85 resultaten.
Vlammen
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 623 Polijst je nagels maar,
de vale glans van de spiegel
we hebben nog uren te gaan
alvorens de ochtend te dopen.
Gordijnen paraderen ons voorbij
het licht valt dood op mijn schoot
gedaan, voorbij met vergeten
de vergeelde toetsen te raken.
Er tikt een klok, ergens.
Ver weg herinneren oude mensen
dat er een nacht was.…
Jij schrijft zo mooi
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 239 jij schrijft zo mooi
zo stilletjes teer
lichtende sterren
leg je in een droom
voor mij
op aarde neer
slechts de vlinder
van de nacht
mag vleugelruizen
en mijn hart
ervaart het goede
dat wat het had verwacht
ik laat iets vrij
van de geslotenheid
jouw levensverhaal
het draagt mij verder
polijst de matte randen
rond mijn innerlijke…
Polijstte zacht oneffenheden
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 418 laag voor laag
de ondergrond
bleef traag
wilde niet witten
schuurde
tot het bot
polijstte zacht
oneffenheden
toch donkert
het verleden
breekt wit door
alle kwetsbaarheden
ik heb je
nerf ontdekt
en schaaf het
oude hout snel weg
je vlamt in weer
geboren worden
jouw kleur zal ieder
nu opnieuw bekoren…
beeldhouwde je lijnen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 490 ik sloeg op rotsen
herkende vormen
in het ruwe steen
ik zette je apart
beeldhouwde je lijnen
zocht aders naar je hart
in het aandachtvol polijsten
kwamen toch onverwacht
jouw warme kleuren bovendrijven
jij liet je in de kern raken
ontdooide zacht in tijd, bevrijd kun
je nu eindelijk mijn liefde smaken…
Tussen helm en duin
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 389 zag de sculpturen
tussen helm en duin
hun exposé aan de zee
ze golfden gedachten
speelden met licht in het eindeloos
gaan van beweging en krachten
Zij houwden schuurden en zaagden
zelfs in langdurig polijsten
konden ze haar net nog niet raken
we vonden een steen
die de zee heeft gedragen haar ronding
cirkelt volmaakt het menselijk…
drumsolo
hartenkreet
1.0 met 6 stemmen 1.052 akoestiek beschrijft
nederig ondergeschikt
intonatie polijst
een vinger tikt
zwelgen in melodie
aan toonsoorten onderhevig
onbegrijpelijke empathie
nagels krassen stevig
anderzijds toegezongen
ritmisch feilloos
decibels gewrongen
knokkels zijn broos
solo’s borduren voort
uitzonderlijke delen
geen enkel akkoord
slechts handen…
Haar marionetten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 128 een uurtje zolder
zei ze zacht en lachte
je weet toch dat ze
altijd op mij wachten
zij speelt geen verdriet
vertelt over de dagen
schikt kleding en kamt haren
met haar broze hand
polijst hun band
in warme trekken
laat haar marionetten
weer leven in bewegen
de zolder rust
na een lieve avond kus
streelzacht zijn de zuchten
geborgen…
Briljantte in de setting
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 381 mag ik even
glinsteren op je hand
in warmte mijn kleuren tonen
jou de facetten laten zien
van het leven aan de rand
ben ooit gekloofd
in de hardheid van
mijn tijdloos leven
briljantte in de setting
van alleen maar geven
maar jouw lach en ogen
polijstten mijn oneffenheid
haalden karaten boven
in jou vond ik loepzuiverheid
en kan…
gewapend glas
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 96 men moet
klanken proeven
ritmes voelen
stemmen vinden
men moet
poëzie wegen
op schalen van
eigenzinnigheid
men moet
secuur schrijven
langzaam kauwen
woord voor woord polijsten
men moet
lijstjes van het moeten maken
tot het nieuwe weten
men moet
uit verlangen schrijven
Laten wij nog eenmaal
de kamer wit maken
nog eenmaal…
Baai blues
netgedicht
3.0 met 47 stemmen 1.429 de wind blaast een blues
door onze verwaaide haren
we deinen mee
met melancholische golven
terwijl we nog wat tijd stelen
uit de verstrijkende zandloper
je fluistert zacht
adieu cherie
ik vang je woorden
op mijn lippen
polijst ze, kus je
nog eenmaal
we overstemmen de branding
met een laatste liefdeskreet
en dragen de nacht…
Pure hemel
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 372 zittend op het zandtapijt
