassen En laat ‘zij’ zich ook aangenaam verrassen Als ‘zij’ die ochtend in de spiegel kijkt? Een vraag, die plotseling naar boven kwam: Ziet Sarah Sara, Sam of Abraham?…

ik hoorde met een licht suizen de regen ruisen uiteen spatten op de bodem kopje onder duikelen in grote plassen een donkere bui concerteert het regenwaterweer waarbij de wind in laatste noten als vlaag het regenorkest een goedendag zegt…

zei hij en deed even een dutje op zijn leuning De zon schijnt, de plassen mooi om langs te rijden Maar ieder ziet iets anders moois op mobiel of in gedachten En ik rij naar een donkere ruimte om een film te zien over oplossingen…

Ze bouwen steden in de klei leggen riolen in de straten voor het vuile water één voor ’t hemelwater kinderen spelen in ondiepe plassen bouwen kleikastelen ogen omgewassen spelen dijkje leiden water hoe dat vastloopt op de klei…

We plassen hetzelfde. We worden gewassen. We worden aangekleed. Jij bent een Ik honderd en een.…

Ik denk dat hij de koning flink laat plassen, Elk ander resultaat zal mij verrassen.…

loosdrechtse plassen 2008 Het was nu voor de laatste keer Heerlijk zeilen op onze rustige plassen Ottenhome is niet meer Wij zullen ons moeten aanpassen 65 jaar zeilen naar hartenlust schippersdag in loosdrecht is niet meer zeilers liggen nu aan de kust het doet ons zeer wie zal het roer gaan overnemen waar is zo’n unieke gelegenheid…

kil waait de wind schrijft onleesbare tekens in plassen vol regen mistroostig hangt nat na het langdurige bad aan de boom te versterven hol klinkt de ziel van de gloedvolle herfst in het zompig bederf zo lang dagen nog korten zal overvloed rotten naar een vruchtbaar begin dat zal groeien als winters vorstige tekens in ijs en sneeuw…

In de stad loop ik op steen En water loopt langs de randen Naar gaten naar onder In steen naar plassen en meren Het water en de plek het land Ontmoeten elkaar zelden Want de stad de stad Het land het land Dat wat hier had moeten plaatsvinden Vindt elders plaats…

Een vrouw met hoge nood, mits in verwachting, mag plassen in de helm van een agent. De raarste wetten op een rij gezet; verbied ze maar wat mij betreft, bij wet.…

tranen hangen aan de takken nu de hemel onophoudelijk huilt kijk haar lopen op hoge hakken hoe de fietser onder een galerij schuilt kindervoetjes vinden plassen om in te stampen bovendien loopt hij harder met hond en plu de vrijdag is droef begonnen zo te zien…

druppels vallen niet ze hangen in de lucht gaan dan weer terug het water in ze duiken met een plop hun kop kapot in plassen op de grond springen ze op van sloot naar beek dan de rivier in zee en oceaan met wolken vlug dan weer teug het vallen is gedaan…

lyrisch kan ik soms worden van een weiland vol plassen als een stukje Finland uit al die waterplassen had M.C.Escher voor jaren inspiratie kunnen halen overtrekkende wolkenvelden zorgen voor de nodige variatie als in een spel van louter weerspiegeling... wanneer de regen losbarst gaat poëzie snel kopje onder…

Gisteren nog droomde ik dat ik door het sleutelgat mijn huis uit stapte zonder kleren aan om me te baden in de plassen langs de straatkant eerst zonder door te hebben dat men zich verzamelde om mij en naar me keek. Raar lopen kan het.…

Ik rij soms in een woonstraat iets te hard Dat kost me straks al gauw zo’n honderd pegels De Kamer stelde daarvoor nieuwe regels Waarbij mijn rechtsgevoel wel wordt getart: Ik kan daarvoor uw muren ook bekrassen Of zelfs brutaalweg op uw stoep gaan plassen…

de orkaan in de vorm van een afgezwakte depressie komt wat binnendrijven de bomen ruisen verliezen groen en rood de plassen spiegelen de huizen, en de fietsers luisteren eindelijk weer naar stormwaarschuwingen de regen klettert neer alsof het de eerste keer is en we zijn gelukkig…

druppels vallen niet ze hangen in de lucht gaan dan vlug weer terug het water in ze duiken met een plop hun kop kapot in plassen op de grond springen ze op van sloot naar beek dan de rivier in zee en oceaan met wolken vlug dan weer terug het vallen is gedaan…

gestaag drupt water van blad op tak de stam wordt donkerder door lange tranen die in stroompjes naar beneden komen wegvloeien in de grond tot die verzadigd is en plassen blijven staan waar in spiegelbeeld de regen weer gewoon in stroompjes terug naar boven lijkt te gaan…