gestreeld door de branding
snuif ik adembenemend diep
machtig zuiverend zout
de ruimende wind blaast
stormen uit mijn hoofd
polijst mijn gekerfde
ziel met zilte hand
eeuwig dansende zee voert
mij in zoete bekoring mee
op het zangerig ritme
van haar zwalpend geruis
op aarde in deze hemel
ligt mijn dierbaar…
Het applaus is grijs
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 76 hij poetst en polijst
spreekt van zilver
maar zijn woorden
slaan zwart uit
wanhopig kijkt hij
zijn toehoorders in de ogen
ziet wat hoofden gebogen
terwijl de rest hem ontwijkt
nog is hij niet klaar
wie zwijgt stemt toe
maar het applaus is grijs
en zijn stem doodmoe
als hij het katheder verlaat
met een nietszeggend gebaar
ziet hij…
In het diepste rood
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 207 heb je hart
getekend op papier
maar kon het toch
niet kloppend krijgen
geschilderd op het doek
de kleuren in het diepste
rood gevangen helaas de verf
bleef aan mijn penselen hangen
de vorm gebeeldhouwd
in het hardste steen echter
ook met schuren en polijsten
kon ik het juiste ritme niet bereiken
uiteindelijk heb jij
je hart aan mij…
Mannen die ik heb gescoord
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 354 mijn bloemen bloeien
stenen harten
gebeeldhouwd
uit de kale rots
ze zijn decor
voor al mijn smarten
de mannen
die ik heb gescoord
hun beelden staan
wat afgelegen
ik hak nog wel
eens op ze in
ik kijk ze aan
en voel
wat mij is
aangedaan
scherpe randen
probeer ik
te polijsten
hun wreedheid
vijl ik bij
ruwheid kan ik…
Als kleine clown
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 188 schilder leven
meng pigmenten
dwing de vormen op het doek
zoek de letters
voor de woorden waar je
in gedicht verhaal mee doet
hak en beitel op
de breuklijnen van steen
de ziel polijsten is er slechts voor een
geef acte de présence
als kunstenaar zonder decor
zing en declameer je teksten
maar in mijn ogen
is jouw lach en traan
als…
Kunst is een moment
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 334 je smeedde snel
de setting van
jouw diamant
kende kleur
van de facetten
een ring vast aan je hand
ze flonkerde
in goud omrand
lichtte in tevreden zijn
maar kunst is een moment
een andere lichtval
geeft soms vreemden pijn
je slijpt nog
de oneffenheden
polijst naar ieders smaak
en bent misschien vergeten
dat wat jij draagt alleen…
Najaarsochtend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 617 Een Keltische mist polijst de uithoeken
restanten dwalend duister verdrinken
in het binnendringende morgenlicht
boomkronen, in onbeweeglijkheid
gevangen, spiegelen de herfstkleuren
De leegte wandelt met een glimlach
door de kalende akkers
hier waar de taal de dagen raakt
worden de woorden buigzaam
er is slechts licht voor een enkele stap…
De sierlijke vormen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 89 ik schoon woorden
polijst de zinnen
maar poëzie puur
zit van binnen
heb glas geblazen
fonkelend en transparant
de sierlijke vormen
verscherfden in mijn hand
wilde schilderen
als magisch realist
met perspectief en sfeer
sloeg ik de plank helemaal mis
ben het wad ingelopen
dook in het water vol leven
kwam als herboren weer boven
om…
Gepolijst profiel
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 805 Nu op deze verloren dag
in weer een ander jaar,
vloedlicht zwaait over
het ontvroren land, het
is niet waar dat zij daar
in ruste ligt en dat zij de
tocht is aangegaan in een
omfloerst gebaar, het is
toch waar, dat wij haar
profiel polijsten in ruwe
steen, beschrijving van
haar taal tegen beter weten
in.…
Vulkaande in hectiek
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 508 hectiek
smeet magma tot
op hoge sferen
droop rood de helling
af in een steeds
opnieuw proberen
brak de rots
in een veelheid
van erupties
ik zag de onderkant
waar vruchtbaar groen
zich wortelt in een
eeuwenlange reconstructie
daar vond ik jou
je glinsterde in
ruwe diamant ik zag
en voelde je karaat
jouw glans in slijpen
en polijsten…
een droom zonder gelijken
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 623 het liefst
wil ik je geuren
beeldhouwen in
kleuren die ik tegenkom
ik mocht je splijten
langs je aders kijken
polijstte een droom
zonder gelijken
je woorden
zingen melodie
in zachte tonen
die alle snaren raken
een symfonie
die geur en kleur
laat paren tot
het beeld van jou
ik kom in je schaduw staan
we laten ons gaan op…
een droom zonder gelijken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.088 het liefst
wil ik je geuren
beeldhouwen in
kleuren die ik tegenkom
ik mocht je splijten
langs je aders kijken
polijstte een droom
zonder gelijken
je woorden
zingen melodie
in zachte tonen
die alle snaren raken
een symfonie
die geur en kleur
laat paren tot
het beeld van jou
ik kom in je schaduw staan
we laten ons gaan op…
het marmer glanst
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 500 het marmer glanst
polijst de tijd
die is geweest
in aders die
het leven raken
subtiel detail
verspringend soms
ze waren daar
toen Gaia nog
haar aarde maakte
eeuwen splijten
in geopend steen
de houwer kijkt
er vaak langs heen
ziet ongebroken lijnen
dat spel kan hij
met een geoefend
hand verfijnen
ze worden in nog
zachter kleuren…
Ode aan Barbara Hepworth
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 91 Yves
met zekere hand bewerkt zij steen
rank het lijf, sterk, de spieren gespannen
haar beitel baant een weg naar
geen terug meer mogelijk
hout donker, hard, gesneden tot
oervrouw gevormde rondingen
transparant en zacht na dagen
schuren, schaven en polijsten
beeld met uitzicht op oneindig water
ogen starend naar de horizon
waar lucht…
Speelt geen poppenspel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 372 zij sneden hout
in sobere trekken
trokken strak hun
voorgekleurde draden
aan in sober gaan
geleerd om zelf het
leven te ontdekken
jij zag de nerf
polijstte zacht
tot ik weer
vlammen kon
telde alle ringen
vanaf de bast tot
je bij de kern was
jij gaat niet voor
het kruis maakt geen
nieuwe marionetten
speelt geen poppenspel…
Het laatste uur
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 111 er hangt een zwaard
van damocles
boven de open haard
hij smeedde scherpte
en polijstte tot het voldeed
aan zijn subtiele eisen
terwijl jij mijmerde
over de vlammen van het vuur
sloeg zacht het laatste uur
in balanceren op de snede
heb jij vaak gebeden
om een spoedig eind
en niet dat jouw kop
zou gaan rollen
door zijn bizarre…
kap het trotse van je vader
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 2.256 kijk me aan,
laat me door je ogen
met het licht
naar binnen gaan
zucht en geef
je adem terug, dan
doe ik me tegoed aan
de hitte van je bloed
denk en weet
hoe ogen dwingen
jij bent verpest als
minst bedeelde uit het nest
houw het beeld
uit stenen in je jeugd
kap het trotse van je vader
polijst je moeders zachte deugd
ik wil…
Libellenvleugels
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 924 Als een geniaal gesponnen cocon
die een ongeboren vlinder bergt
Doordringend in de diepste kloof
gelijk de sterkste bundel licht
geven je woorden mij geloof
Teer trillend als libellenvleugels
zwijgend aandacht vragend
Vasthechtend als een zoete stroop
lokkend om geproefd te worden
geven je woorden hoop
Als polijstend balsem
dat zacht…
Zal helledood zijn
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 119 steeds vaker
jaagt een
brandende wind
langs het steen
waar zij
vroeger polijstte
schuurt nu
de grove korrel
het fijne zand
is verdwenen in
duinen die al de
benen hebben genomen
hier brokkelt
alles af dat
zachter is dan rots
tot ruïnes van muren
die eens de
winden keerden
bescherming boden
aan de kleine oase
nog vegeteren…
Amphigouri
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 391 ik zie je eerder als een zwiebelvamp
die witte voetjes wil laten kijken
een muilezel probeert te bestrijken
gekruist een punt zuigt bij een neonlamp
je polijst jezelf tot in de dakgoot
toch is je vocht uit de bocht gelogen
tegen het klaterhout aangevlogen
zoals een eekhoorn zonder staart of noot
dat vooral je zweetklier allergisch wordt…